مائو شوای و کمربند و جاده

مائو شوای، پسری برمه ای به خاطر یک پروژه مشمول طرح بزرگ «کمربند و جاده» شد. او در سال 2010 تحصیلات خود در رشته مهندسی مکاترونیک را پایان داد. در همان سال، پروژه خط لوله انتقال نفت و گاز چین – برمه به اجرا در آمد. مائو شوای نیز از شرکت برمه ای که برای مدتی برای آن کار کرد، استعفا داده و در اجرای این پروژه حضور یافت.

خط لوله انتقال نفت و گاز چین – برمه یک پروژه راهبردی تامین انرژی چین بوده و نیز تاسیسات مهم و حساس برای برمه به شمار می آید.

مائو شوای می گوید: «از شرکت قبلی به این جا آمدم چون در برمه فرصت آشنایی با فناوری های خط لوله انتقال نفت و گاز وجود ندارد اما من می خواستم آن را یاد بگیرم.»

مائو شوای در ابتدای کار خود در پروژه اطلاعات چندانی نداشت و زبان چینی نیز بلد نبود. از این رو، مدیریت پروژه او و دیگر کارکنان برمه ای را برای آموزش زبان چینی به دانشگاه زبان های خارجی یانگون فرستاد. او در همان جا نیز نام چینی «مائو شوای» را برای خود انتخاب کرد. از آن پس، برای فراگیری دانش خط لوله نفت و گاز به دانشگاه نفت جنوب غرب چین اعزام شده و پس از آموزش، به بخش «ماندالای» پروژه فرستاده شد. زبان چینی و دانش تخصصی اش در این جا پیشرفت زیادی کرد. هه زی یان مدیر بخش «ماندالای» پروژه می گوید: «بسیار پرکار است. مدام در حال یادگیری است طوری که حتی برای کاری که به او مربوط نیست کنجکاوی می کند. او می خواهد همه چیز را بداند. زبان چینی اش نیز ظرف دو سال به حدی رسید که مثل همکارانش چینی حرف می زند. این بسیار قابل احترام است.»

خط لوله انتقال نفت و گاز چین– برمه شامل خط 793 کیلومتری نفتی و خط 771 کیلومتری گاز است و برای نگه داری این خطوط، تیمی مخصوص ایجاد شده است. این تیم متشکل از مهندسان و کارگران است و وظیفه هر کارگر، گشت زنی در طول بخش 5 کیلومتری از خط و بازرسی و نگه داری آن قسمت است. این کار با پیاده روی انجام می شود و بدون وقفه صورت می گیرد. مائو شوای یکی از این مهندسان است. او درباره اهمیت این کار می گوید: «در محدوده معینی که خط لوله در آن قرار دارد درختکاری و روشن کردن آتش و ایجاد حصار ممنوع است. اما این را برخی کشاورزان نمی دانند و این وظیفه ما است که به آن توضیح بدهیم. به علاوه، در صورت پیداش نقص یا خطرات ایمنی، کارگران در اسرع وقت به ما اطلاع می دهند و ما نیز باید بی درنگ برای حل مشکل برویم.»

پروژه خط لوله انتقال نفت و گاز چین– برمه به عنوان یکی از پروژه های کمربند و جاده نه تنها برای جوانان تحصیل کرده برمه مانند مائو شوا، بلکه برای کشاورزان برمه نیز فرصت های شغلی فراهم آورده است. این پروژه تاکنون از 2.9 میلیون نفر نیروی کار استفاده کرده است. به علاوه، اجرای پروژه نیز توام با رعایت وظایف اجتماعی است. همزمان با اجرای پروژه، تاسیسات آموزشی، پزشکی، آبرسانی، برق رسانی، مخابرات و حمل و نقلی در نقاط مسیر خط لوله نیز بهینه سازی شده است. این نیز مایه افتخار مائو شوا است. او می گوید: «برداشت خودم از کمربند و جاده، این است که آن یک پیشنهاد مشترک با حضور همه کشورها است و در آخر نیز برای همه کشورها مفید خواهد بود. این طرح خوبی است و می تواند به بهسازی تاسیسات و ارتقاء سطح زندگی مردم کمک کند.»

به علاوه، این پروژه نیز دوستی را تقویت کرده است. حالا، در این پروژه، دست اندرکاران چینی و برمه ای مثل خانواده ای بزرگ زندگی می کنند.

شی جین پینگ رهبر چین در ماه سپتامبر سال 2013 در قزاقستان گفت: «در صورت پایبندی بر وحدت، اعتماد متقابل، برابری، سود مشترک، فراگیری، استفاده از تجربیات یکدیگر و همکاری برد– برد، ملت ها، اقوام، ادیان و فرهنگ های مختلف به طور کامل می توانند در همزیستی صلح آمیز، مشترکا توسعه یابند. می توانیم بر حسب الگوی همکاری جدید، «کمربند اقتصادی جاده ابریشم» را مشترکا بسازیم.» این نخستین بار بود که مفهوم «کمربند اقتصادی جاده ابریشم» از سوی رهبر چین مطرح می شد.

در ماه اکتبر همان سال نیز شی جین پینگ در اندونزی مفهوم «راه دریایی ابریشم قرن 21» را مطرح کرد. او توضیح داد، آسیای جنوب شرقی تقاطع مسیرهای راه دریایی ابریشم است و چین مایل به تقویت همکاری با کشورهای آسه آن برای سازندگی راه دریایی ابریشم در قرن 21 است.

مجموع این دو مفهوم «کمربند اقتصادی جاده ابریشم» و «راه دریایی ابریشم قرن 21» به عبارت و عنوان «کمربند و جاده» کوتاه شده که امروز با آن آشنا هستیم.

ماهیت این پیشنهاد این است که با سازندگی تاسیسات زیربنایی، پیوند در تمام زمینه ها بین کشورها برقرار و محرک های جدید رشد اقتصادی جهان پیدا شود و سکویی جدید برای همکاری اقتصادی ایجاد شود