ماجرای ازدواج آرش میراحمدی و همسرش+عکس

آرش میراحمدی در محله گل و بلبل ، ‌ آرش میراحمدی و همسرش ، عکسهای آرش میراحمدی و همسرش

تضادهای یک زوج خوشبخت

آرش: من از بچگی خجالتی بودم و اگر کسی با من حرف می زد در گوشه ای از خجالت آب می شدم. به همین علت دوست داشتم دیده شوم برای همین ناخودآگاه به سمت چنین حرفه ای کشش داشتم که مرا ببینند چون سال ها به علت خجالتی بودنم دیده نمی شدم. مدتی سمت خوشنویسی رفتم و از مدرسه، تئاتر را شروع کردم حتی در مقطعی سمت طلبگی رفتم و مقدماتی را هم گذراندم اما ادامه ندادم.

مرجان: بعضی ها می گویند ما با هم تفاهم نداریم و مانند هم نیستیم در حالی که من معتقدم زندگی از تضادها شکل می گیرد. شاید اگر کاملا مثل هم باشیم اصلا کنار هم دوام نیاوریم. اگر آرش هم مانند من بود شاید زود از هم خسته می شدیم.

آرش: عشق چیزهای بسیاری در خود دارد. شاید فداکاری هم بخشی مستقر در آن است. به نظرم اگر شما یک چای برای کسی که دوستش دارید بریزید؛ نه به این علت که وظیفه است و هر علت دیگری بلکه به این علت که لبخندی به لب آن طرف بیاید، خودش عشق است؛ یعنی من کاری کنم که تو لذت ببری. این در همه ما هست، شاید پنهان باشد اما هست. حتی ته وجود بدترین آدم ها هم لذت از احساس رضایت نزدیکانش وجود دارد؛ منتها من به واقع به شکل واضح و عریان به عشق فکر نکرده ام.

تمرین برای خوب بودن

آرش: گاهی وقتی کنار دوستان سوپراستاری که مردم می شناسند و دوست شان دارند، بازی می کنم می بینم به دیگران حرف هایی می زنند که بسیار اثربخش است. با یک تعریف کوچک از مثلا بازی وی، چهره او یا حتی لباسش چنان انرژی خوبی به او می بخشند که طرف برای چند روز شارژ می ماند. به نظرم بخشی از خجالت کشیدن ریشه در غرور یا ترس دارد. من سال ها از عبارتی چون دوستت دارم استفاده نکرده بودم و الان مدتی است که آن را به زبان می آورم. اینها واژه های زیبایی هستند که باید به کار برد. ما گاهی به خاطر خجالت حتی روی پدر و مادر یا دست آنها را نمی بوسیم.

مرجان: مگر می شود عاشق زندگی باشی اما نخواهی احساسات را در آن ببینی. احساسات آدم ها نیز بخش مهم روابط آنهاست؛ چه در زندگی و چه در کار، محبت و بروز علاقه و احترام حتی به اندازه یک سلام و خسته نباشید ارتباط ها را بهتر می کند.

آرش: شاید بهتر باشد در این مسائل تمرین کنیم و یاد بگیریم چطور به آرامش برسیم. من خودم چند وقتی است به اشکال مختلف این را تمرین می کنم. تمرین مهم است و کمک کننده. یادم هست زمانی که دانشجوی تئاتر بودم چون از جنوب آمده بودم لهجه داشتم و استادمان می گفت تمرین کن لهجه ات از بین برود. من هم در خیابان با مردم صحبت می کردم تا لهجه ام مشخص نشود. همین حالا هم با چیزهایی مانند بغل کردن بچه ها یا تبریک گفتن به آنها سعی می کنم عشق را نشان دهم. خیلی وقت ها چیزهایی در وجودتان هست که تا نگویید طرف مقابل شما آن را نمی فهمد و این نگفتن ها می تواند زمانی حتی به ضررتان تمام شود.