فیلم های توقیفی زمانِ احمدی نژاد+ تصاویر

دوم

یک کمد در اتاق معاونت سینمایی است که کسی سمت آن نمی رود. جواد شمقدری معاونت سینمایی پیشین وقتی در حال تحویل اتاق به حجت الله ایوبی بود، درباره این کمد و آنچه که در آن هست چیزی نگفت. معمولا این کمد کارکرد انتخاباتی هم دارد، یا اگر قرار باشد صدای گروهی را بخوابانند یا برعکس گروهی را زجر دهند تا خون دل بخورند در این کمد باز می شود اما خب چاره چه بود، به هر حال باید تکلیف آن کمد هم روشن شود.

کمدی انباشت شده از محفظه های دایره شکل فیلم های 35 میلیمتری و دیجیتال که اصطلاحا توقیفی نام دارند! نه در زمان گذشته، نه در زمان حال و حتی پیش بینی می شود نه در زمان آینده این کمد این حجم از فیلم های توقیفی را به خود ندید و نمی بیند و نخواهد دید. به حداقل رساندن کنترل ها در حوزه سینما و واگذاری ممیزی و امور سینما به تشکل های سینمایی و سینماگران متخصص از جمله وعده های روحانی بود که بعد از اینکه در این کمد باز شد، مطرح شد.

از نمونه های سر از کمد بیرون درآورده می توان به «خانه پدری» کیانوش عیاری و «قصه ها» رخشان بنی اعتماد اشاره کرد که از جمله فیلم هایی بودند که در زمان احمدی نژاد ساخته شدند و در زمان روحانی نمایش داده شدند اما هنوز فیلم هایی هستند که در آن زمان ساخته شدند و پیگیری برای اکران آنها به این زمان موکول شد.

حالا در این گیرودار و بحران اکران سینمایی و توقیف به جا مانده از زمان احمدی نژاد، یکباره تکلیف فیلم هایی هم که در این زمان ساخته شدند با مشکل روبرو شد. از میان این فیلم ها می توان به «ماهی و گربه» شهرام مکری و «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان اشاره کرد.

«ماهی و گربه» در بخش نوعی تجربه جشنواره فجر به نمایش درآمد و اکران محدود خود را سپری می‌کند اما «عصبانی نیستم» حاشیه های بیشتری را به همراه داشت. نمایش این فیلم در جشنواره سال گذشته با واکنش های افراطیون روبرو شد و کار به جایی رسید که در پایان جشنواره وقتی از این فیلم به عنوان فیلم منتخب جشنواره نام برده می شد، ناگهان تحت تاثیر لابی های همان افراطیون و طرفداران کلیددار همان کمد، جوایز به فیلم دیگری اهدا شد.

فشارها همچنان ادامه دارد و حتی با اصلاحاتی که روی فیلم صورت گرفته است و مجلس شورای اسلامی هم چراغ سبز برای نمایش آن داده است، اکران این فیلم همچنان به تعویق می افتد.