وضعیت عمومی تایوان

وضعیت عمومی تایوان

تایوان یک استان جزیره ای چین بوده و از چند جزیره تشکیل می شود و در حاشیه جنوب شرقی فلات قاره چین واقع است . استان تایوان متشکل ازدو گروه جزیره از قبیل جزیره تایوان و جزایر حاشیه آن و مجمع الجزایر " پنگ هو " است ، این دو گروه جزایر که مساحت خاک آن حدود 36 هزار کیلومتر مربع است ، بیش از 80 جزیره تایوان را شامل می شود .

شمال تایوان با دریای " دون های " و شمال شرق این استان با مجمع الجزایر " لیو چیو " مرتبط و در شرق تایوان اقیانوس آرام واقع است . جنوب این منطقه تنگه " باس " می باشد که در مجاورت فیلیپین است . در طرف غربی ، تنگه تایوان این استان و استان " فو جیان " در خاک اصلی چین را از یکدیگر جدا می سازد . کمترین فاصله بین دو استان فقط 130 کیلومتر است . این استان مرکز خط مسیر کشتیرانی اقیانوس آرام غرب را کنترل می کند و موقعیت راهبردی آن بسیار مهم است .

تنگه تایوان

　　تنگه تایوان از جنوب تا شمال حدود 380 کیلومتر طول و از شرق تا غرب بطور متوسط 190 کیلومتر عرض دارد . نزدیکترین فاصله از " شین جو " استان تایوان تا " پین تان " استان فو جیان فقط 130 کیلومتر است . در روزهای صاف و آفتابی ، می توان از نقاط بلند در سواحل استان " فو جیان " ابرهای اطراف کوه های بلند تایوان و حتی کوه بلند " جی لون " در شمال این استان را مشاهده کرد .

مساحت جزیره تایوان 97 در صد مساحت سراسر استان را شامل می شود ، این جزیره نیز بزرگترین جزیره چین است . در جزیره کوه های زیادی وجود دارد ، مساحت کوه ها و تپه ها دو سوم مساحت کل جزیره را تشکیل می دهد . مساحت دشت ها کمتر از یک سوم مساحت جزیره است . کوهستانهای مرکزی ، " یو شان " ، " شه شان " ، " آلی شان " و " تای دونگ شان " 5 سلسله جبار بزرگ جزیره تایوان است . بلندی در مناطق مرکزی و دو کنده تایوان از ویژگی های جغرافیایی این جزیره است . کوهستان مرکزی که از جنوب تا شمال امداد دارد ، جزیره تایوان را به دو بخش تقسیم می کند ، ارتفاع این کوه به تدریج به طرف سواحل شرقی و غربی کاهش میاید . در کوه " یو شان " قله اصلی کوهستان " یو شان " 3997 مترارتفاع وجود ارد که بلندترین قله استان " تایوان " است .

آب و هوا و محصولات عمده

استان " تایوان " چین که بین منطقه معتدل و منطقه حاره واقع است ، دارای آب و هوای منطقه حاره و نیمه حاره میباشد . با توجه به اینکه دریا اطراف تایوان را در بر گرفته ، این استان تحت تاثیرات بادهای موسمی دریایی قرار داشته و آب و هوای مطلوبی دارد و اثری از سرمای سخت و شدید زمستان و گرمای سوزان تابستان در این جزیره دیده نمی شود . دمای متوسط هوا در سال در سراسر این استان به غیر از مناطق کوهستانی حدود 22 درجه سانتیگراد می باشد . اصلا در تمام سال در مناطق معمولی برف نمی بارد ، اما در نطقی با ارتفاع بالاتر از 3000متر برف باریده می شود . در استان تایوان باران می بارد و هوای توفانی زیاد موجود است .

مساحت نواحی جنگلی تایوان ، بیش از نیمی از کل زمین های این استان را تشکیل می دهد و دو برابر مساحت جنگل های کشور سوئیس است که به نام " کشور جنگل کوهستانی " در اروپا شهرت دارد . میزان ذخایر چوبی این استان به 300 میلیون متر مکعب می رسد .

با توجه به تاثیرات ناشی از تغییرات عمودی آب و هوا ، حدود 4000 نوع درخت مانند درختان مناطق حاره ، نیمه حاره ، معتدل و سردسیر در تایوان به چشم می خورد و به دین سبب ، استان تایوان به عنوان باغستان گیاهان طبیعی در آسیا شهرت دارد .

مساحت جنگل های اقتصادی 5/4 مساحت جنگل های کل استان را شامل می شود. میزان درخت کافور تایوان در مقام اول جهان واقع است . نفتالین و روغن کافور تولید شده از درخت کافور نوعی محصول ویژه استان تایوان است . میزان تولید آن 70 در صد میزان کل سراسر جهان را تشکیل می دهد .

با توجه به اینکه اطراف تایوان را دریا فرا گرفته و استان تایوان در منطقه برخورد جریان هوای گرم و هوای سرد واقع است ، محصولات دریایی این استان بسیار فراوان است ، در این استان بیش از 500 ماهی موجود است . مناطقی مانند " گائو شیونگ " ، جی لون " ، " سو ائو " ، " های لیان " ، شین گان " و " پن هو " مکان های ویژه و معروف ماهیگیری تایوان است . علاوه بر این ، نمک دریایی تایوان نیز شهرت زیادی دارد .

جمعیت تایوان

　　منطقه تایوان با جمعیت زیاد و سرزمین با مساحت کم که یک منظقه پرجمعیت است. تا پایان سال 2001 ، جمعیت کل این استان به 22 میلیون و 400 هزار نفر رسیده و تراکم تمرکز جمعیت در هر کیلومتر مربع 619 نفر است .

