نژادهای چینی

در کشور چین پنج نژاد زندگی می كنند، هَن كه نژاد اصلی چین است .مَن كه نژاد منچوری است. مُون نژاد مغولی است. جان نژاد تبتی است و خُواری كه شامل ترك های مسلمان است.

از حفاری در سراسر چین مدت زمان زیادی نمی گذرد، در طی سال های اخیر اكتشافات بسیار شده است كه یكی از این كشفیات مربوط به انسان های پكن است كه در محل" جو-گو-تین" در 60 كیلومتری پكن یافت شده اند. نظرات باستان شناسان در مورد قدمت این انسان، 500 هزار سال پیش است. این انسان از نظر شكل و قیافه گویای همان نژاد زرد است.

در سال 1914 در حوزه رودخانه زرد در شمال چین در یك تپه، نمونه های زیادی از پستانداران فسیل شده كشف شد كه چینی ها به آن "تپه استخوان" اژدها می گفتند.

در سال 1922 یك گروه کارشناس از کشور سوئد در مسافت 60 كیلومتری پكن به كاوش پرداخت و با یك متخصص دیرینه شناسی آمریكایی به چند دندان برخورد كرد كه محل كشف آن ها "جوگوتین" است و در سال 1928 میلادی بقایای یك جسد فسیل شده در اطراف پكن كشف شد که در انتهای یك غار به علت فشار مواد رسوبی از بین رفته بود. آن ها جمجمه یك انسان را كشف كردند و با دندان هایی كه پیش از آن یافته بودند به هم متصل كرده و نام انسان پكن را به آن دادند، البته در این محل جوگوتین فسیل گوزن ها و كفتار و خرس و انواع پستانداران كوچك نیز یافت شده و در سال 1931 بر اثر كاوش ها چند قطعه كوارتز تراشیده شده در كنار جمجمه پیدا كردند که به این ترتیب، تردیدها برطرف شد كه انسان پكن از نوع انسان است نه بنا بر اعتقاداتی از میمون، زیرا یكی از نشانه های انسان های اولیه استفاده از ابزار و آتش است.

و اما ویژگی های انسان پكن چه بود؟! از جمله ویژگی های انسان پکن، زندگی در غار بود! آن ها درون غار زندگی می كرده و از آتش برای گرم كردن و پختن گوشت و دور كردن حیوانات وحشی استفاده می كردند. آن ها از كوارتز و یك نوع سنگ آتش زنه ابزار

می ساختند.

استخوان هایی که بسیار در غار کشف شده مربوط به خرس، شتر، كرگدن، فیل و بیش از همه مربوط به گوزن بوده است.

این انسا ن ها از گیاهان نیز استفاده می كردند چرا که در آن جا آثار نباتات هم به دست آمده است.

گفته شده كه انسان پكن به طور احتمال آدم خوار هم بوده چون جمجمه هایی یافت شده که در اثر ضربات شدید خرد شده تا مغز آن ها مورد استفاده قرار گیرد.

پس از انسان پكن تا دوران نوسنگی اطلاع زیادی از تمدن های چین در دست نیست و این ممكن است به سبب عدم پژوهش و كاوش ها در چین باشد و یا ممكن است به علت تغییرات آب و هوایی، تمدن یا فرهنگی پس از انسان پكن در چین به وجود نیامده باشد، ولی از نظر دوران كشاورزی یا نوسنگی به چند تمدن مهم برمی خوریم.

تمدن" خه- مو- دو" مربوط به 7 هزار سال پیش است در این تمدن آثاری از وسایل استخوانی و سنگی و همچنین ظروف سفالین پیدا شده است که اغلب سفال ها منقوش و دست سازند.

خانه ها چوبی بوده و قدیمی ترین چیزی كه از این تمدن به دست آمده پارویی چوبی است كه سالم مانده است. از مكان های كشف شده دانه های گیاهی – برنج – هسته گیاهان نیز

كشف شده است .

تمدن" یانگ شائو" كه مربوط به هزاره سوم ق م در ناحیه "شن سی" تشكیل شده و رنگ ظروف سفالی قرمز و منقوش به طرح های هندسی است این سفال ها از گل رس نرم ساخته شده است.

به طور كلی در دوره نوسنگی در چین خانه ها ابتدا از چوب و سپس از چینه و در نهایت از گل و چوب با یكدیگر بوده است.

تمدن ده نشینی دوران باستان به حدود 1500 ق م می رسد. شاهان سلسله شانگ با هم متحد شدند و تشكیل تمدن های دوره تاریخی چین را دادند البته قبل از دوره شانگ به سلسله ای دیگر به اسم" شیا" اشاره می كنند ولی ظاهرا این دوره را افسانه می دانند و به هر حال در دوره شانگ ساخت وسایل مفرغی در ابتدا جنبه آیینی داشته و ظروف مكشوفه از مقابر شانگ نشانه تكامل ساخت این نوع ظروف است.

مردم در دوره ی شانگ اعتقاد به زندگی پس از مرگ داشتند چون در قبور شاهان علاوه بر وسایل یاد شده خدمتگزاران خاص و زنان را می كشتند و همراه جسد امپراطور به خاك

می سپردند.

بعد از سلسله شانگ، سلسله "جو" به روی كار آمد و ساخت دیوار چین از این زمان شروع شده و دو فیلسوف مشهور چین، "لائوتسه" و "کنفوسیوس" مربوط به این دوره هستند. "جو-یو-اَن" یكی از شاعرهای مشهور نیز مربوط به این دوره است.

سلسله چین، مربوط به سال های 256 تا 207 ق م است. بزرگترین پادشاه این سلسله شخصی بود به اسم" چین- شی- هوانگ- دی"

سلسله هَن دیگر سلسله در چین، با دوره ی اشكانیان هم زمان بوده و پادشاهان این سلسله راه ابریشم را گسترش داده اند و سفیرانی به ایران و اروپا فرستاده اند. كاغذ در این زمان اختراع شد كه از چین به سمرقند و ایران و سپس به بغداد و اروپا رفت.

سلسله تانگ، دیگر سلسله در این سرزمین است که ورود ادیان مختلف از جمله زردتشت – مانوی – اسلام و نیز اختراع صنعت چاپ در این دوره است و نیز چینی سازی در این سلسله جای خود را باز کرد.