اجرای مشترک موسیقی جوانان چینی و دانمارکی در روز ملی سالن دانمارک

روز ملی سالن دانمارک در اکسپوی جهانی شانگهای روز سه شنبه 29 ماه ژوئن برپا شد. سالن این کشور که به صورت ساده و بدون زرق و برق تزیین شده است، بسیار زیبا و چشم نواز است و چندین گل زیبا بر روی حوضچه کنار مجسمۀ معروف برنز این کشور با نام پری دریایی کوچک، شناور است و خودنمایی می کند. اگر با دیدن این سادگی فکر می کنید که مراسم جشن روز ملی این سالن هم بدون جشن و پایکوبی برپا گردید، سخت در اشتباهید، چرا که در این روز، گروه ارکست مشنرک چین و دانمارک به اجرای برنام پرداخته و صدای خوش موسیقی خود را طنین انداز نمودند.

صدای بلند طبل چینی، نوای پرنشاط سنتور چوبی و صدای دلنشین نوعی موسیقی مشابه که با آوازخوانی همراه بود، یک برنامۀ تفریحی مورد پسند تمامی بازدیدکنددگان فراهم آورده بود که موجب نشاط و شادی آنان گردید. نکته جالب و تعجب‌آور این بود که این گروه موسیقی فقط سه روز مانده به روز ملی سالن دانمارک تشکیل گرده بود و از میان اعضای نُه نفرۀ آن، 5 نفر از ارکست موسیقی کالج سلطنتی موسیقی دانمارک، سه نفر از دانشکدۀ موسیقی شانگهای و یک نفر هم از دانشکدۀ موسیقی شهر پکن انتخاب شده بودند.

شو ون جیا که نوازندۀ طبل این گروه و از دانشکده موسیقی شانگهای است به خبرنگار رادیو بین المللی چین گفت: نواختن موسیقی ضربی در این فضا، نخستین تجربۀ او محسوب

می شود. او در ادامه می افزاید:

« سه روز پیش همکاری ما آغاز شد و از این نوع همکاری بسیار خوشحال شدم. تمرین دستجمعی ما، با تمرینات ما در دانشکده خیلی فرق می کند. تمرین در دانشکده باعث می‌شود که ما با احتیاط بیشتری بنوازیم، ولی اعضای این گروه در نواختن بسیار بی پروا و رها هستند و در نتیجه، توان ارائۀ آنان بسیار بالاست. ما در این مورد نسبتاً ضعیف هستیم و باید سطح خود را ارتقاء دهیم.»

کالج سلطنتی موسیقی دانمارک قدیمی ترین و بزرگترین کالج موسیقی در تاریخ این کشور است ولی ارکست ساز ضربی پرکوراما، در زمینه خلق آثار چندگانۀ هنری و نمایش‌های بدیع و نو شهرت دارد. در جریان این همکاری، سه طبل زن جوان از دانشکده موسیقی شانگهای توانستند برای نخستین بار با این گروه ارکست همکاری کرده و با سبک نمایش جدیدی، آشنا شوند. سون یو چن به خبرنگار سی.آر.آی می گوید :

«آنها دارای روشهای خاص خود هستند و برای نمونه، ژست، حرکات و رفتارهای خاصی در جریان نواختن آلت موسیقی از خود نشان می‌دهند و از ما نیز انجام بعضی کارها در زمان تعویض جا و حرکت درآوردن چوب نواختن طبل و غیره را درخواست کردند.»

البته این همکاری برای مادس هبسگارد که از اعضای دانمارکی این گروه موسیقی است نیز یک تجربۀ کاملاً جدید محسوب می شود. او در این باره می گوید:

« ما قبلاً در دانمارک با دانشجویان چینی مشغول به تحصیل در کالج سلطنتی موسیقی دانمارک به طبل زنی پرداخته بودیم ولی این برای اولین بار است که با دانشجویان موسیقی دانشکدۀ موسیقی چین به طور مشترک برنامه اجرا می کنیم. سبک نواختن آنان با ما فرق می‌کند و از حضور در چین و شنیدن صدای طبل بزرگ چینی در کنار شرکت در این مراسم بسیار خوشحالم.»

«طبل بزرگی» که مادس هبسگارد به آن اشاره می کند، یکی از آلات موسیقی ضربی سنتی چین است. در تمامی اجراهای گروه پیش از این زمان در جریان نمایش‌های گروه پرکوراما از آلات موسیقی غربی نظیر طبل کونکا و مارامبا استفاده می‌شد و این برای نخستین بار است که طبل بزرگ چینی در نمایش‌های این گروه مورد استفاده قرار می گیرد. ایدۀ این کار را مؤسس این گروه که رئیس دپارتمان موسیقی ضربی کالج سلطنتی موسیقی دانمارک داده است. گرت مورتنسن که استاد موسیقی این کالج نیز می باشد، یکی از اعضای « دسته مشترک» نمایش در اکسپوی شانگهای است. آقای مورتنسن با بیان این مطلب که نواختن طبل غربی توسط دانمارکی ها و نواختن طبل چینی توسط اعضای چینی این گروه، بسیار جالب و جذاب بوده و شکل خاصی از اجرای برنامۀ شاد روز ملی دانمارک در اکسپوی شانگهای توسط جوانان دو کشور را نشان می دهد، می افزاید:

« جوانان دو کشور هم آلات موسیقی غربی و هم آلات موسیقی سنتی چین را می نوازند و این نمایش برای آنها در برگیرندۀ موضوعات کاملاً جدید بوده که بسیار جالب است.»

با وجود آنکه این افراد فقط 3 روز با هم تمرین کرده اند، اما این اجرا و آشنایی نوازندگان چینی با موسیقی غربی، برای آقای مورتنسن خاطره انگیز بوده است. این استاد دانشکدۀ موسیقی در گفت و گوهایش با اعضای چینی این ارکست می گوید: « فرهنگ هر کشور، بهترین فرهنگ است» و صحبت‌های خود را اینگونه پایان می برد:

« شما (چینی ها) اپرای «کون چو» را دارید که این اپرا تقریبا 1500 سال پیش از موسیقی غربی به وجود آمده است. شما اپرای پکن را هم دارید و این اپرا، یک هنر و فرهنگ عالی است. از این رو شما باید بخوبی موسیقی و فرهنگ کشور خود را دنبال نمایید».