روز آب

چین داری تنوع آب و هوای بسیار زیادی است ولی به طور کلی دارای پنج نوع منطقه آب وهوایی است. اکثر مناطق در زمستان سرد و خشک و در تابستان گرم و بارانیست

بارش در چین اساسا به طور منظم است و بارش متوسط سالانه حدود 6000 میلیمتر است. فصل بارانی در این کشور عمدتا ماه های مه-سپتامبر است.

پکن پایتخت این کشور دارای آب و هوای چهار فصل با زمستانهای سرد و تا بستانهای گرم و بهار و پاییز زود گذر است

ژوئیه گرمترین ماه در پکن است و سردترین ماه ژانویه است ، سپتامبر و اکتبر دارای آب و هوای دلپذیر و بهترین وقت مسافرت به چین و پکن است

بارندگی ناگهانی در یک روز آفتابی هم در تابستان و پاییز ممکنه پیش بیاد

آب وهوای شانگهای خنک وصاف است ودمای متوسط سالانه آن حدود16درجه سانتیگراد است.ازاین روازجمله شهرهایی است که درهرفصلی می توان به آن سفرکرد.شانگهای شهری چهارفصل است که دارای زمستان های سرد وتابستان هایی پرباران است

منابع آب مناطق جنوبی چین بیشتر از نواحی شمالی است. به منظور انتقال منابع آب نواحی جنوب چین به مناطق فاقد آب در شمال، دست اندرکاران مراکز علمی و فنی چین پس از 50 سال مساحی و نقشه برداری، در سال 2002 پروژه انتقال آب جنوب به شمال چین را به اجرا گذارده اند.

انتقال آب جنوب به شمال به سه خط انتقالی شرقی، مرکزی و غربی تقسیم می

شود. از طریق این سه خط چهار رودخانه بزرگ چین از جمله رودخانه "یانگ تسه" زرد، "هوای" و "های" به هم متصل شده و "چهار رودخانه از شرق به عرب و سه خط انتقالی آب از جنوب به شمال" شکل گرفته است که برای تحقق وضعیت معقول انتقال آب جنوب به شمال و تکمیل منابع آب شرق و غرب چین مناسب است.

پروژه خط شرقی: آب سفلی رودخانه "یانگ تسه" در شهر "یانگ جو" از طریق کانال بزرگ "بیجینگ – هانگ جو" و کانالهای موازی آن به دریاچه های "هونگ جه"، "لو ما" ، "نان سی" و "دون پین" که کاربرد تعدیل و ذخیره جریان آب دارند منتقل می شود، سپس، از طریق دو راه آبی ادامه یابد: یکی به سمت شمال از رودخانه زرد عبور می کند و راه دیگری به سمت شرق آب را از منطقه "جیائو دون" به شهرهای "ین تائی" و "وی های" استان "شان دون" انتقال می دهد

پروژه خط مرکزی: آب مخزن آب "دن جیانگ کو" را به سمت شمال در امتداد راه آهن "بیجینگ – گوانگ جو" به شهرهای بیجینگ و "تیان جین" منتقل می کند.

پروژه خط غربی: با تاسیس سدهایی در رود "تون تیان" در حوضه علیای رودخانه "یانگ تسه" و رود " یا لون" رود فرعی رودخانه "یانگ تسه" آب رودخانه "یانگ تسه" را به علیای رود زرد منتقل می نماید.

تا سال 2050،حجم کل آب انتقالی سه پروژه مذکور به 44 میلیارد و 800 میلیون متر مکعب خواهد رسید. از این میان ، پروژه خط شرقی 14 میلیارد و 800 میلیون متر معکب، پروژه خط مرکزی 13 میلیارد متر مکعب و پروژه خط غربی 17 میلیارد متر مکعب آب را انتقال می دهد.

پروژه انتقال آب جنوب به شمال چین طبق واقعیات در زمان مختلف اجرا می شود. اکنون پروژه خط شرقی و خط مرکزی، 4 پروژه واحد را اجرا کرده است.

دولت چین ضمن اتخاذ تصمیماتی مبنی بر اصلاح ساختار اقتصادی در سال ۱۹۷۸، طبق برنامه و گام به گام سیاست درهای باز را اجرا کرده است. از سال ۱۹۸۰، چین در شهرهای "شن جن"، "جو های"، "شن تو" استان "گوانگ دونگ" و شهر "شیا من" استان "فو جیان" و استان "های نان" ۵ منطقه ویژه اقتصادی تاسیس کرده است. در سال ۱۹۸۴ چین ۱۴ شهر ساحلی از جمله "دا لیان"، "چین هوانگ دائو"، "تیان جین"، "یان تائو"، "چینگ دائو"، "لیان یون گانگ"، "نان تون"، شانگهای، "نینگ بو"، "ون جو"، "فو جو"، "گوانگ جو"، "جان جیانگ" و "به های" را به روی خارج باز کرد. پس از سال ۱۹۸۵، همچنین دلتای رودخانه "یانگ تسه"، دلتای رودخانه "جو جیانگ"، منطقه دلتای "مین نان"، شبه جزیره "شان دونگ"، شبه جزیره "لیائو دونگ"، "هه به" و "گوانگ شی" به عنوان مناطق باز اقتصادی معرفی شد و نواحی باز اقتصادی در سواحل دریا شکل گرفت. در سال ۱۹۹۰، دولت چین تصمیم گرفت منطقه جدید "پو دونگ" شهر شانگهای را عمران و باز و بیش از پیش شهرهای ساحلی رودخانه "یانگ تسه" را گشایش دهد و سپس ناحیه باز رودخانه "یانگ تسه" با محور منطقه "پو دونگ" شکل گرفت.

