|
||
GMT+08:00 || 2014-11-12 18:27:32 cri |
چاریواری
در انگلستان دوران الیزابت، بسیاری از زنان را غرغرو و سرکش طبقهبندی میکردند؛ از علل جای گرفتن در این طبقهبندی میتوانست غر زدن به شوهر، غیبت، و یا بلند حرف زدن باشد. در نظر مردم آن زمان، بددهنها و غرغروها نشان میدادند که مرد خانه به درستی نتوانسته است زن و زندگیش را اداره کند. و از آنجایی که این نوع زنها با هنجارهای جنسیتی آن زمان (یعنی اختیارداری مرد و مطیع بودن زن) سازگار نبودند، لازم بود تا تنبیههای در حقشان انجام شود.
با اینکه در آن زمان زنان غرغرو و سرکش از نظر قانون مجرم محسوب میشدند، اما همسایگان فرد معمولاً منتظر قانون نمیماندند و خود برای مجازات زن سرکش آستین بالا میزدند. در اینگونه موارد مردم چاریواری به راه میانداختند. چاریواری به نامهای "موسیقی خشن" و ارابهکشی هم معروف بود. در این مراسم مجازات، مردم با ماهیتابه و قابلمه در خیابانهای شهر به راه میافتادند تا با استفاده از این وسایل سروصدا ایجاد کنند و توجه رهگذاران را به زن سرکش، که معمولاً به صورت برعکس روی اسب یا قاطر در سطح شهر گردانده میشد، جلب کنند. او را برعکس روی قاطر مینشاندند تا نمادی باشد که زنان نباید از نقش جنسیتی که برایشان تعریف شده بود، پا را فراتر بگذارند.
شکسپیر، نمایشنامهای را با نام "رام کردن زن سرکش" با همین موضوع نوشته است.
چاریواری
جالب اینجاست که جرمِ غرغرو بودن یا بددهن بودن زنان تا سال 1967 هنوز از قانون انگلستان و ولز حذف نشده بود.در طول تاریخ چاریواری در مورد هوسبازان، فاحشهها، شوهران بیغیرت و تازه ازدواجکردهها هم اجرا شده است.
© China Radio International.CRI. All Rights Reserved. 16A Shijingshan Road, Beijing, China. 100040 |