استراتژی شهر خالی

"زوگه لیان" از نام های زبانزد خاص و عام در چین است . تشبیه شخصی به "زوگه لیان" در چین، به نوعی تقدیر از هوش و ذکاوت آن فرد است .

در حدود قرن دو پیش از میلاد در چین سه کشور اصلی "وی"، "شو" و "وو" به طور همزمان وجود داشتند. این مدت در تاریخ چین دوران "سان گوا" یعنی سه پادشاهی نام دارد. این سه کشور همواره به درگیری می پرداختند اما نمی توانستند طرف مقابل را از بین ببرند. "زوگه لیان" مشاور نظامی کشور "شو" بود و به مهارت در فرماندهی نبردها شهرت داشت. روزی، کشور "وی" خبری دریافت کرد مبنی بر آن که آرایش کشور "شو" در شهر غربی به عنوان يك نقطه مهم و استراتژیک این کشور بسيار ضعیف و کمتر از 10 هزار سرباز است. به این ترتیب کشور "وی" بیش از 100 هزار سرباز برای حمله به کشور "شو" اعزام کرد. پادشاه و سربازان كشور "شو" بسیار دستپاچه شدند. آن ها فکر کردند که اگر کشورشان تنها با 10 هزار سرباز با یک ارتش 100 هزار نفری رو به رو شود، مانند تخم مرغی كه به سنگ می خورد، حتما می شکند. اما کشور "شو" فرصت نداشت تا از مناطق دیگر برای جمع آوری سربازان بیشتر کمک گرفته و به شهر غربی منتقل کند.

تنها اميد پادشاه کشور، "زوگه لیان" مشاورنظامی بود. اما در واقع "زوگه لیان" در وضعیتی بحرانی قرار داشت .با این حال ااو سرانجام انديشه ای كرد و به غيرنظاميان و سربازان دستور داد تا از کشور "شو" خارج و به طور موقت در جایی امن پنهان شوند. سپس دروازه شهر را که فاقد نیروی دفاعی بود باز گذاشت و در انتظار دشمن نشست.

چندی نگذشت که "سی مایی" فرمانده کشور "وی" سربازان را رهبری و شهر غربی کشور "شو" را محاصره کرد. اما چیزی که او را متعجب می کرد این بود که این شهر محافظی نداشت و دروازه آن باز بود، حتی دربرج های شهر یک نگهبان هم دیده نمی شد.

در این موقع، "زوگه لیان" بر يكی از برج های بالای دروازه شهر حاضر شد. وی به آرامی لباس خود را منظم کرد و مقابل یک "چین" (نوعی ساز چینی) نشست و شروع به نواختن ساز "چین" کرد. سربازان کشور "وی" مات و مبهوت ماندند. در چنین موقعی که دشمن کشور "شو" را محاصره کرده بود، مشاور نظامی کشور "شو" ، "چین" می نواخت .

فرمانده کشور "وی" می دانست که "زوگه لیان" بسیار عاقل و دارای تدابیر جنگی بسیار است. اما این حرکت او بر خلاف توقع وی بود. "زوگه لیان" جرات كرده بود دروازه را باز نگه داشته و در انتظار صدها هزار سرباز بنشیند. به این سبب وی گمان می کرد که در داخل کشور "شو" به طور حتم تعداد زیادی سرباز مخفی شده اند.

در این هنگام، صدای موسیقی تیز و بلند همانند باد و باران شدید به گوش فرمانده کشور "وی" می رسید. او فکر کرد که صدای موسیقی علایم "زوگه لیان" به ارتش برای حمله به کشور "وی" است. به این سبب با عجله به ارتش خود دستور عقب نشینی داد.

با این روش، شهر غربی کشور "شو" بدون استفاده از یک سرباز حفظ شد. این استراتژی مشهور شهر خالی "زوگه لیان" است.

داستان های مربوط به هوش و ذکاوت "زوگه لیان" در چين بسیار زیاد است. داستان های بسیار درباره ی "سان گوا یان ای" در ادبیات کلاسیک معروف چین دیده می شود كه افراد علاقه مند به این داستان ها می توانند به کتاب هایی که در این مورد وجود دارد مراجعه کنند.