ترکیب سنی جمعیت استان تایوان گرایش به پیری دارد . تا آخر سال 2001 ،25ممیز 8 در صد از جمعیت استان تایوان را افراد سنین صفر تا 14 سال تشکیل داده و درصد افراد سنین 15 تا 64 سال به 67 ممیز 4 در صد افزایش یافته و در صد افراد سنین بالاتر از 65 سال نیز به 6 ممیز 8 در صد رسیده است .

پراکندگی جغرافیایی جمعیت استان تایوان نامتوازن است . انبوهی جمعیت در مناطق کوهستانی با ارتفاعبالاتر از یک هزار متر که یک سوم مساحت کل تایوان را شامل می شود ، در هر کیلومتر مربع 20 نفر است . در عین حال ، پراکندگی جمعیت شهری در هر کیلومتر مربع بیش از 4800 نفر است . به ویژه در شهرهای "تایپه" ، "گائو شون" ، "تای جون" ، "جی لون" ، "شین جو" ،"جیا یی" و "تای نان" جمعیت متراکمتر از مناطق دیگر است . مساحت این 7 شهر فقط 2 ممیز 9 در صد مساحت کل استان تایوان می باشد ، ولی جمعیت این شهرها 31 در صد جمعیت کل تایوان را شامل شده است .

سیاست تایوان در مورد جمعیت

سیاست جمعیت تایوان همراه با پیشرفت اجتماعی و اقتصادی این منطقه بطور مستمر تعدیل می شود . از سال 1965 ، استان تایوان"برنامه خانواده" را که مضمون عمده آن مشخص سن ازدواج و زایمان بود ، اجرا کرد . در این برنامه پیشنهاد شده است که هر زوج یک یا دو فرزند داشته باشند. از آن پس ، میزان زاد و ولد در تایوان به تدریج کاهش یافت و برای تقلیل افزاش جمعیت نقش موثری ایفا کرد . ولی در نتیجه ، مسئله پیری جمعیت و کاهش نیروی کار بهوجود آمد . از این بابت ، مقامات تایوان از سال 1990 ، برنامه سیاست جمعیت را اصلاح نموده و سیاستی مبنی بر اینکه داشتن دو فروند مناسب است و 3 کودک زیاد نیست ، مطرح کردند . در سالهای اخیر ، مقامات تایوان همچنان به سیاست تشویق زاد و ولد روی آورده اند.

ملیت های استان تایوان

　　

استان تایوان منطقه ای کثیر الملله است ، ملیتهای عمده این استان عبارتند از " هان " ، " مغول " ، " خوی " ، " میائو " و گائوشان" . 97 در صد جمعیت را هان ها تشکیل می دهند ودر میان آنها ، " مین نای" ها و" که جیایی" ها بیشترند . تعداد منازل " مین نای "ها بیشتر اهل شهرهای " چیان جیو " و " جیان جیو " استان " فو جیان "ند و اهل اصلی " که جیایی"ها بیشتر از شهرهای" میه جیو " و " چیائو جیو " استان " گوان دونگ " است .

ملیت " گائو شان " اقلیت ملی عمده استان تایوان است ، گفته های مربوط به منشا این اقلیت ملی متفاوت است ، ولی مطالعات نشان می دهد که نیاکان اقلیت ملی " گائو شان " از خاک اصلی چین به استان تایوان رفته اند . اقلیت ملی گائو شان به لحاظ محل اقامت به دو بخش تقسیم می شوند . بخشی که در زمین های هموار و دشت و بخشی که در کوهستان ها سکونت دارند . شمار کل جمعیت اقلیت ملی " گائو شان " دائما در حال افزایش است. تا سال 2001 ، میزان جمعیت این اقلت به 415 هزار نفر رسید .

یادآور می شود اقلیت ملی " گائو شان " بطور عمده عبارتند از اقلیتهای ملی " آمی " ، " تای یا " ، " پای وان " ، " بی نون " ، " بی نان " ، " لو کای " ، " جو " ، " یا می " ، " سای شا " و سیائو " .

شهرهای عمده استان تایوان

شهر "تایپه"

　　شهر " تایپه " واقع در شمال جزیره تایوان ، با مساحت 272 کیلومتر مربع ، بزرگترین شهر جزیره تایوان بحساب میاید ، این شهر با 2 میلیون و 700 هزار نفر جمعیت ، یک هشتم جمعیت کل جزیره تایوان را در بر گرفته است .

شهر تایپه همچنین مرکز صنعتی و بازرگانی استان " تایوان " محسوب می گردد ،شرکتها ، موسسات ، بانکها و فروشگاه های بزرگ استان تایوان مقر خود را در این شهر تاسیس کرده اند ، شهر تایپه به عنوان مرکز تایوان به اتفاق شهرستان " تایپه " ، " تائو یوان " و شهر جی لون " بزرگترین منطقه صنعتی و بازرگانی استان تایوان را تشکیل می دهد .

علاوه بر این ، این شهر همچنین مرکز فرهنگی و آموزش و پرورش استان تایوان شناخته می شود ، 24 آموزشگاه عالی از جمله دانشگاه تایوان ، دانشگاه سیاسی تایوان و دانشگاه تربیت معلمان تایوان در این شهر واقع است .

بغیر از این ، مراکز مطبوعاتی ، چاپ و نشر ، رادیو و تلویزیون و بزرگترین کتابخانه و موزه استان تایوان نیز در این شهر قرار دارد . شهر تایپه با راه و ترابری پیشرفته ، یکی از مراکز راه آن و راه های شوسه استان تایوان است . بنادر " جی لون " و " دان سوی " محل اتصال دریا با شهر " تایپه " است . فرودگاه " شون شان " تایپه دومین فرودگاه بین المللی بزرگ استان تایوان است .