 از سال ۱۹۹۲، چین تصمیم گرفت گروهی شهرهای مرزی و تمامی مراکز استانها و مناطق خودمختار را به روی خارج باز کند. همچنین در برخی شهرهای بزرگ و متوسط ۱۵ منطقه تجارت آزاد و ۴۹ منطقه اکتشاف فنون اقتصادی کشوری و ۵۳ منطقه اکتشاف صنایع فنون عالی و جدید تاسیس شده است. بنابر این، وضعیت باز همه جانبه و در سطوح مختلف و مرتبط با قلمروهای گسترده با تشکیل مناطق ساحلی دریا و رودخانه و مناطق مرزی و داخلی در چین شکل گرفته است. مناطق باز یاد شده به علت اجرای سیاستهای مختلف دارای اولویت، در زمینه‌های توسعه اقتصاد مربوط خارجی، جمع آوری ارز از طریق صادرات، ورود فناوری پیشرفته همچون پلی درمناطق داخلی چین نقش ایفا کرده است. . تهیه و تامین آب آشامیدنی سالم برای جامعه یکی از موثرتین و پایدارترین فن آوریها برای ارتقاء سلامت جامعه است. اما، بسیای از مشکلات بهداشتی کشورهای در حال پیشرفت، عدم برخوردای از آب آشامیدنی سالم است. از آنجایی که محور توسعه پایدار، انسان سالم است و سلامت انسان در گرو بهره مندی از آب آشامیدنی مطلوب میباشد بدون تامین آب سالم جایی برای سلامت مثبت و رفاه جامعه، وجود ندارد. آب از دو بعد بهداشتی واقتصادی حائز اهمیت است. از بعد اقتصادی به حرکت درآورنده چرخ صنعت و رونق بخش فعالیت کشاورزی است. از بعد بهداشتی آب با کیفیت، تضمین کننده سلامت انسان است. آب با شکل ظاهی و با وسعت محتوایی آن دنیای زنده دیگی است.

اگر چه از دید ما پنهان است، اما آب دارای آثار بسیار زیادی در حیات جانداران به ویژه انسان میباشد. آب آشامیدنی علاوه بر تامین مایع مورد نیاز بدن به مفهوم مطلق آن یعنی H2O ، در بردارنده املاح و عناصر ضروی برای موجود زنده و انسان میباشد. کمبود پاره ای از آن‌ها در آب ایجاد اختلال در بدن موجود زنده میکند و منجربه بروز برخی بیمایها میشود.

. تهیه و تامین آب آشامیدنی سالم برای جامعه یکی از موثرتین و پایدارترین فن آوریها برای ارتقاء سلامت جامعه است.

منابع آبی روی زمین در چین عمدتا 7 رودخانه یعنی رود یاتسه ؛ رود زرد ، رود" سون هوا جیانگ " ، رود های " لیائو خه" ، " جو جیانگ " ، "هایی خه " و " هوای خه " را شامل می شود .در گزارش کیفیت محیط زیست چین سال 2003 که اداره کل حفاظت از محیط زیست چین منتشر کرده ، آمده است که درجه آلودگی هفت رودخانه نامبرده در حال کاهش است ، آمار سال 2003 نشان می دهد که آب دارای کیفیت درجه یک تا سه 37ممیز 7 درصد منابع آب را تشکیل می دهد ، در حالیکه در سال 2001 این رقم به یک سوم هم نریسد .

در میان 7 رود یادشده آلودگی رود های " هایی خه "و" لیائو خه" بیشتر از بقیه است، شاخص های عمده آلودگی هفت رودخانه مواد نفتی ، میزان نیاز بیولوژی به اکسیژن ، آمونیاک و ازت ، شاخص نمک جوهر منگنزی و جیوه را شامل می شود. در زمینه دریاچه و مخزن آب آلودگی ازت و فسفر نسبتا سنگین است .

کیفیت آب زیرزمینی اکثر شهرها و مناطق چین نسبتا خوب است ، برخی مناطق تاحدی آلوده شده و آلودگی عده ای مناطق شهری پرجعمیت و صنعتی نسبتا جدی است . شاخص های نمک تیزآب ، آمونیاک و ازت ، آهن ، منگنز، ترکیب کلرین باحد استاندارد تجاوز کرده است جسم بسیط دیگر و سولفات آب زیر زمینی نیز

لاشه چندین هزار خوک در رودخانه‌ای در نزدیکی شهر شانگهای چین پیدا شده است.

کارگران، لاشه نزدیک به شش هزار خوک را از رودخانه هوانگپو از آب بیرون کشیده‌اند. لاشه این خوک‌ها از هفته پیش در این رودخانه دیده شده است.

مقام‌های شهر به اهالی شانگهای اطمینان خاطر داده‌اند که وجود این لاشه‌ها، آب شهر را آلوده نکرده است.

گفته شده که لاشه این خوک‌ها را کشاورزان مناطق بالادست رودخانه به آب انداخته‌اند.

رسانه‌های دولتی می‌گویند بیماری واگیرداری شایع نشده اما در برخی خوک‌ها نشانه‌های بیماری دیده شده است.

یک مقام چینی گفته است که دلیل مرگ این خوک‌ها، سردی هوا بوده است.

مقام‌های چینی گفته‌اند که کیفیت آب رودخانه کمابیش مانند مدت مشابه سال پیش است.

در سایت‌های اجتماعی چینی نسبت به این اظهارات مقام‌های چینی با شک نگریسته شده و برخی خواهان توضیح کاملی در این مورد و مجازات افراد مقصر شده‌اند.