در زمان های قدیم در یکی از ایالات چین، تصمیم بر آن گرفته شد تا بعضی از قوانین تغییر یابد. اما با شروع ایجاد تغییرات "شان یان" فرماندار شهر، ترسید که مبادا آن تصمیم مورد پذیرش مردم قرار نگیرد، بنابراین در کنار دروازه جنوبی شهر قطعه چوبی قطور و بسیار بلند قرار داد و اعلامیه ای هم به دیوارهای شهر چسباند با این مضمون که هر کس بتواند آن چوب را از دروازه جنوبی به دروازه شمالی انتقال دهد فورا ده سکه نقره به او داده می شود.
مردم از این آگهی خیلی تعجب کردند. بسیاری باور نکردند که حکومت به گفته خود عمل کند، بنابراین کسی برای جابه جا کردن چوب اقدامی نکرد. "شان یان" با پنج برابر کردن تعداد سکه ها، اعلامیه را به این صورت اصلاح کرد: هر کس این چوب را به دروازه شمالی انتقال دهد فورا پنجاه سکه نقره جایزه می گیرد.
این بار مردی به عنوان امتحان چوب را از دروازه جنوبی به درواره شمالی انتقال داد. "شان یان" هم بیدرنگ به وعده خود عمل کرد و پنجاه سکه نقره به وی داد. بدین ترتیب مردم باور کردند که حکومت به حرفی که می زند یا به قانونی که وضع می کند اهمیت می دهد و به آن توجه دارد. به این روش بود که ایالت چین خود را اصلاح کرد و به سرعت به پیشرفت رسید و قدرت یافت.
این مثل چند کاربرد دارد. اما بیشتر در زمانی که بخواهند به عملی شدن حرفی اطمینان دهند، آن را به کار می برند.
