دو شهر از استان جه جیانگ

در ابتدا باید گفت که تلفظ استاندارد اسم این شهر یعنی در لهجه ماندارین "هانگ جو" است که در ایران به اشتباه به آن هانگ ژو می گویند. حال نگاهی داریم به اینکه هانگجو کجاست و چرا تا این حد مورد توجه گردشگران خارجی است.

هانگ جو با پيشينه تاريخی در حدود ۲۲۰۰ سال يكی از ۷ مركز باستانی چين و هم اكنون مركز استان جه جيانگ است و در شرق چين قرار گرفته است. هانگ جو يكی از شهرهايی است كه بايد ديد تا زيبايی افسونگر به جا مانده آن از دوران باستان را نظاره گر بود.هم اكنون صنعت گردشگری اين شهر يكی از پايه های اقتصادی آن است.

اين شهر ايالتی به عنوان يكی از بزرگترين اماكن جذب گردشگر در چين، دارای آثار تاريخی و مناظر طبيعی بسيار مانند درياچه غربی و مناظر طبيعی اطراف رودخانه "فوچون" و "شی نن" است. محصولات بومی اين منطقه به طور عمده شامل ابريشم، چتر ابريشمی، ظروف چينی رنگارنگ و براق، چای لانگ جينگ و گل داوودی سفيد است.

فرودگاه هانگ جو صدها پرواز به هنگ كنگ، گوانگ جو، پكن، شيان و گويی لين دارد. شبكه خطوط بزرگراهی و راه آهن هانگ جو دارای مسيرهاي مختلف است. بخش راه آهن، ۶ جفت قطار مخصوص گردشگری و ۴ ايستگاه قطار گردشگری در هانگ جو دارد. آزادراه هايی از هان گجو به شانگهای و از هانگ جو به نينگ بو ساخته شده است. به علاوه لنگرگاه هايی ويژه حمل و نقل مسافران از طريق كانال ساخته شده كه دارای قايق های تفريحی به سمت "سوجو" و "ووشی" است. حمل آسان در هانگ جو كمك شايانی به توسعه گردشگری در اين شهر كرده است.

آب و هوای هانگ جو مرطوب گرمسيری است و دارای ۴ فصل مجزاست و معروف به داشتن تابستان های بسيار گرم و مرطوب و زمستان های كوتاه خنك و خشك و برف گاه و بيگاه است. ميانگين دمای ساليانه ۱۶.۵ درجه سانتيگراد با بيشينه ۲۸.۴ درجه در جولای و كمينه ۴.۳ درجه در ژانويه است.

وجود شكوفه های رنگارنگ، هوای تازه درختان سرسبز در همه جا و خيابان های تميز در روزهای نم نم باران سبب شده كه بهار بهترين فصل سفر به اين ديار باشد. با این توصیف ها، بهتر است زمان سفر به این شهر، طوری تنظيم شود كه همزمان با تعطيلات چينيی ها نباشد زيرا در اين صورت شهر پر است از گردشگران چينی و جاذبه های گردشگری.

معبد "لینگ این" كه يكی از ۱۰ معبد معروف مذهب بودا در چين است در شمال غربی درياچه غربی واقع شده است. معبد حاضر در طول قرن ۱۹ ميلادی بازسازی شد. (سالن ماهاويرا قهرمان بزرگ) در داخل معبد ۳۳.۶ متر ارتفاع دارد. مجسمه ساكيامونی در اين سالن با ۲۴ تكه چوب درخت كافور حكاكی شده است. در جلوی معبد دو پگودای سنگی است كه در سال ۹۶۰ ميلادی ساخته شده است.

اطراف معبد قله ها و درختان سر به فلك كشيده ی باشكوهی وجود دارد كه در مجموع مكانی ديدنی شامل جاذبه های تاريخی و فرهنگی به علاوه مناظر طبيعی جنگل و گل و چشمه پيش چشم هر بيننده ای قرار می دهد.

يك سخن قديمی چيني مي گويد : " بهشت در آسمان و بهشت روی زمين هانگ جو و سوجو است." قرن ها بعد ماركوپولو هانگ جو را دلفريب ترين شهر در تمام دنيا ناميد. و اين بيشتر از هرجای ديگر در درياچه غربی مشهود است که هرچند که از لحاظ جغرافیایی در مرکزیت هانگ جو واقع نشده اما مرکز توجه این شهر است. صخره ها از سه طرف این دریاچه را در آغوش گرفته اند و شهر به شکل شایسته در شرق این دریاچه واقع شده است. چینی های عهد قدیم دریاچه غربی را به عنوان سرزمینی سرشار از زیبایی های مدهوش کننده می ستایند.

هانگ جو که مانند مرواریدی در پهنه چین می درخشد، به سبب داشتن مناظر طبیعی بسیار زیبا ، تعداد بسیار اماکن تاریخی و آثار فرهنگی فاخر و فراوانی محصولات بومی معروف است . در افسانه ای گفته می شود که دریاچه غربی یک جواهر بهشتی بوده است که بر روی زمین افتاده است. پیروان فلسفه عمل گرا اصرار دارند که این دریاچه تنها یک تالاب در کناره غربی هانگ جو است. به هر حال ، دریاچه غربی قرن ها الهام بخش بسیاری از نقاش ها برای خلق آثاری بی مانند بوده است.

