پیش از اشکانیان، در دوره هخامنشیان، شبه جزیره آناتولی در حدود دویست سال بخشی از امپراتوری ایران بود. در موزه باستان‌شناسی استانبول، یک ستون یادبود مرمری نیز از این دوره نگهداری می‌شود که به گفته پژوهشگران موزه، نقش‌های آن نمایانگر تاثیر هنر ایران بر کار هنرمندان آناتولی در آن زمان است.
در کلکسیون سکه‌های موزه نیز نمونه‌هایی از سکه‌های رایج در منطقه در زمان تسلط هخامنشیان به نمایش گذاشته شده است؛ سکه‌هایی که نقش گاوی ایستاده بر دولفین را روی خود دارند.
یکی دیگر از موزه‌های استانبول که ردپای فرهنگ ایران در آن دیده می‌شود، موزه "خانه مولوی" است که ویژه شیوه زندگی و وسایل دراویش است. در این موزه نسخه‌ای خطی از مثنوی مولوی به زبان پارسی نگهداری می‌شود که مربوط به سال ۱۴۷۵ میلادی است. خطاط این اثر مصطفی یاسرزاده معرفی شده است.
دیگر موزه‌ها، کتابخانه‌ها و مراکز فرهنگی ترکیه نیز باید دارای آثار گوناگونی از تاریخ و فرهنگ ایران باشند. شناسایی و ثبت این آثار، برنامه پژوهشی گسترده‌ای را می‌طلبد. آثار فرهنگی ایران تنها به موزه‌ها و کتابخانه‌های اروپایی و آمریکایی محدود نمی‌شوند.
نسخه خطی مثنوی مولوی از سال ۱۴۷۵ میلادی - موزه خانه مولوی در استانبول
1 2 3 4 5 6 7 