شهر گائو سیون

شهر " گائو سیون " استان تایوان با مساحت حدود 150 کیلومتر مربع بیش از 1 میلیون و 400 هزار نفر جمعیت دارد . شهر گائو سیون دارای تاریخ دیرینه است و پیش از شهرهای دیگر استان عملران شده و گسترش یافته است ، صنایع و تجارت این شهر بسرعت توسعه یافته است .

شهر " گائو سیون " پایگاه صنعتی عمده استان تایوان بوده و بزرگترین موسسات این استان مانند کارخانه تصفیه نفت و کارخانه های فولاد و کشتی سازی را در خود جای داده است.

صنایع الکترونیک تهیه ، ماشین آلات ، سیمان و قندسازی منطقه و غیره نیز بسیار پیشرفته است . گائو سیون همچنین مرکز شیلات استان تایوان بحساب میاید ، ماهیگیری این شهر در مقام اول استان تایوان قرار دارد .

راه و ترابری هوایی ، مسیرهای خاکی و دریایی شهر " گائو سیون " بسیار پیشرفته است ، بندر " گائو سیون " بندری مطلوب مشهور با آبهای عمیق است ، 38 فروند کشتی عظم بیش از 10 هزار تنی میتواند همزمان در این بندر لنگر بیاندازد .

میزان سالانه صادرات و واردات این بندر پس از هنگ کنگ ، سنگاپور و " نوتردام " هلند در مقام چهارم جهان واقع است . فرودگاه بین المللی شهر "گائو سیون " پروازهای منظم و غیر منظم هواپیما انجام میابد ، از " تایپه" تا "گائو سیون " با هواپیما فقط 40 دقیقه و با قطار یا خودرو حدود 4 ساعت زمان لازم است .

شهر " گائو سیون " که شهری زیبا نیز بحساب میاید ، چهار فصل سال شاهد مناظر زیبای منقطه حاره ای است .

　

5 شهر بزرگ دیگر

شهر تای جون

　شهر تای جون واقع در غرب جزیره تایوان سومین شهر بزرگ آن بوده و اکنون به مرکز فرهنگی ، آموزشی ، اقتصادی و راه و ترابری منطقه میانه تایوان تبدیل شده است . تعداد آموزشگاه های عالی آن پس از شهر تایپه در مقام دوم قرار دارد .

این شهر همچنین مرکز دین بودایی استان تایوان شناخته می شود . چهره این شهر بسیار پاک و منظم است و بعنوان پاکیزه ترین شهر در تایوان دانسته می شود.

شهر تای نان

　شهر "تای نان" که قدیمی ترین شهر در استان تایوان بحساب میاید ، واقع در ساحل غرب جنوب تایوان چهارمین شهر بزرگ این استان است .

قبل از تبدیل شهر تایپه به مرکز استان ، شهر تای نان مرکز سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی تایوان بود ، آثار باستانی و جاهای دیدنی زیادی در این شهر وجود دارد ، شهر تای نان همچنین شهری با فضای غلیظ مذهبی است ، بیش از 200 معبد و کلیسا در این شهر واقع است . تعداد پیروان بودیسم و دائویسم این شهر بیشتر از شهرهای دیگرتایوان است.

شهر گی لون

　

شهر " گی لون " واقع در شمال جزیره تایوان و مقابل دریای شرق ، شهری که توسط کوهها احاطه شده است ، بندری است ، این شهر صاحب مواصلات پیشرفته ، صنایع کشتی سازی ، پتروشیمی ، ذغال سنگ و عمل آوری محصولات آبی است ، این شهر نیز یکی از بنادر مهم شیلات است .

میزان تولید ماهی در این شهر یک پنجم مجموع استان تایوان را تشکیل می دهد . یک ویژگی دیگر شهر " گی لون " بارندگی فراوان آن است ، این شهر در بیش از 200 روز در سال شاهد باران میباشد ، بدین سبب باران نیز نامیده می شود .

شهر شین جو

　

شهر " شین جو " واقع در شهرستان "شین جو" ، شهری مهم علمی و فرهنگی در ساحل غربی استان تایوان است . دانشگاه های مشهور و پارک علمی و صنعتی شین جو در این شهر واقع است . شهر " جیا یی " شهر جیا یی " واقع در شهرستان " جیا یی " است . مخزن آب " زن ون " بزرگترین مخزن آب استان تایوان در این شهر قرار دارد .

تاریخ استان تایوان

تاریخچه جزیره تایوان

تایوان بخش لاینفک چین است . از لحاظ جغرافیایی ، درعهد قدیم ، تایوان با خاک اصلی مرتبط بود ، ولی با توجه به حرکت پوسته های زمین ، بخشی از خاکهای ارتباط دهنده دو طرف زیر آب رفته و منطقه به تنگه تبدیل شده است .

تایوان سپس به یک جزیره مبدل شده است . بسیاری آثار باستانی مانند لوازم سنگی ، سفالینه های سیاه و ضد زنگ که در مناطق مختلف تایوان از خاک بیرون آورده شد ، نشان می دهد که فرهنگ دوره ماقبل تاریخ تایوان با خاک اصلی چین یکسان است.

طبق اسناد و کتیبه های قدیمی چین ، سال 230 میلادی ، " سون چیون " پادشاه وقت کشور " او" در دوران " 3 کشور امپراطوری " وی ون " و " جو گه " دو ژنرال را در رأس 10 هزار سرباز به تایوان فرستاد . این سرآغاز آبادانی تایوان از طریق فرهنگ و دانشهای پیشرفته توسط اهالی خاک اصلی چین بود . در سلسله " سوی " در پایان قرن 6 تا اوائل قرن 7 پادشاه " سوی یان دی " 3 بار ماموران را برای بازدید از اهالی محلی و آشنایی با عادات و رسوم ویژه به تایوان اعزام کرد . بعد از آن ، ظرف 600 سال از سلسله " تان " تا سلسله " سون " ، اهالی ساحل خاک اصلی چین به ویژه اهالی شهر " چیوان جو " و "جان جو"

استان " فو جیان " برای فرار از جنگ و سربازگیری مجمع الجزایر " پن هو " و به تایوان انتقال مکان یافته و به آبادانی این جزیره پرداختند . سال 1335 میلادی ، سلسله " یوان " رسما در جزایر " پن هو " اداره بازرسی " تاسیس کرد که امور مدنی " پن هو " و تایوان را اداری می نمود . از آن زمان تاسیس ارگان اداری مخصوص چین در تایوان آغاز شد .

