کنفوسیوس می فرماید: سکوت دوستی است که هرگز خیانت نمی کند.

کتاب "لون یو" کتابی است که به دست شاگردان کنفوسیوس گردآوری شده است. آن ها اندیشه های سیاسی، اخلاقی و آموزشی و هنری کنفوسیوس را جمع آوری کردند و با در کنار هم قرار دادن آن و دسته بندی جملات، این کتاب فوق العاده مهم یعنی "لون یو" را برای مردم چین به یادگار گذاشتند.

این نشان می دهد که شاگردان این حکیم، واقعا برای او و افکارش ارزش قایل بوده اند، و خواسته اند که حتما اندیشه ها و جملات حکیمانه او برای نسل های بعدی هم باقی بماند.

کتاب "لون یو" توسط شاگردان کنفوسیوس جمع آوری شده و شکل گرفت. در آن دوران چین قدیم، همه افراد، یعنی در دوران امپراتوری کشورمان که تا بیش از صد سال پیش به پایان رسید، اگر می خواستند کتابی بخوانند، حتما اول این را باید به روند بخوانند. کنفوسیوس و کتاب او، برای چینی ها بسیار ارزشمند است. همانطور که ایرانی ها شهری به نام اصفهان دارید و آن قدر به این شهر افتخار می کنند که حتی آن را نصف جهان می نامید، مردم چین آن قدر به این کتاب "لون یو" افتخار می کنند و آن را ارزشمند می دانند که عنوان می کنند، با نصف "لون یو" می شود جهان را اداره کرد. (半部论语治天下)

کنفوسیوس در کشور "لو" زندگی می کرد. در آن زمان یکی از مقررات این کشور این بود که هر شهروند این کشور در خارج از کشور اگر به هموطنی که به عنوان برده متعلق به اتباع دیگر کشورها بود، برخورد کند، می تواند در قبال پرداخت مقداری پول، او را بخرد و همراه با خودش به کشور "لو" برگرداند و آن مقدار پولی را که در قبال خرید برده پرداخت کرده بود را پس بگیرد. یک بار، یکی از شاگردان کنفوسیوس این کار را کرد. یعنی تعدادی از برده ها را در کشوری دیگر خریداری می کند و به همراه برده ها به وطن برمی گرده، اما او برای پس گرفتن پولی که بابت خرید برده پرداخت کرده بود، به دستگاه دولتی مراجعه نمی کند. این کار شاگرد کنفوسیوس به گوش مردم می رسد و همگی این عمل او را تحسین می کنند و می گویند که او انسانی، سخاوتمند و گشاده دست است. اما در مقابل تحسین مردم، برعکس، کنفوسیوس شاگردش را سرزنش می کند. مردم آن دوران از این عمل کنفوسیوس تعجب کردند که این شاگرد او که برده ها را خریده و پولی از دولت پس نگرفته، مگر این اخلاقی پسندیده نیست؟ واقعا این طور به نظر می رسد که این عمل شاگرد کنفوسیوس، بسیار شایسته باشد.

در واقع کنفوسیوس از زاویه ای دیگر به این موضوع نگاه می کند. او معتقد بود که این عمل شاگرد، در واقع مانع این می شود که دیگران با دیدن برده ها اقدام به خرید آن ها نکنند. یعنی ممکن است که آن ها خودشان را با شاگردان کنفوسیوس مقایسه کنند و برای این که از نظر اخلاقی هم پایه آن ها باشند، یا چیزی از آن ها کم نداشته باشند، ترجیح می دهند که اصلا برده ای نخرند.