برای اژدها چشم گذاشتن

در قرن پنجم میلادی، در کشور چین یک هنرمند نقاش زندگی می کرد که "جان سون یو" نام داشت. او در معبدی واقع در "زین لین" نقش چهار اژدها را بر روی دیوار ترسیم کرده بود.

چهار اژدهای نقاشی شده درست مثل اژدهای واقعی بودند، اما نقاشی او یک عیب داشت، این که هیچ یک از چهار اژدها چشم نداشت.

روزی یک نفر از نقاش خواست تا برای اژدها چشم بگذارد. نقاش پاسخ داد که نه این امکان پذیر نیست، اگر من برای آن ها چشم بگذارم، این امکان وجود دارد که آن ها فرار کنند.

البته این حرف منطقی نبود و کسی نمی توانست آن را باور کند. پس نقاش را به یاوه گویی متهم کرده و به این پاسخ وی اعتراض کردند. تا این که سرانجام نقاش متقاعد شد که برای اژدها چشم بگذارد و در اواسط یک روز مقابل عده زیادی از مردم، رو به روی دیوار معبد ایستاد و قلم موی خود را به دست گرفت و آهسته آهسته شروع کرد به کشیدن چشم برای اژدها. ناگهان صدای رعد و برق عجیبی به گوش رسید و اژدهایی که چشم برایش کشیده شده بود یکباره سر خود را بلند کرده، پایش را دراز کرده و دم خود را حرکت داد و به سوی آسمان پرواز کرد. مردم با حیرت و شگفتی به اژدها که در پرواز بود خیره شده و مات و مبهوت مانده بودند. هیچ کس جرات حرف زدن نداشت.

مردم چین ضرب المثل "برای اژدها چشم گذاشتن" را زمانی به کار می برند که فردی بتواند با افزودن تنها یکی دو کلمه به موضوعی یا سخنی منظور خود را هر چه روشن تر بیان کند.