از سلسله " مینگ " تبادلات بین اهالی خاک اصلی و تایوان بیشتر شد ، " جن هه " دریانورد معروف وقت چین در رأس یک کاروان کشتی عظیم قبل از دیدار از کشورهای مختلف اقیانوس جنوبی ، در تایوان توقف کرد و اشیای هنری دستی و محصولات کشاورزی را برای اهالی محلی به همراه آورد . سال1628 ، با توجه به خشکسالی سخت در استان " فو جیان " با سازماندهی ، " جن جی لون " "فو جیانی" ده ها هزار مصیبت این بلا راهی تایوان شدند و با اتکا به نیروی خود به آبادانی این جزیره پرداختند و تایوان نیز از این زمان وارد مرحله آبادانی گسترده شد .

باز پس گیری تایوان توسط " جن چن گون "

پس از دهه 50 قرن 16 م ، جزیره تایوان زیبا و پرحاصل هدف طمع استعمارگران غربی قرار گرفت ، کشورهای قوی وقت مانند اسپانیا و پرتقال یکی پس از دیگری در تایوان ایجاد ناامنی نمودند یا به ربودن منابع ، یا به تجاوز فرهنگی و مذهبی پرداخته و یا مستقیما این جزیره را اشغال کردند . سال 1962 ، هلندیان پایگاه اسپانیا در شمال تایوان را اشغال کرده و تایوان از آن به بعد به مستعمره هلند تبدیل شد .

استعمارگران هلندی در مدت اشغال تایوان ، مردم این جزیره را مورد ظلم و ستم بسیار بی رحمانه قرار دادند . مبارزه مردم تایوان با هلند هیچگاه قطع نشد . سال 1662 ، " جن چن گون " قهرمان ملی با هماهنگی مردم تایوان ، استعمارگران هلند را از تایوان بیرون رانده و جزیره تایوان را پس گرفت. ولی " جن چن گون" بر اثر بیماری شدید جان باخت . " جن جین " فرزندش و " جن که شان " نوه اش برای 22 سال متوالی بر تایوان حکومت می کردند . 3 نسل " جن " هنگام تسلط بر تایوان ، با اتخاذ اقداماتی مانند تشویق به تولید شکر ، نمک ، توسعه صنایع و تجارت ، تاسیس مدارس و بهبود روش تولید کشاورزی اقلیت " گائو شان " به پیشرفت سریع اقتصادی و فرهنگی تایوان مساعدت کردند . این مدت دوران آبادسازی و پیشرفت مهم در تاریخ تایوان بوده و به عصر" مین جن " شهرت دارد .

بازگشت تایوان به چین در اوائل سلسله " چینگ "

سال 1683 میلادی ، دولت وقت " چینگ " به تایوان حمله کرد و " جن که شان " در رأس پیروانش به دولت تسلیم شد . دولت " چینگ " یک شهر و سه شهرستان را در تایوان مقرر کرد و این جزیره را تابع استان " فو جیان " نمود ، در نتیجه تایوان تحت تسلط واحد دولت مرکزی وقت چین قرار گرفت . ارتباطات تایوان با خاک اصلی در زمینه های سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی فشرده تر شده و به بخش لاینفک از کل واحد چین مبدل گردید .

سال 1885 ، دولت وقت " چینگ " تایوان را به یک استان تبدیل ساخت و " لیو مین چیون " را به عنوان اولین استاندار تایوان به این منطقه اعزام کرد . " لیو" پس از روی کار آمدن به سمت استانداری تایوان ، اهالی استانهای " فو جیان " و "گوانگ دونگ " را به مهاجرت به تایوان تشویق کرد و تایوان را مورد عمران و توسعه پردامنه قرار داد .

دوره اشغال ژاپن بر تایوان

سال 1894 ، ژاپن علیه چین وارد جنگ شد ، این جنگ به جنگ " جیان او " موسوم بود ، دولت " چینگ " در این جنگ شکست خورد ، در سال 1895 ، قرارداد " ما گوان " این قرارداد خائنانه و تحقیر آمیز برای ملت را با ژاپن امضا کرد و جزایر تایوان و " پن هو " را به ژاپن واگذار کرد . تایوان نیز به مستعمره ژاپن تبدیل شد و دوران 50 ساله تسلط ژاپن بر تایوان آغاز شد .

ژاپن با تاسیس کاخ والی کل بعنوان عالیترین ارگان تایوان ، این جزیره را

مورد استعمار قرار داد . در عین حال ، ژاپن طبق نیاز توسعه اقتصادی خود ، تایوان را به پایگاه توسعه کشاورزی و تهیه محصولات کشاورزی تبدیل ساخت . در مدت جنگ دوم جهانی ، ژاپن برای هماهنگی با سیاست تجاوز میلیتاریستی این کشور به جنوب ، بیش از پیش صنایع مختلف مربوط به عرصه نظامی را در تایوان توسعه داد .

