وال استریت ژورنال در اوایل فوریه مقاله ای با روحیه تبعیض نژادی و موهن نسبت به تلاشهای چین برای کنترل بیماری کروناویروس رامنتشر کرد که خشم مردم سراسر جهان را برانگیخت. حالا، همین خشم به درون آن رسانه نیز راه یافته است.
53 کارمند وال استریت ژورنال در 1 اسفند/ حوت، 20 فوریه در نامه ای مشترک به مدیریت رسانه، خواستار اصلاح عنوان این مقاله شدند که «چین بیمار واقعی آسیا است» بود و عنوان کردند این مساله ای مرتبط به استقلال رأی در ویرایش یا تفاوت بین گزارش و تفسیر نیست، بلکه عنوانی کاملاً نادرست و برای بسیاری مردم از جمله چینیها تحریک آمیز است.
لازم به ذکر است علیرغم مخالفت جدی دولت چین و خواست صدها هزار چینی مقیم آمریکا از این رسانه برای عذرخواهی، وال استریت ژورنال چشم بر این واکنشها بسته و از عذرخواهی و توبیخ مسؤولان آن خودداری کرده است.
اما چین در مقابل این بدنهادی و سیاهنمایی ساکت نماند و طبق مقررات، گواهی خبرنگاری سه خبرنگار این نشریه در پکن را باطل کرد.
از سویی مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا در واکنش به اقدام چین باز به بهانه «آزادی بیان» متوسل شده و چین را محکوم کرده است. آیا می توان اقدام پمپئو را چنین تعبیر کرد که آن مقاله نژادپرستانه در واقع بیانگر اندیشه اوست؟
حالا 53 کارمند وال استریت ژورنال طی نامه مشترکی به مدیریت نشریه خود، عنوان کردند این مساله کاری با آزادی بیان یا دانش تخصصی رسانه ندارد، بلکه کاملاً نوعی نژادپرستی است.
اقدام وال استریت ژورنال این پیام خطرناک را ارسال کرده است که در آمریکا و برخی کشورهای غربی تبعیض نژادی علیه چین و چینیها در حال احیاء است. این امر نه تنها احتمال دارد تلاشهای جهان برای کنترل شیوع کروناویروس را خنثی و بی اثر کند، بلکه می تواند باعث خطرهای زیادی برای صلح جهان شود.
