وزارت خزانه داری آمریکا در تاریخ 7 اگوست/ 17 امرداد،خبر از تحریم تعدادی از مسوولان نهادهای مربوط به امور هنگ کنگ وابسته به دولت چین و چند مقام منطقه اداره ویژه هنگ کنگ داد. این دومین بار است که پس از دخالت در تصویب "قانون خودمختاری هنگ کنگ" آمریکا به بهانه آزادی به طرز وحشیانه ای در امور هنگ کنگ و امور داخلی چین مداخله کرده و قوانین اساسی قانون بین الملل و روابط بین الملل را زیر پا می گذارد. اما در شرایطی که قانون امنیت ملی هنگ کنگ به طور کلی مورد استقبال مردم هنگ کنگ قرار گرفته، اقدامات این سیاستمداران آمریکایی اهداف بدخواهانه آن ها را به منظور تخریب اصل "یک کشور- دو نظام" و جلوگیری از توسعه چین نشان می دهد. بازی های آن ها مضحک، بیهوده و بی فایده است.
پس از اعلام قانون امنیت ملی هنگ کنگ، برخی سیاستمداران آمریکایی تهدید کردند که تعدادی از مقامات دولت چین را مورد تحریم قرار می دهند. اما در حقیقت، قرار گرفتن اسامی این مقامات در لیست تحریم ها توسط آمریکا نشان داده است که این افراد آن چه را که باید برای این کشور و برای هنگ کنگ انجام دهند، در پیش گرفته اند. آن ها مسوولیت خود را در جهت حفظ امنیت ملی و محافظت از 1.4 میلیارد چینی از جمله 7.5 میلیون شهروند هنگ کنگ انجام داده اند.
واقعیت ها ثابت کرده است که اعمال شرورانه آشوبگران نقض حقوق و آزادی شهروندان هنگ کنگ بوده است و قانون امنیت هنگ کنگ یک نقطه عطف تاریخی برای بازگشت شهروندان هنگ کنگ به مسیرعادی زندگیست. همچنین، عدالت تحت حاکمیت قانون را نشان می دهد. ضمن این که سبب شده تا هرج و مرج ها از میان رفته و نظم برقرار شود. در چهل و چهارمین نشست شورای حکام حقوق بشر سازمان ملل، بیش از 70 کشور از قانون امنیت هنگ کنگ حمایت کردند که نشان دهنده صدای مشترک و موضع عادلانه جامعه بین‌المللی است.
واقعیت ها کاملا آشکار می کند که برخی از سیاستمداران آمریکا اصلا نمی خواهند بهتر شدن هنگ کنگ را ببینند. آن ها حتی بدون توجه به منافع بیش از 1300 موسسه و 85 هزار شهروند آمریکایی در هنگ کنگ، سعی در تضعیف اصل "یک کشور- دو نظام" دارند تا از توسعه چین جلوگیری کرده و اهداف سیاسی خود را تحقق بخشند.
این افراد برای دستیابی به منافع خود، هنگ کنگ را مهره ای می دانند تا با استفاده از آن روابط چین و آمریکا را به اوضاع بسیار خطرناک کشانده و به منافع مردم دو کشور آسیب برسانند. چین اجازه نمی دهد که چنین اقدامات پوچی صورت گیرد و ترفندهای "تحریم" آن ها نیز بیهوده است.