باز پس گیری تایوان و جدایی این جزیره از خاک اصلی چین

موافقتنامه بین المللی در مدت جنگ دوم جهانی طبق واقعیت تاریخی بار دیگر تائید کرد که تایوان بخش جدایی ناپذیر چین است . اول دسامبر سال 1943 ، در " بیانیه قاهره " منعقده چین ، آمریکا و انگلستان قید شده است که باید سرزمینهای چین که توسط ژاپن ربوده شده ، مانند " مان جیو " ، تایوان و مجمع الجزایر " پن هو " به چین پس داده شود . 26 ژوئیه سال 1945 ، در ابلاغیه " بوزتان " حاصله چین ، آمریکا ، انگلستان و اتحاد شوروی بار دیگر اعلام شد که موارد قید شده در بیانیه قاهره باید اجرا شود .

15 اوت سال 1945 ، ژاپن مقررات و مواد قید شده در بیانیه " بوزتان " را قبول نمود و بدون قید و شرط تسلیم شد . 25 اکتبر دولت چین وقت در تایپه مراسم تسلیم ارتش ژاپن دراستان تایوان را برگزار کرد. ولی بعد از بازپس گیری استان تایوان ، مقامات حزب " گوا مین دان " وقت که بر چین حاکم بود ، سیاست بسیار اشتباهی در تایوان اجرا کردند . آنان سیاست استبداد نظامی را در مورد مردم تایوان اجرا کردند ، افزون بر فساد و رشوه خودری شدید مقامات ، تضاد بین این رژیم با مردم تایوان شدت گرفت . 28 فوریه سال 1947 ، مردم تایوان قیام مسلحانه ای علیه رژیم حزب " گوا مین دان " برپا کردند . این حزب با اعزام ارتش قیام مردم تایوان را وحشیانه سرکوب نمود و حدود 30 هزار نفر را به قتل رساند .

اول اکتبر سال 1949 ، مردم چین تحت رهبری حزب کمونیست ، دولت حزب " گوا مین دان " را سرنگون نموده و جمهوری خلق چین را تاسیس کردند . در آستانه آزادی خاک اصلی چین ، "جیانگ کای شیک" رهبر حزب "گوا مین دان" و برخی از نظامیان و مأموران دولتی به تایوان فرار کرده و تحت حمایت آمریکا ، با تشکیل یک دولت این جزیره را بار دیگر از خاک اصلی چین جدا نمودند .

علت پیدایش مسئله تایوان

پس از جنگ دوم جهانی ، تایوان چه از لحاظ حقوقی و چه از لحاظ واقعیت به چین پس داده شد . ولی پیدایش مسئله تایوان نه تنها با جنگ داخلی توسط حزب " گوا مین دان " ، بلکه با مداخله نیروی خارجی ارتباط دارد .

مسئله تایوان و جنگ داخلی

در دوران جنگ مقاومت جویانه در برابر ژاپن ، حزب " گوا مین دان " و حزب کمونیست چین جبهه واحد ملی مقابله با ژاپن را ایجاد کردند . پس از پیروزی در جنگ ، گروه حزب " گوا مین دان " بسرگردگی " جیانگ گای شیگ " با حمایت آمریکا ، جنگ داخلی در کشوربرپا کرد . حزب کمونیست چین مردم این کشور را در جنگ آزادی بخش 3 ساله رهبری کرد ، با توجه به اعمال خلاف اراده مردم ، حزب " گوا مین دان " توسط مردم چین مطرود شد و دولت جمهوری چین سرنگون گردید . اول اکتبر سال 1949 ، جمهوری خلق چین تاسیس شد که تنها دولت قانونی چین است . برخی از نظامیان و مأموران دولتی گروه حزب " گوا مین دان " به تایوان فرار کرده و تحت حمایت دولت آمریکا ، این استان را از خاک اصلی چین جدا کردند .

مسلئه تایوان و مسئولیت دولت آمریکا

پس از جنگ دوم جهانی ،به دلیل رویارویی اردوگاه های شرق و غرب ، دولت آمریکا با توجه به راهبرد جهانی خود و برای تامین منافع ملی این کشور ، با تمام نیرو در برپایی جنگ داخلی از حزب " گوا مین دان " حمایت کرد تا حزب کمونیست چین نابود شود . ولی دولت آمریکا به هدف خود نرسید.

پس از تاسیس جمهوری خلق چین ، دولت آمریکا سیاست منزوی سازی و بازدارنده علیه چین نو را اتخاذ نمود ، این کشور پس از آغاز جنگ کره در روابط دو ساحل تنگه تایوان که صد در صد جزو امور داخلی چین است ، مسلحانه مداخله کرد . سال 1950 ناوگان هفتم جنگی آمریکا وارد تنگه تایوان شد . دسامبر سال 1954 ، آمریکا با مقامات تایوان به اصطلاح " پیمان دفاع مشترک " امضا کرد و استان تایوان چین را تحت حیطه حفاظت آمریکا قرار داد . مداخله مستمر دولت آمریکا در امور داخلی چین باعث تشنجات طویل المدت مقابله در منطقه تنگه تایوان شده و مسئله تایوان نیز به مناقشه مهم و بزرگ بین چین و آمریکا مبدل گردیده است .

همگام با تحولات اوضاع بین المللی و اقتدار چین نو ، آمریکا تعدیل سیاست خود در مورد چین را آغاز کرد . اکتبر سال 1971 ، 26 مین مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطعنامه شماره 2758 ، تمامی حقوق مشروع جمهوری خلق چین در سازمان ملل را احیا کرده و نماینده مقامات تایوان را تبعید نمود . فوریه سال 1972 ، " نیکسون " رئیس جمهور وقت آمریکا از چین دیدار کرد ، دو طرف در شانگهای اطلاعیه مشترک منتشر کردند . در این اطلاعیه آمده است که آمریکا پی برده است که همه چینی ها در دو طرف تنگه تایوان یک چین را قبول نموده و تایوان را بخشی از چین می دانند . دولت آمریکا در مورد این موضع اختلاف نظری ندارد .

