با صدای بانگ خروس از رختخواب بر خاستن

گفته شده که "زو تی" قهرمان حکایت امشب ما از دودمان چین در اوایل قرن چهارم

می زیست وی از خانواده ای مرفه ، دارای اعتبار و شهرت بسیار بود و به دلیل روشنفکری، بزرگواری و بی تکلفی و دیگر صفات اخلاقی اش از پنج برادر دیگرش کاملا ممتاز بود.

وی اغلب در میان خویشاوندان و همسایگان فقیر خود خوراک و پوشاک تقسیم می کرد و در نتیجه مورد احترام اطرافیان بود .

اما "زو تی" در عصری زندگی می کرد که بین حکومت ملاکین ملت "هان" و اقلیت های ملی جنگ های پی در پی در جریان بود. آتش سوزی، قتل، کشتار، غارت و چپاول ناشی از تجاوز اقلیت های ملی بلایا و فلاکت عظیمی برای مردم به همراه آورده بود. در میان این مرگ ومیرها و در قبال بلایا و رنج های مردم، "زوتی" تصمیم گرفت تا به خوبی درس خوانده و مهارتی بیاموزد .

وی دوستی داشت به نام "لیو گون" که او هم همتی بلند داشت. بنابراین اغلب با یکدیگر درباره اوضاع کشور و چگونگی آماده سازی خود برای نبرد برای دفاع از میهن تبادل نظر می کردند.

در یک شب سرد زمستانی، "زوتی" و دوستش تا نیمه های شب گفت و گو کردند و تصمیم گرفتند همچون مردان واقعی برای پیکار با دشمن و فداکاری برای میهن به جبهه مقدم بروند .

پس از در پیش گرفتن این تصمیم هر دو به رویای سنگین فرو رفتند و ناگهان صدای بلند و رسای خروس، "زوتی" را از خواب بیدار کرد. وی بی درنگ دوست خود را صدا کرد و به او گفت که به بانگ خروس گوش کند، سپس گفت: مثل این که خروس از ما می خواهد تا آن همه گفت و گوها و بحث های لفظی را به عمل بدل سازیم. دو جوان با این صحبت فورا لباس پوشیده و در باد شدید زمستانی به شمشیربازی مشغول شدند. از آن به بعد هر روز صبح با اولین بانگ خروس "زوتی" از خواب بیدار شده و به تمرین با شمشیر می پرداخت تا بدن خود را آماده ساخته و مهارت جنگی اش را بالا برد .

سال 311 میلادی، ارتش، اقلیت ملی شمالی شهر "لو یان" را به تصرف در آورد و "زوتی" مجبورشد با چند صد خانوار از اقوام و هم ولایتی هایش به جنوب مهاجرت کند. در حین حرکت به دفعات تهاجمات دشمن را زیرکانه دفع کرد. وی همچنین ضمن متحد ساختن نیروهای داوطلب مقاومت علیه تجاوز اقلیت های ملی به سربازگیری و تهیه سلاح پر داخت و به زودی یک نیروی مسلح چند ده هزار نفری به وجود آورد .

این دسته از نیروی مسلح با رهبری وی که صاحب استادی و مهارت عالی جنگی شده بودند، بارها بر دشمن غلبه کرده ومساحت وسیع سرزمین از دست رفته را دوباره به دست آوردند. در نهایت نیز اقلیت ملی متجاوز، از نواحی مرکزی "خان نشین" بیرون رانده شدند.

حکایت "زوتی" حتی این روزها هم میان مردم رایج است و در بسیاری از محله های استان "هه نان" عبادتگاه وی دیده می شود.