اخیرا برخی از سیاستبازان آمریکایی از روی اهداف سیاسی به جوسازی مساله تغییرات اقلیمی و حفاظت از محیط زیست پرداخته و بارها با سیاه نمایی و انگ زدن به چین تناقضاتی ایجاد کرده اند تا لکه ننگ خود را با زمینه محیط زیست بپوشانند. در واقع، دقیقا این سیاستبازان آمریکایی که خود را «محیط بان» می نامند از تعهدات بین المللی طفره می روند و مدیریت جهانی محیط زیست را تضعیف می کنند. آن ها ایالات متحده را به بزرگ ترین اخلالگر و مشکل ساز در همکاری های بین المللی محیط زیست تبدیل کرده اند و در زمینه محیط زیست بسیاری اقدامات ناشایست انجام داده اند.
به عنوان بزرگ ترین منتشر کننده گازهای گلخانه ای در تاریخ جهان و دومین تخلیه کننده گازهای گلخانه ای در حال حاضر، دولت فعلی ایالات متحده عهدشکنی کرده و در سیاست های زیست محیطی به مراتب عقب نشینی کرده است، در نتیجه نتوانسته به تعهدات خود در توافق کپنهاگ 2009 که هدف آن کاهش 17 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای تا پایان سال 2020 بود، عمل کند.
ایالات متحده ادعا می کند که "رهبر" حفاظت از محیط زیست جهانی است، اما نه تنها به تعهدات خود در زمینه کاهش انتشار دی اکسید کربن عمل نمی کند، بلکه همکاری بین المللی زیست محیطی را نیز تضعیف می سازد. ایالات متحده تنها طرفیست که از توافق نامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی خارج شده و پروتکل کیوتو را تاکنون تصویب نکرده که موانع جدی برای اداره و همکاری جهانی محیط زیست ایجاد کرده است.
در مورد مساله مدیریت جهانی محیط زیست، ایالات متحده نه کمک انسانی و نه کمک مالی ندارد. این کشور در تاریخ بیشترین بدهی را به بنیاد محیط زیست جهانی دارد و همچنین به حقوق "کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی" بدهکار است و به طور واقعی یک" بدهکار سابقه دار" در حفاظت از محیط زیست است.
از نظر مدیریت پسماند، قاچاق حیات وحش، تنوع زیستی و غیره، ایالات متحده همچنان مشکلاتی را برای مدیریت جهانی محیط زیست ایجاد می کند.
مجموعه ای از اقدامات خودخواهانه ایالات متحده کاملا لباس مبدل به اصطلاح "محیط بان" را پاره کرده و چهره واقعی یک جانبه گرایی و سلطه طلبی را که منافع شخصی سیاسی را برتر از منافع عمومی بشریت قرار داده، آشکار ساخته و به شدت از سوی جهانیان محکوم شده است.
