آورده اند که در زمان های قدیم مردی در چین تعدادی سکه نقره به دست آورد. وی با خود اندیشید اگر سکه ها را همراه داشته باشد ممکن است آن ها را گم کند و اگر درخانه پنهان کند ممکن است دزدیده شود. بنابراین به فکرش رسید که سکه ها را دفن کند.
به همین سبب او به بیرون از خانه رفت و سکه ها را زیر خاک گذاشت و سپس روی تکه کاغذی نوشت: "دراینجا هیچ سکه نقره ای وجود ندارد." سپس آن تکه کاغذ را در محلی که سکه های نقره را در خاک نهاده بود گذاشت و با خاطری جمع به دنبال کار خود رفت.
این مثل در مورد کسانی به کار می رود که می خواهند روی کاری یا چیزی سرپوش بگذارند،اما مرتکب عملی می شوند که خود آن عمل باعث آشکار شدن همه قضایا می شود.