دسامبر سال 1978 ، دولت آمریکا 3 اصل مطروحه دولت چین برای برقراری روابط سیاسی را پذیرفت . این 3 اصل عبارتند از قطع روابط آمریکا با مقامات تایوان ، لغو پیمان دفاع مشترک و خروج ارتش آمریکا از تایوان . اول ژانویه سال 1979 ، چین و آمریکا روابط سیاسی را رسما برقرار کرد. در بیانیه مشترک دو کشور در باره برقراری روابط سیاسی آمده است که ایالت متحده آمریکا دولت جمهوری خلق چین را تنها دولت قانونی چین میشناسد ، مردم آمریکا در این قلمرو ، ارتباطات فرهنگی ، تجاری و دیگر اتباطات غیررسمی با مردم تایوان خواهند داشت. دولت آمریکا موضع چین را مبنی بر اینکه تنها یک چین در جهان وجود دارد و تایوان بخشی از چین است، قبول می کند .

ولی متاسفانه ، 3 ماه بعد از برقراری روابط سیاسی چین و آمریکا ، کنگره ملی آمریکا قانون مناسبات با تایوان را به تصویب رساند . این قانون پس از امضای رئیس جمهور آمریکا اعتبار یافت . دولت آمریکا طبق این قانون ، همچنان تسلیحات به تایوان فروخته و در امور داخلی چین مداخله نموده و از وحدت تایوان با خاک اصلی چین جلوگیری کرده است .

برای حل مسئله فروش تسلیحات به تایوان توسط آمریکا ، 17 اوت سال 1982 ، دولت های چین و آمریکا از طریق مذاکرات ، به توافق نظر رسیده و سومین بیانیه مشترک مربوط به مناسبات چین و آمریکا را منتشر کردند . دولت آمریکا در این بیانیه اعلام کرد که آمریکا به دنبال اجرای سیاست درازمدت برای فروش تسلیحات به تایوان نیست ، قابلیت و تعداد تسلیحاتی که آمریکا به تایوان میفروشد ،از سطح تسلیحاتی که آمریکا پس از برقراری روابط سیاسی چین و آمریکا به تایوان فروخته است ، تجاوز نخواهد کرد . آمریکا به تدریج فروش سلاحها به تایوان را کاهش خواهد داد تا بعد از مدتی این مسئله نهایتا حل شود .

ولی دولت آمریکا این بیانیه را به طور جدی اجرا نکرد . سپتامبر سال 1992 ، دولت آمریکا تصمیم به فروش 150 فروند " اف 16 " به تایوان گرفت . این عملکرد دولت آمریکا مانع جدیدی برای پیشرفت مناسبات چین و آمریکا و حل مسئله تایوان بود .

دولت آمریکا در واقع باید مسئولیت لاینحل ماندن مسئله تایوان را بردوش بگیرد .

رهنمود دولت چین برای حل مسئله تایوان

رهنمود اساسی دولت چین برای حل مسئله تایوان "وحدت صلح آمیز ، یک کشور دو نظام " است .

در دهه 50 قرن 20م ، دولت چین قصد داشت از طریق صلح آمیز مسئله تایوان را حل کند ، اول ژانویه سال 1979 ، کمیته دائمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین با انتشار " نامه ای خطاب به هموطنان تایوانی " ، دو ساحل تنگه را به خاتمه مواجه نظامی و رایزنی و گفتگو دعوت کرد . در این نامه آمده است که خاک اصلی چین در زمان تحقق وحدت کشور ، ضمن احترام به اوضاع کنونی تایوان ، سیاستها و روشهای معقولانه اتخاذ خواهد کرد .

30 سپتامبر سال 1981 ، " یه جیان یین " رئیس وقت کمیته دائمی مجلس ملی نمایندگان خلق چین در مصاحبه ای بیش از پیش سیاست و رهنمود دولت چین برای حل مسئله تایوان را تشریح کرد و اظهار داشت که پس از تحقق وحدت کشور ، تایوان میتواند به عنوان منطقه اجرایی ویژه از حق خودمختاری عالی برخوردار باشد .

سال 1982 ، " دن شیائو پین " رهبر وقت چین با اشاره به اظهارات " یه " خاطر نشان ساخت که این اظهارات در حقیقت اجرای اصل "یک کشور دو نظام" است ، به شرط مقدماتی تحقق وحدت کشور ، در چین نظام سوسیالیستی و در تایوان نظام سرمایه داری اجرا میگردد .

12 اکتبر سال 1992 ، " جیانگ زمین " دبیرکل وقت کمیته مرکزی حزب کمونیست چین خاطر نشان ساخت که ما قاطعانه طبق رهنمود " وحدت صلح آمیز ، یک کشور دو نظام " ، فعالانه به وحدت میهن مساعدت خواهیم کرد .

مضمون اساسی رهنمود " وحدت صلح آمیز ، یک کشور دو نظام "

مضمون اساسی رهنمود دولت چین برای حل مسئله تایوان مبنی بر " وحدت صلح آمیز ، یک کشور دو نظام " به شرح زیر است :

اول : یک چین .

در جهان فقط یک چین وجود دارد . تایوان بخش لاینفک چین است . دولت مرکزی در بیجینگ واقع است . این شرط مقدماتی حل صلح آمیز مسئله تایوان است .

دوم : دو نظام .

تحت شرط مقدماتی یک چین ، نظام سوسیالیستی خاک اصلی چین و نظام سرمایه داری تایوان برای مدت طولانی محفوظ مانده و متشرکا توسعه خواهند یافت .

سوم : خودمختاری عالی .

پس از تحقق وحدت ، تایوان به منطقه اجرایی ویژه مبدل خواهد شد . این منطقه متمایز از استانها و نواحی دیگر چین بوده و از حق خودمختاری عالی برخوردار خواهد شد .

