دولت آمریکا از مردان خواست ختنه کنند

یک سازمان بهداشتی در آمریکا از خانواده ها خواسته است برای پیشگیری و مبارزه با انواع بیماریهای مقاربتی به ویژه ایدز ، فرزندان پسر خود را ختنه کنند. این نخستین بار است که نهادهای امریکایی بطور رسمی به فواید ختنه اعتراف می کنند.

به گزارش بی بی سی، مرکز پیشگیری و مبارزه با بیماری های آمریکا در همین زمینه، پیش نویس راهنمایی را در باره ختنه مردان منتشر کرده و از مردم خواسته است در مدت ۴۵ روز درباره آن اظهار نظر کنند تا در نهایت این مرکز دستورالعمل نهایی را در باره ختنه منتشر کند.

این پیش نویس بر اساس بررسی سیستماتیک شواهد علمی در زمینه فواید و مضرات ختنه تنظیم شده و در آن، تاثیر ختنه بویژه در مورد انتقال اچ آی وی مد نظر قرار گرفته است.

به گفته کارشناسان، ختنه خطر انتقال اچ آی وی هنگام رابطه جنسی را به میزان قابل توجهی (حدود 60 درصد) کاهش می دهد.

علاوه بر این، ختنه خطر آلودگی به تبخال تناسلی (Herpes) را ۳۰ تا ۴۰ درصد و خطر آلوده شدن به گونه های خطرناک ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را که با سرطان ربط دارد 30 درصد کاهش می دهد.

بر اساس این گزارش، بررسی ها نشان می دهد که ختنه احتمال انتقال اچ آی وی از مرد به زن را کم نمی کند اما موجب کاهش خطر ابتلای مرد به بیماری ایدز یک زن آلوده به آن می شود و علاوه بر آن، خطر ابتلای زنان به دیگر عفونت های آمیزشی مثل واژینوز باکتریایی، تریکومونا و HPV (زگیل تناسلی) را کاهش می دهد.

علاوه بر این دیگر بیماری های آمیزشی و سرطان آلت تناسلی در افراد ختنه شده کمتر است و همین طور خطر سرطان گردن رحم در زنانی که شریک جنسی شان ختنه شده پایین می آید.

در پسر بچه ها نیز ختنه احتمال عفونت ادراری را کم می کند.

بر اساس این گزارش، مرکز پیشگیری و مبارزه با بیماری های آمریکا خطر ختنه ای را که با رعایت ضوابط پزشکی انجام شود اندک می داند. علاوه بر آن معتقد است ختنه بر فعالیت و لذت جنسی تاثیری ندارد یا تاثیر آن ناچیز است.

عوارض ختنه معمولا خونریزی و التهاب است و عوارض جانبی شدیدتر ، بی نهایت نادر هستند. در این پیش نویس احتمال ایجاد عوارض جانبی خفیف در نوزادان نیم درصد، در کودکان 9 درصد و در بزرگسالان 5 درصد ذکر شده است.

در مورد زمان ختنه کردن مرکز پیشگیری و مبارزه با بیماری های آمریکا می گوید که ختنه در نوزادان و کودکان آسانتر و ارزانتر و کم خطرتر است، اما اگر ختنه تا دوران نوجوانی یا بزرگسالی به تعویق بیفتد، خود فرد هم می تواند در تصمیم گیری مشارکت کند.