تسویه‌حساب شخصی رضازاده برای انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا

حسین‌رضازاده، بار‌ها به صراحت اعلام کرده که چهار سال پیش هم نامه‌ای برای معرفی علی مرادی نداده و امسال هم نخواهد داد؛‌ اتفاقی که بیشتر شبیه تسویه‌حساب شخصی است تا تلاش و همدلی برای کسب یک کرسی بین‌المللی!

انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا، در حالی در دی ماه امسال برگزار می‌شود که بار دیگر، ماجرای چهار سال پیش این انتخابات در حال تکرار است و حسین رضازاده نمی‌خواهد، علی مرادی را برای این پست معرفی کند. اختلافات قدیمی این دو مدیر وزنه‌برداری کشورمان، بار دیگر شرایط را جوری رقم می‌زند که شاهد اتفاقات خوبی در وزنه‌برداری‌مان نباشیم.

به گزارش «تابناک»، یکی از نقاط ضعف ورزش ایران ناتوانی مدیران ورزشی کشورمان در کسب کرسی‌های بین‌المللی و تأثیرگذاری در این عرصه‌هاست. تاریخ ورزشمان هم نشان داده که یا ما در کسب این کرسی‌ها ناکام بودیم و یا اگر کرسی‌ کسب کردیم، با درگیری‌های داخلی و منیت‌ها از دستش داده‌ایم. مهم‌ترینش‌‌ همان داستان کرسی ما در هیأت رئیسه کنفدراسیون فوتبال آسیا و بازی کفاشیان و علی سعیدلو در دولت محمود احمدی‌نژاد بود که سرانجام منجر به این شد، ‌کرسی از دست رفت.

اکنون اتفاق مشابهی در وزنه‌برداری در جریان است و حسین‌رضازاده به دلیل اختلافاتی که با علی مردای دارد، نمی‌خواهد او را از سوی فدراسیون وزنه‌برداری برای انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا معرفی کند.

پر واضح است که در سطح قاره آسیا، کنفدراسیون وزنه‌برداری بزرگ‌ترین مرجع تصمیم‌گیر است و بر همین اساس هم کرسی دبیرکلی این کنفدراسیون کرسی مهم و تأثیرگذاری است که‌ سه دوره چهار ساله در اختیار علی مرادی بوده و او با توجه به نفوذی که در آسیا دارد، قصد دارد برای چهارمین بار ‌روی همین صندلی بنشیند، زیرا حفظ این کرسی برای وزنه‌برداری ایران از اهمیت بالایی برخوردار است؛ اما گویا حسین‌رضازاده که با نزدیک شدن پایان دوران ریاستش در فدراسیون وزنه‌برداری ایران و با جهت‌گیری‌ها و موج انتقادهای صورت گرفته، امید چندانی برای بقا در این فدراسیون ندارد، تصمیم گرفته خودش برای کسب این پست بین‌المللی اسب زین کند و این در کنار اختلافات بزرگی که وی با علی مردای دارد، مانع این شده که او از ریاست علی مرادی در این انتخابات حمایت کند.

البته ‌برای اولین بار نیست که این اتفاق رخ داده؛ چهار سال پیش هم که علی مرادی قصد داشت برای تصدی این پست اقدام کند، ‌حسین رضا‌زاده و داراب ریاحی حمایتی از او نکردند و علی مرادی را نماینده ایران برای احراز این پست ندانستند؛ اما سرانجام علی مرادی با توجه به اینکه فرد شناخته شده‌ای در این کنفدراسیون بود، توانست حمایت‌های لازم را برای کاندیداتوری جلب کند و بار دیگر بر این صندلی بنشیند. حالا بعد از چهار سال باز هم حسین رضازاده نمی‌خواهد علی مرادی را با نامه رسمی از سوی فدراسیون وزنه‌برداری ایران معرفی کند؛ اتفاقی که هرچند بعید است، مانعی بر سر کاندیداتوری مرادی ایجاد کند، ‌بی‌شک مانند چهار سال گذشته وجهه خوبی ندارد.

نگاهی به کرسی‌های بین‌المللی کشورمان در عرصه بین‌المللی، نشان می‌دهد که «دبیر کلی کنفدراسیون وزنه‌برداری قاره ‌آسیا» یکی از معدود جایگاه‌های بلند پایه‌ای است که توسط مدیران ورزشی ایران اداره می‌شود، در زمره معدود جایگاه‌های مهم بین‌المللی است که در اختیار ایرانی است و برای همین هم حفظ و نگهداری آن از اهمیت بالایی برخوردار است؛ اما به نظر می‌رسد، ‌خودخواهی‌ها و جاه‌طبلی‌ها در ورزش کشورمان، بار دیگر سایه از دست رفتن را روی سر یکی از کرسی‌های بین‌المللی ورزش کشورمان انداخته است.

آنچه از اوضاع و احوال وزنه‌برداری ایران به گوش می‌رسد، این است که حسین رضازاده، شانس چندانی برای حفظ صندلی ریاست‌اش در این فدراسیون ندارد و برای همین هم برای کسب یک کرسی دیگر دندان تیز کرده تا در صورت از دست دادن فدراسیون وزنه‌برداری ایران بتواند با حضور در کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا همچنان در این رشته تأثیرگذار باشد؛ هرچند همه می‌دانیم ‌نشستن روی چنین صندلی‌هایی به یکسری مهارت‌های اولیه‌ای نظیر دانستن زبان انگلیسی نیاز دارد.

با این حال به نظر می‌رسد رضازاده قصد دارد‌ بار دیگر داستان سعید لو را در فوتبال تکرار کند؛ بازی که ممکن است به از دست رفتن یک کرسی بین‌المللی مهم در ورزش کشورمان منجر شود. حسین‌رضازاده بار‌ها به صراحت اعلام کرده که چهار سال پیش هم نامه‌ای برای معرفی علی مرادی نداده و امسال هم نخواهد داد؛ اتفاقی که بیشتر شبیه تسویه حساب شخصی است تا تلاش و همدلی برای کسب یک کرسی بین‌المللی!