سه کشورنامه

سه کشورنامه، اثر کلاسیک و معروف ادبی چین با توصیفات بسیار دقیق و عالی حماسه ها، روابط انسانی زنده و متنوع، موضوعات و صحنه های هیجان انگیزو جالب توجه و نبردهای عاقلانه و جسورانه است که طی چندین سده مورد علاقۀ فوق العاده مردم چین بوده و موضوع پژوهش های دانشمندان و پژوهشگران و نیز آفرینش اُپراها، نمایش ها و فیلم ها بوده است.

مؤلف این داستان ها لوئو گوآن جون است که در قرن 14 میلادی می زیست. او از یک خانوادۀ روشنفکر و دانشمند بود. از کودکی به خواندن کتاب علاقۀ خاصی داشت و کتاب های تاریخی و ادبی بی شماری مطالعه کرد. این باعث شکوفایی و رشد ذوق و قریحۀ ادبی او شد و در نهایت به مرحلۀ آفرینش ادبی رسید. عصری که لو گوان جون در آن به سر می بُرد، مملو از اختلافات پیچیده و حاد ملی و طبقاتی بود. حکومت سلسلۀ امپراتوری مغول یوان سلطۀ مستبدانه ای بر ملت هان تحمیل کرده بود. این موضوع موجب مقاومت شدید ملت هان شد و در هر از گاهی در گوشه و کنار کشور قیام هایی برپا می شد. این افراد نه تنها سلحشورانه با ارتش سلسلۀ یوان پیکار می کردند، بلکه قصد داشتند پس از برانداختن خاندان حاکم مغول، خود بر چین حکمرانی کنند.

لوئو گوآن جون نیز خود در جوانی در زمرۀ نیروهای قیام کننده و افسر ستاد بود. او در آنزمان سرشار از همّت بلند سیاسی بود و آرزوی حکمرانی بر کشور داشت. در همین دوران نیروهای قیام کننده به رهبری جو یوان جان به پیروزی نهائی دست یافت و سلسلۀ امپراتوری مین را برقرار کرد. در نتیجه آرزوی لو گوان جو نیز بر باد رفت. او به دنبال این شکست بود که به نگارش آثار ادبی روی آورد.

رمان «سه کشورنامه» شارِح تاریخ بغرنج اجتماعی یکصد سال (از 184 تا 280 میلادی) چین است. لوئو گوآن جون مؤلف این رمان با گردآوری شمار زیادی کتاب تاریخی، یادداشت، قصه، حکایت و روایت مردمی و تلفیق آنها با آرمان سیاسی خود و انشای سرگذشت و نبردهای دهقانان قیام کننده، مبارزات سیاسی و نظامی میان سه کشور «وِی»، «شو» و «وو» را به شکلی زنده به تصویر کشیده است. او با توصیف مبارزات سهمگین و وحشتناک سیاسی و نظامی و از طریق هنرهای گوناگون در این اثر، گروهی چهارصد نفره از شخصیت های مختلف را آفریده و پرورانده است.

مؤلف ده ها تن از این شخصیت ها را با جزئیاتی دقیق از خصوصیات اخلاقی بارز آنها توصیف کرده که از جملۀ آنها می توان به این افراد اشاره کرد.

تسائو تسائو پادشاه خاندان «وِی» که کینه توز، بسیار مشکوک و در بازی سیاست بسیار چیره دست بود. جو گه لیآن، فرمانده ستاد کشور «شو» که بسیار عاقل و در مبارزات سیاسی و نظامی بر تاکتیک های زیادی مسلط بود. جان فِی، سرهنگی از کشور «شو» که بسیار دلیر و سلحشور و درعین حال گُستاخانه و دقیق و جدی بود؛ و «جوئو یو» مارشالی از کشور «وو» که با درایت و هوش خود برای پیشی گرفتن بر دیگران تلاش می کرد و در عین حال کوته نظر و متعصب بود؛ و قس علی هذا. همۀ این شخصیت ها مورد علاقۀ مردم چین هستند.

رمان «سه کشورنامه» نه فقط حائز ارزش بسیار بالای ادبی است، بلکه همچون دائرة المعارفی دربارۀ جامعۀ فئودالی است. در چین کارشناسان و دانشمندان زیادی هستند که فعالیت پژوهشی خود را وقف این کتاب مهم و با ارزش کرده اند. آنها این اثر را از دیدگاه های گوناگونی از جمله تاریخ، روانشناسی، روابط عمومی، تاکتیک جنگ، مدیریت و زمامداری، دانش نظامی و هنر و حتی اصول اخلاقی و بسیاری جهات دیگر مورد پژوهش و تدقیق قرار می دهند.

رمان «سه کشورنامه» در کشورهای دیگر نیز مخاطبان و علاقه مندان زیادی دارد و به زبان های زیادی ترجمه و چاپ شده و به عنوان یک «اثر برجستۀ مردمی» از جایگاه والایی برخوردار است.