چشمی برای اژدها

«جان سون یو» نام هنرمند نقاشی است که در قرن پنجم میلادی زندگی می کرد.

می گویند او بر روی دیوار معبدی واقع در « زین لین» نقش چهار اژدها ترسیم کرد.

تصویر چهار اژدها بسیار واقعی به نظر می رسید، اما همۀ آنها یک مشکل داشتند و آن این بود که هیچکدام چشم نداشتند.

روزی شخصی از نقاش خواست که برای چهار اژدها چشم بگذارد.

نقاش پاسخ داد:« نه، نمی شود. اگر بخواهم برای آنها چشم بگذارم، ممکن است که فرار کنند.»

این حرف نقاش منطقی نبود و کسی نمی توانست آن را باور کند. بنابراین نسبت به سخنان وی اعتراض کرده و او را به یاوه گوئی متهم کردند.

بهرحال نقاش متقاعد شد که برای چهار اژدها چشم ترسیم کند. بنابراین روزی در میان تعداد بسیاری از مردم، مقابل دیوار معبد ایستاد و قلم موی خود را برداشت و آهسته آهسته شروع به کشیدن چشم اژدها کرد. در این هنگام صدای رعد وبرق عجیبی به گوش رسید و اژدهائی که برای آن چشم ترسیم شده بود، ناگهان سرخود را بلند کرد، پایش را دراز کرد، دم خود را حرکت داد و به سوی آسمان پرواز کرد.

حاضرین مقابل دیوار، با شگفتی به اژدهایی که در حال پرواز بود خیره شدند. آنها چنان مات و مبهوت مانده بودند که حتی جرات حرف زدن هم نداشتند.

این مثل که برگرفته از یک داستان است، نشان می دهد که، با افزودن یک کلمه در متن سخنرانی یا مقاله می شود منظور خود را روشن تر بیان کرد.