مصاحبه با مجید صالحی و صحبت از سریال ابله

مصاحبه با مجید صالحی

رضا عطاران گفت برو

وقتی می‌گویم کار با آقای تبریزی عالی است فقط به‌خاطر شناسنامه موفق کاری ایشان نیست. یک‌بار با رضا عطاران صحبت می‌کردم و گفتم از طرف آقای تبریزی پیشنهاد بازی دارم. رضا به من گفت حتما برو! چون جدای از اینکه کارگردان توانایی است، کار کردن با او بسیار لذت‌بخش است.

وقتی وارد کار شدم دیدم درست است. دانش، آرامش و آگاهی در وجود آقای تبریزی است که به آدم لذت می‌دهد. این مسئله در کل گروه ایشان وجود دارد. هم خودشان و هم دستیاران‌شان، فضای آرام‌بخشی برای کار خلق می‌کنند. راستش سال‌ها بود دلم می‌خواست در کاری بازی کنم که اینقدر آرامش داشته باشم.

شباهت گریم من به موارد واقعی

در مورد کاراکترهایی که در «ابله» دارم باید بگویم برعکس نظر شما شخصیت‌ها غلو شده نیستند. وقتی گریم من کامل شد، در مورد شخصیت تهیه‌کننده، هرکسی می‌گفت شبیه کسی است و آدم‌های مختلفی را اسم می‌بردند.

اتفاقا آدم‌های بسیاری با این تیپ و قیافه در جامعه هستند و بعضی‌ها هم جایگاه مشخصی دارند. یکی از حسن‌های کار «ابله» گریم‌های خوب آن است که حاصل زحمات جناب اسکندری است که سابقه درخشانی دارد و من هم با وی همکاری‌هایی داشته‌ام.

یک قاشق غیررئال

نمی‌توان گفت «ابله» کار کمدی است. یک جنس خاصی دارد و به‌دلیل فضایش شیرینی خاصی هم دارد. کاراکترهایی هم که من بازی کردم صرفا طنز نیستند و هرچه هست در دل موقعیت‌های کار شکل می‌گیرد. البته نقش منوچ قالتاق تیپیکال‌تر است.

فضای «ابله» طوری است که به عبارتی می‌توانم بگویم همه آدم‌های داستان یک قاشق غیررئال در وجودشان دارند. شاید یک ذره فانتزی در هر کدام باشد. البته هنگام گرفتن کار، آقای تبریزی فضای متن فیلمنامه را به رئال نزدیک‌تر کردند. شاید هم به تعبیر شما فضایی از جنس «همیشه پای یک زن در میان است» داشته باشد.