چهارم : مذاکرات صلح آمیز

با توجه به اوضاع واقعی دو تنگه ، دولت چین خواستار آن است که قبل از تحقق وحدت ، دو طرف تنگه تایوان طبق اصول احترام متقابل ، منافع متقابل و مکمل یکدیگر فعالانه به همکاری اقتصادی و تبادلات مختلف دو ساحل تنگه مساعدت نموده و به ارتباطات مستقیم پستی ، تجاری و کشتیرانی و هوایی بپردازند تا شرایط برای وحدت صلح آمیز کشور فراهم شود .

اصول هشتگانه مساعدت به وحدت چین

30 ژانویه سال 1995 ، " جیانگ تسه مین " رئیس جمهور وقت چین در نشستی دیدگاه و پیشنهاد هشتگانه ای برای وحدت چین مطرح کرد که عبارتند از

پافشاری بر اصل یک چین ، عدم مخالفت با توسعه مناسبات اقتصادی و فرهنگی غیر رسمی تایوان با کشورهای دیگر، مخالفت با فعالیتهای به اصطلاح " گسترش فضای بین المللی برای حیات تایوان" ، برگزاری مذاکرات وحدت صلح آمیز بین دو سوی تنگه ، تلاش برای تحقق وحدت صلح آمیز ، حمله چینی ها به چینی ها ، توسعه گسترده تبادلات و همکاری اقتصادی بین دو تنگه ، ادامه و گسترش سنت عالی فرهنگ چین توسط هموطنان دو سوی تنگه تایوان ، احترام کامل به سبک زندگی هموطنان تایوانی و تمایل آنان برای در صاحب بودن کشور خود و حفاظت از همه حقوق و منافع مشروع آنان و نهایتا ما از دیدار مقامات عالی رتبه تایوان از میهن با صلاحیت مناسبت استقبال می کنیم و همچنین مایلیم دعوت تایوان به دیدار از این منطقه را قبول کنیم تا مشترکا در مورد امور کشور و یا برخی مسائل تبادل نظر نمائیم .

وضعیت کنونی مبادلات اقتصادی و تجاری بین دو ساحل تنگه تایوان

ظرف 30سال از سال 1949 تا 1978 بعلت درگیریهای شدید نظامی و موجهه تشنج نظامی در منطقه خلیج تایوان،روابط اقتصادی و تجاری بین دو ساحل تنگه تایوان اساسا قطع شده بود. تنها انواع اندکی از کالاهای ضروری تایوان مانند داروهای طب چینی که در آن جزیره امکان تولید نداشت ، بمیزان ناچیزی از طریق هنگ گنگ به تایوان منتقل می شد.

از سال 1979 به بعد ، دولت چین سلسله تدابیری جهت پیشرفت روابط اقتصادی دو ساحل اتخاذ نمود و مقامات تایوان نیز مجبور به تنظیم سیاست اقتصادی و تجاری با خاک اصلی چین شوند و بتدریج محدودیتهای تبادلات اقتصادی و تجاری دو ساحل تنگه راکاهش دادند .

تا اواخر ماه سپتامبر سال 2003 حجم کل تجارت دو ساحل بطور تصاعدی به 309میلیارد و 180میلیون دلاررسید و در میان آن مبلغ صادرات خاک اصلی به تایوان 48میلیارد و890میلیون دلار و مبلغ واردات از آن منطقه 260میلیارد و 290میلیون دلار بود که مجموعه کسری موازنه بالغ بر 211میلیاردو 400میلیون دلار بود.

از سال 1991 خاک اصلی چین به بزرگترین منشای معادله مساعد تایوان بدل گشته است .در ضمن تایوان نیز یکی از سرمنشاهای سرمایه خارجی برای خاک اصلی چین است

در حال حاضر ،خصوصیات اساسی پیشرفت روابط اقتصادی و تجاری دو ساحل تنگه تایوان بقرار ذیل است:اول اینکه ترکیب بندی پیشرفت روابط اقتصادی دو ساحل اساسا شکل گرفته است باین معناکه تجارت غیر مستقیم و سرمایه گذاری بازرگانان تایوا نی در خاک اصلی ،عمده آن بوده واشکال مختلف با مضامینی از قبیل ایجادموسسات صنعتی و تجاری ،تبادلات علمی و فنی ،تبادلات بانکداری وآماده سازی افراد همزمان بکار میرود.

دوم اینکه روابط اقتصادی دو ساحل تک سو،غیرمستقیم و ناموزون میباشد . بعلت تحدید از طرف مقامات تایوان ،بازرگانان تایوانی بطور عمده ازطریق غیر مستقیم یعنی به وسیله شرکتهای ثبت شده در محل ثالث درخاک اصلی سرمایه گذاری می کنند و شرکتهای تایوانی فقط اجازه دارند در سرمایه گذاری به مبلغ کمتر از یک میلیون دلاراز نام شرکت خود استفاه کنند.

از آنجا که مقامات تایوان با تجارت مستقیم دو ساحل مخالفت می ورزد ،ورود سرمایه و تجارت دو ساحل به اجبار از طریق ثالث و بطور غیر مستقیم انجام می شود .افزون بر این ، بدلیل آنکه مقامات تایوان مطلقا هرگونه عملکردهای سرمایه گذاری بازرگانان خاک اصلی دردرون وبرون جزیره تایوان راقدغن کرده اند ،در نتیجه موقعیت غیرعادی تک سویئ و ناموزونی در روابط دو طرف بوجود آمده است .سوم اینکه در سالهای اخیر وابستگی و تکمیل و منافع متقابل دو ساحل در روابط اقتصادی روزبروز تقویت شده است .

