عامل رقابت تسلیحاتی در منطقه آسیا و اقیانوس آرام کدام کشوراست؟

بنابر تاره ترین گزارش منتشر شده از پژوهشگاه صلح بین المللی استکهلم، در 5 سال گذشته، واردات تسلیحات منطقه آسیا و اقیانوس آرام حدود 44 درصد از کل واردات تسلیحاتی جهان را تشکیل داده و هند با 10 درصد در مقام اول در این زمینه قرار دارد. به این ترتیب، منطقه آسیا و اقیانوس آرام به رقابت تسلیحاتی پرداخته است. افکار عمومی غرب علت اصلی آن را اصلاحات چین می داند. اما چین به عنوان یک کشور صلح طلب در تاریخ معاصر شناخته شده است. پس علت اصلی رقابت تسلیحاتی در منطقه می توان بی تجربگی برخی کشورها در رویاروی با رستاخیز و اصلاحات صلح آمیز یک کشور بزرگ و نگرانی و هراس از یکدیگر است.

شایان ذکر است که آمریکا از رقابت های تسلیحاتی بیشترین منافع را بهره مند شده است، زیرا اکثر سلاح های وارداتی تولید آمریکا است.

برخی تحلیلگران بر این باورند که اگر چین بودجه نظامی خود را کاهش دهد، فشارها درباره رقابت تسلیحاتی در منطقه کم تر می شود. این دیدگاه در نظام کنونی بین المللی حقیقت نداشته و منطقی نیست. اکنون تمایل کشورهیای منطقه چون هند، ژاپن و کره جنوبی و ویتنام برای تقویت توان دفاعی خود، وجود اختلاف درباره حق حاکمیت در اقیانوس آرام غربی و حل نشدن مساله تایوان هنوز بر رقابت تسلیحاتی منطقه تأثیرگذار بوده است.

بعضی کارشناسان بر این باورند که رقابت های تسلیحاتی در مرحله کنونی اجتناب ناپذیر است. آنچه برای کشورهای منطقه مهم تر است جلوگیری از بروز اختلاف و درگیری میان یکدیگر و تبدیل رقابت به آماده باش جنگی است.

شایان ذکر است کسانی که پیش از همه رقابت تسلیحاتی را تبلیغ و بزرگنمایی کرده اند افکار عمومی و نهادهای مشاوره ای آمریکا و اروپا هستند. با توجه به این امر، یکی از اهداف دیپلماسی آمریکا استفاده از موقعیت ارزشمند ایجاد اختلافات و تنش در آسیا است که چندان بی پایه و اساس هم به نظر نمی رسد.

به هر حال، کشورها باید با همکاری با یکدیگر برای رفع تاثیرات منفی ناشی از رقابت تسلیحاتی تلاش کنند.