یک ضرب المثل چینی می گوید: همسایۀ خوب به هزار فامیل می ارزد. همگام با توسعۀ اجتماعی و سرعت گرفتن آهنگ زندگی در شهرها، مردم هر چه بیشتر در کارهای شخصی غرق می شوند و ارتباطشان با همسایه هایشان کمتر و کمتر می شود.
این در حالی است که در زندگی اجتماعی، اهمیت همسایه بیشتر از خویش سببی یا نسبی است. زیرا احتمال زیادی وجود دارد که خویشاوندان و بستگان در کنار انسان نباشند؛ اما همسایه همیشه در کنار ما است و ما در سایۀ یکدیگر زندگی می کنیم.
ارزش داشتن همسایۀ خوب و بی آزار بر کسی پوشیده و امری انکارپذیر نیست. از ضروریات زندگی اجتماعی، در کنار هم بودن است. جامعه ای که از افراد تشکیل شده، برای غلبه بر مشکلات به زندگی «در کنار» یکدیگر نیاز دارد و یکی از معانی متعالی «با هم» بودن افراد یک جامعه، همسایگی، اعم از دور و نزدیک آن است.
نظر شما در این باره چیست؟ آیا همسایه های خوبی دارید؟ به نظر شما رفتار ما به عنوان یک همسایۀ خوب چگونه باید باشد؟