برقراری روابط سه گانه بین دو ساحل تنگه تایوان

ولت چین در سال 1979، برقراری روابط مستقیم پست و تلگراف،تجارت و کشتی رانی بین دو ساحل تنگه تایوان راپیشنهاد نمود و در 20 سال اخیر بمنظور تحقق آن کوششهای خستگی ناپذیری بخرج داده است .

روند پیشرفت برقراری ارتباطات سه گانه در دو طرف تنگه پست و تلگراف: سال 1993 انجمن روابط دو ساحل تنگه تایوان و صندوق مبادلات تنگه تایوان مشترکا " موافقتنامه مربوط به امور جستجوی مکتوب سفارشی و جبران خسارات وارده دو ساحل "را بامضا رساندند و از آن به بعد واحدهای پست دوساحل رسما کارهای سفارشات مکتوب متقابل را شروع کردند.

در سرویس مخابراتی ،در سال 1996روابط مستقیم مخابرات دو ساحل تنگه تایوان از ناحیه "چائی نا کم " و "جون خوا کم "تایوان برقرار گردید . کانالهای مخابراتی مستقیم دو ساحل توسط کابلهای زیر دریائی چین- امریکا ،آ سیا-اروپا و آسیا- اقیانوس آرام که درسالها ی 2000و 1999 کا رگذاری شده بود ،ایجاد گردید و سرویس تلفن ،مخابرات دیجتالی،تلفن همراه و غیره در جریان است .

کشتیرانی :ماه آوریل سال 1997 کشتیراتی مستقیم آزمایشی بین شهرهای فوجو ، شیا من چین وگائو شیون تایوان آغاز شد و در اوائل سال 2001بانظر داشت اهالی جزایر "جین من " و " ما زو "خاک اصلی چین کمکهای ممکنه برای کشتیرانی در مناطق ساحلی بین دو طرف و استان "فو جیان " فراهم آمد و در نتیجه خطوط کشتیرانی مسافربری و بار بری بین دو منطقه برقرار گردید .

ارتباطات هوایی :ماه دسامبر سال 1995واوت سال 1996درنتیجه راه اندازی خطوط هواپیمائی مکائو تایوان وهنگ گنگ-تایوان توسط شرکتهای هواپیمائی مکائو وکونلون ،پرواز غیر مستیم از خاک اصلی باترانزیت از مکائو و هنگ کنگ به تایوان عملی گردید. در ایام عید بهار چین در سال 2003 دولت بمنظورایجاد تسهیلات برای تجار تایوانی در بازگشت به زادگاه خود به 6 شرکت هواپیمائی تایوان اجازه داد تا با 16 هوا پیمای چارترازخط تایپه،گائو شیون باعبور ازهنک گنگ ،مکائو تا شانگهای به انتقال تجار تایوانی مبادرت ورزیدند .

برقراری روابط بازرگانی . در زمینه تجارت بین دو ساحل،از سال1979خاک اصلی چین بازار خود را به روی کالاهای تایوانی باز نموده و امتیازاتی مانند معافیت ازمالیات و کاهش آن در اختیار تجار تایوانی گذارد و در نتیجه حجم تجاری بین د و ساحل از 4میلیون و600هزار دلار در سال 1978به 58میلیاردو300میلیون دلار فزونی گرفت .طبق آمار سال 2002،خاک اصلی چین به اولین بازار صادراتی تایوان و تایوان به دومین بازار وارداتی خاک اصلی چین بدل شده است.

در زمینه سرمایه گذاری:ادارات مربوطه خاک اصلی ضمن بهسازی مداوم محیط سرمایه گذاری وایجاد تسهیلاتی در این زمینه به سرمایه گذاری تایوانی ها مساعدت کرده اند .تا اواخر سال 2003حدود60هزار مورد از اقلام سرمایه گداری تایوان با مبلغ 68میلیارد سرمایه تصویب گردیدو حدود 36میلیارد دلار از آن مورد استفاده واقعی قرار گرفت. ازسال 1993باین طرف خاک اصلی چین اولین انتخاب تجار تایوانی جهت سرمایه گذاری شد. در زمینه تبا دلات و همکاری بانکداری دو ساحل اکنون بانکهای تایوانی در خاک اصلی چین بویژه در شانگهای و یا بیجینگ دفاتر خود را دایر کرده و یا برای ایجاد آن در تلاش هستند .

با این حال برقراری ارتباطات سه گانه بین دو ساحل تنگه تایوان کماکان با مشکلاتی روبرو است .

در زمینه برقراری روابط پستی: مجموعه امانات پستی دو ساحل باید از طریق هنگ گنگ و یا مکائو منتقل شود و در ضمن بعلت کمبود بخش های خدماتی ، کارهائی نظیر بسته و امانت پستی کوچک ،انتقال وجه و غیره میسر است .

در زمینه روابط مواصلاتی : کشتیها و هواپیماهای دو ساحل اجازه رفت و آمد مستقیم ندارند و توریستهای دو ساحل باید به ترانزیت از راه هنگ گنگ و مکائو بپردازند وکالاهای دو ساحل نیز از راه ژاپن و یا هنگ گنگ انتقال یابد. در زمینه روابط بازرگانی :برغم باز شدن کامل بازار خاک اصلی بروی موسسات و شرکت های تایوانی،تولیدات خاک اصلی در انتقال به تایوان با محدودیتهای زیادی مواجه گشته است .

بسیاری کالاهای برتر خاک اصلی و اجناس مورد نیاز مبرم تایوان اجازه ورود به این جزیره ندارد و سرمایه گذاری موسسات خاک اصلی و تاسیس نمایندگی ضروری برا ی تجارت ، برگزاری نمایشگاه و یا مذاکرات اقتصادی و بازرگانی در تایوان نیز مجاز است .افزون بر این ، بازدید و دیدار بازرگانان خاک اصلی از تایوان نیز با موانع زیادی روبرو شده است .