میراث‎‌داران فرهنگ تبت در شی چوان و افزایش درآمد مردم محلی

روستای چیو دی واقع در منطقه خودمختارتبتی‎نشین در استان سی چوان واقع در جنوب غربی چین، روستایی تبت‌نشین مشتکل از 59 خانواده است و تنها 273 نفر در آن زندگی می‎کنند. به دلیل ساخت نیروگاه تولید برق، در سال 2005 میلادی تمام جمعیت روستا کاملا به جایی دیگر منتقل شدند. دولت محلی با خرید سنگ برای ساکنان روستا خانه های جدید ساخت. خانه‎های سنگی جدید، در زمستان گرم و در تابستان خیلی خنک است و به این ترتیب، سالانه گردشگران زیادی به این روستا سفر می‎کنند. یکی از ساکنان روستا به نام لی گوی‌چوان می‎گوید: تمام 59 خانواده روستا اکنون در زمینه گردشگری فعالیت می‎کنند. در فصل تابستان گردشگران بسیاری به این منطقه سفر می‎کنند. روستای ما محیط خوب و آب و هوایی بسیار تمیز دارد. مردم هم خیلی مهمان‎نواز هستند.

به دلیل توسعه گردشگری، درآمد ساکنان تا اندازه زیادی افزایش یافته و در حال حاضر از طریق راه‎هایی مثل کشاورزی، تولید برق، کار در شهرهای اطراف و پذیرایی از گردشگران درآمد سرانه سالانه آن‎ها به 30 هزار یوان می‎رسد.

"زه لانسجی" مسوول شرکت تعاونی گردشگری روستا می‎گوید: زنان مسوولیت اصلی پذیرایی از مسافران را برعهده دارند. آنان در زمان‎های آزاد خود نیز دست‌بافته‎های تبتی را می‎بافند. "زه لانسجی" 49 ساله از یکی از میراث‎داران دست‎بافته‎های تبتی است. او از زندگی خود پس از منتقل شدن به روستای جدید خیلی راضی است و امیدوار است با توسعه گردشگری، زندگی مردم روستا روز به روز بهتر شود. او می‎گوید: من در سال 2005 به اینجا منتقل شدم. اکنونه درآمد سالانه ما از طریق گردشگری به 50 تا 60 هزار یوان می‎رسد و با درآمدی که از بافندگی دارم این درآمد ممکن است به 70 تا 80 هزار یوان در سال نیز برسد. خانه‎های ما در گذشته خیلی خوب نبود اما اکنون مساحت خانه ما به 400 مترمربع رسید.

روستای "چیو دی" دارای جاذبه‎های گردشگری بسیاری است. "بای گوان" دانشجوی سال دوم رشته مدیریت گردشگری مرکز آموزش فنی و حرفه ای استان سی چوان اهل همین روستا است. او با بیان این که امیدوار است با پایان یافتن درسش بتواند بهتر به وطن خود خدمت کند گفت: هدف من از تحصیل در رشته مدیریت گردشگری، مشارکت در سازندگی وطنم بود . روستا ما جاذبه‎های گردشگری فراوانی دارد. با وجود آن که زبان قوم ما خط نوشتاری ندارد اما ما با آن پیوندی عمیق داریم و باید آن را به نسل بعدی انتقال دهیم.

با توسعه سال‎های اخیر، اکنون خانواده‎های روستایی زندگی مرفهی دارند. این روستا به عنوان نمونه‎ای در سراسر چین به شمار می‎رود که از طریق توسعه گردشگری بر پایه ویژگی‎های قومی، ضمن افزایش درآمد روستائیان، توانسته فرهنگ خود را نیز به طور مطلوب حفظ کند.