معانی ارقام از نگاه مردم

باورهای خرافی درباره اعداد و ارقام، در میان مردم کشورهای مختلف پیوسته وجود داشته است. گاهی این باورها شباهت زیادی با یکدیگر دارند و گاهی معانی آن کاملا مخالف هم است.

به طور مثال، عدد هفت عددی است که از دیرباز مورد توجه اقوام مختلف جهان بوده و اغلب در امور ایزدی و نیک به کار می رفته، و جود عواملی مثل تعداد سیارات مکشوف جهان باستان و رنگ های رنگین کمان که هفت رنگ دارد از جمله این موارد است و یا عدد 4 در ایران چهار اصل و ریشه طبیعت جاودان است. برای همین، ایرانیان چهار عنصر حیات دارند یا چهار فصل سال، و یا چهار نشانه استحکام و موزونی، چهار جهت، چهار ستون بدن انسان و چهار گوشه و چیزهایی از این قبیل. همین طور عدد 44 که نماد کمال و تمامیت است، مانند چله نشینی و چهل سالگی.

در فرهنگ چین نیز، در واقع، رقم های 8، 6، 4 و 1 تنها به خاطر تلفظشان معانی مثبت یا منفی پیدا می کنند. با این حال، با توجه به آن که چین فرهنگی دیرینه دارد، از لحاظ فرهنگ سنتی ارقام نسبت به آن چه که این روزها رایج است، معانی کاملا متفاوت تری دارند. به عنوان مثال عدد چهار از نگاه مردم باستان، رقم خوبی است. بسیاری از ضرب المثل های چینی با این رقم ساخته شده است که بار مثبت دارند. اما این روزها مردم چین، عدد چهار را دوست ندارند، چرا که تلفظ این عدد (سی) با تلفظ کلمه مرگ (سی) یکسان است.

اما به طور کلی باید گفت که از نگاه چینی ها، اعداد زوج نسبت به اعداد فرد، دارای بار مثبت بیشتری هستند. آن ها برای هدیه دادن، همواره از اعداد زوج استفاده می کنند.

به طور مثال، مثلا شش شاخه گل، دو بسته شیرینی، ویا دو بطری نوشیدنی هدیه می دهند.

اما در این میان، گویا رقم "9" رقمی استثنایی است. چون در چین قدیم عدد 9 را بزرگ ترین رقم می دانستند و تنها پادشاهان می توانستند از آن استفاده کنند.

نمونه آن را می شود در شهر ممنوعه در پکن مشاهده کرد که در آن، تعداد اتاق های بنا شده در کاخ این شهر، 9999 عدد است و یا در هر کاخ، 9 ، 19 یا 99 پله وجود دارد و همچنین تعداد تندیس های روی بام 9 عدد است.