شهری دیگر که در استان جه جیانگ قرار دارد، "ایوو" نام دارد، این شهر که بسیاری از ایرانی های تاجر را نیز به سوی خود جذب کرده است، به عنوان بزرگترین بازار جهان شناخته می شود.

فاصله ایوو تا بزرگترین شهر چین، یعنی شانگهای، تنها 300 کیلومتر و تا مرکز استان جه جیانگ (هانگ جو) 120 کیلومتر است.

ایوو دارای شبکه ترافیکی حمل و نقل پیشرفته شامل راه های زمینی آزاد، بزرگراه ها، خطوط راه آهن و خطوط هوایی متعدد است که این شهر را به بزرگترین مرکز توزیع کالا در چین و جهان تبدیل کرده است.

با دارا بودن بزرگترین بازار جهان ، این شهر خریداران خارجی بیشماری را بسوی خود جلب کرده است و از لحاظ تجاری و بازرگانی شهرت جهانی یافته است. توسعه هتل های ستاره دار با کیفیت، فروشگاه های بزرگ، بازارها و مراکز خریدعمده کالا، مناطق توریستی ویژه، سرویس های جانبی مانند غذا، سرگرمی و گشت و خدمات حمل کآلا و خدمات و ...

این شهر از سوی سازمان ملل به عنوان بزرگ ترین بازار عمده فروشی در جهان شناخته و معرفی شده است.

ايوو در واقع دارای بازار بزرگ كلی فروشی است و به شهر كالای چين معروف است. اين شهر در سال 2005 به عنوان "بزرگترين بازار عمده فروشی كالا در جهان، توسط "ايالات متحده، بانك جهانی، مرگان استنلی (بنگاه خدمات مالی و اعتباری چندمليتی آمريكا) وديگر مسوولان جهانی مورد تقدير و احترام قرار گرفت.

شهر كالای چين دارای ۲ بازار كلی فروشی يعنی بازار تجارت بين المللی فوتين (شامل 5 ساختمان، فوتين 1تا5) و بازار هوانگ يوان(بازار پوشاك) است. ايوو شهر كالای چين مساحتی برابر با 4.3 ميليون متر مربع و62000 غرفه داخلی و100000 تامين كننده كالااست و 400000 نوع كالا در اين فضا عرضه مي شود. محصولات شامل حدود 40 صنعت و4000 دسته كالايی است. 65 درصد اين كالاها به بيش از 215 كشور و منطقه صادر می شود.

ايوو شهر كالای چين بيشتر شبيه يك نمايشگاه دایمی است تا بازار عمده فروشی. اين شهر به نوعی مركزاطلاعات، نوآوری، نمايش و پخش كالاهای مصرفی است. هم اكنون در ايوو 25000 سرمايه گذاری بر روی محصولات در مقياس های مختلف صورت مي گيرد. در اين ميان 16 صنعت پيشرو مانند جوراب، لوازم آرايشی و بدليجات، صنايع دستی و غيره وجود دارد.

اين شهر دارای صنعت گردشگری و ميزبانی پيشرفته نيز است. در اين جا می توان پنير فرانسوی ،سوسيس آلمانی و فست فود آمريكایی تهیه کرد. خدمات رسانی غذا و اسكان باعث می شود كه تجار از سراسر جهان در اين جا احساس كنند كه در خانه خود هستند.

درست است که ایوو شهر تفریحی توریستی نیست اما وجود بازرگانان با قدرت مالی بالا که صرفا جهت تجارت به این شهر گمنام پا گذاشته اند اسباب این را فراهم آورده که رستوران هایی با کیفیت بالا توسط مهاجرین خارجی که این بار برای تجارت غذا به ایوو آمده اند در این شهر تاسیس شده است که توسط آشپزانی از همان ملل که در ایوو ساکن شده اند پخته و عرضه می شود.

اسلام در ايوو دارای تاريخچه كوتاه مدتی است. در واقع بعد از دهه ۱۹۸۰ پس از ساخته شدن بازار مسلمانان بيشتری به اين شهر آمدند . در سال ۲۰۰۰ شمار مسلمانان در ايوو به ۲۶۰ نفر رسيد. آن ها دو محل ملاقات دایمی داشتند، يكی در رستورانی در خيابان بين وانگ، و ديگری در هتل "خانه سرخ" . اما با پيشرفت روز به روز بازار و ايجاد شركت هايی مربوط به مسلمانان خارجی در اين شهر ديوان امور مذهبی ايوو مكانی را به صورت موقتی به امور مذهبی مراجعين مسلمان اين شهر اختصاص داد. در اگوست سال ۲۰۰۴ اين مكان به محل جديد خود منتقل شد تا مسجدی دایمی برای مسلمانان ساكن در ايوو باشد. اين مسجد دارای تالاری به مساحت ۳۰۰۰ مترمربع است كه مراسم مذهبی از جمله نماز جمعه در آن برگزارمی شود.