بی‌نظیرترین پارک‌های تهران

پارک‌ها ریه‌های شهر هستند و برای ساکنان آن اکسیژن تولید می‌کنند. در هیچ نقطه‌ای از دنیا کسی از شنیدن خبر احداث یک پارک جدید ناراحت نمی‌شود زیرا پارک‌ها همیشه محلی برای شادمانی و تفریح و ورزش هستند. در پایتخت ایران نیز پارک‌های زیادی واقع شده که هر کدام طرفداران خاص خود را دارد.

بخشی از پارک‌های تهران در گذشته احداث شده‌اند و میلیون‌ها ایرانی از آنها خاطره دارند. چه شهروندان تهرانی و چه کسانی که در شهرهای دیگر زندگی می‌کردند و به تهران می‌آمدند، هر یک پارک مورد علاقه خود را انتخاب می‌کردند و در آن به وقت‌گذرانی و لذت بردن از فضای سبز می‌پرداختند.

گروهی از خانواده‌ها برای پیک‌نیک به پارک می‌روند. به طور معمول چند خانواده با یکدیگر قرار می‌گذارند تا بیشتر اوقات آخر هفته یک شب در پارک یکدیگر را ببینند. به همین دلیل شب‌های پنج‌شنبه در پارک‌ها عطر غذاهای مختلفی که مردم در حال درست کردن یا میل کردن آن هستند، فضا را احاطه می‌کند و همه‌جای آن شلوغ و پرجمعیت است.

برخی پارک‌ها نیز پیشتر باغ خصوصی افراد خاص بوده‌اند اما اکنون به عنوان مکان عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرند و امکانات متفاوتی دارند.

پارک شهر

پارک شهر قدیمی‌ترین پارک تهران است که ۲۵ هکتار وسعت دارد و در نزدیکی موزه ملی ایران واقع شده. این پارک در سال ۱۹۶۰ افتتاح شد و بخش‌های مختلفی را در خود گنجانده است که از آن میان می‌توان به نماد قربانیان سلاح‌های شیمیایی، موزه صلح تهران، باغ پرندگان، آکواریوم، امکانات ورزشی و دریاچه مصنوعی اشاره کرد.

همچنین ساختمان قدیمی‌ترین کتابخانه تهران نیز در این مکان قرار دارد. بسیاری از مردم نسل‌های قبلی خاطراتی از پارک شهر دارند که برایشان فراموش‌ناشدنی است.

با توجه به این که پارک شهر در جنوب مرکز شهر و محدوده تجاری نزدیک بازار واقع شده، دسترسی به آن در طول روز به دلیل محدوده ممنوعیت تردد ترافیک، شلوغی خیابان‌ها و همچنین فقدان جای پارک بسیار دشوار است. بنابراین سال‌هاست که فقط ساکنان مناطق اطراف پارک شهر به این مکان مراجعه می‌کنند و بیشتر مردم به پارک‌های دیگر شهر می‌روند.

پارک شهر مکانی زیباست که اگر در مرکز یا شمال پایتخت واقع شده بود، آن زمان طرفداران بیشتری می‌داشت.

پارک لاله

پارک لاله که در سال ۱۹۶۶ مورد بهره‌برداری قرار گرفت، تا پیش از انقلاب بوستان فرح نام داشت و به دستور خود او احداث شد.

این مکان ۳۵ هکتار مساحت دارد و پیشتر برای رژه و سوارکاری نظامیان استفاده می‌شد که به آن باغ جلالیه می‌گفتند. در این پارک گونه‌های متفاوت گیاهی وجود دارد که مهم‌ترین آنها چنار، اقاقیا و کاج است.

بخش جنوب شرقی این پارک به شیوه پارک‌های ژاپنی طراحی شده و دارای آب‌نما و جویبارهای مارپیچ است. در خیابان‌های شمالی پارک نیز محوطه میزهای شطرنج جای داده شده. زمین‌های ورزشی پارک شامل زمین‌های بسکتبال و والیبال نیز در بخش شمالی جای گرفته است.

در این پارک همچنین یک مرکز تئاتر عروسکی و یک کتابخانه برای کودکان قرار دارد. مجسمه‌ها و تندیس‌های گوناگونی نیز در پارک لاله وجود دارد که نامدارترین آنها تندیس خیام و تندیس ابوریحان بیرونی است.

پارک ملت

پارک شاهنشاهی در سال ۱۹۶۶ به دستور فرح پهلوی، همسر محمدرضا پهلوی در شمال شهر تهران ساخته شد. نام این بوستان پس از انقلاب ۱۹۷۹ به پارک ملت تغییر کرد. این پارک که ۳۴ هکتار مساحت دارد، در کنار خیابان ولی‌عصر واقع شده که زیباترین و البته طولانی‌ترین خیابان تهران است.

این مکان یکی از بهترین نقاط برای پیک‌نیک شبانه است و خیلی از خانواده‌های آن را تجربه کرده‌اند. بیشتر شب‌ها در نقاط مختلف آن پیر و جوان به انجام بدمینتون یا بازی‌های دیگر مشغول هستند.

پارک ملت ۱۲۰ گونه درخت و درختچه و درخت میوه دارد و طراحی آن به صورت نامنظم و به سبک پارک‌های انگلیسی انجام شده است. واقع شدن یک باغ‌وحش کوچک باعث شده تا همیشه کودکان به این پارک علاقه زیادی داشته باشند. همچنین در بخشی از این بوستان، پردیس سینمایی ملت ساخته شده است که یکی از بزرگ‌ترین مراکز سینمایی تهران است.

باغ موزه هنر ایرانی

باغ موزه هنر ایرانی در سال ۱۹۳۱ بنا شد و در واقع باغ ییلاقی شخصی همسر یکی از نظامیان ارشد دوره محمدرضا پهلوی بود. این باغ که یک هکتار مساحت دارد، در منطقه الهیه در شمال شهر تهران واقع شده است. در سال ۲۰۰۵ این باغ مرمت شد تا به صورت یک مکان عمومی قابل دسترس باشد.

کتاب‌فروشی و فروشگاه‌های صنایع‌دستی این باغ نیز مشتریان خاص خود را دارند که بیشتر آنها از ساکنان منطقه شمال شهر هستند.

در باغ موزه هنر ایرانی ماکت‌هایی استادانه از شاهکارهای معماری تاریخ ایران نصب شده که زیبایی این مکان را چند برابر می‌کند.

پارک ساعی

پارک ساعی در خیابان ولی‌عصر تهران واقع شده و دارای پوشش گیاهی بسیار متنوع است. این پارک در سال ۱۹۴۵ بسیار ماهرانه درخت‌کاری شد و آن را به یک مکان بی‌نظیر گردشگری تبدیل کرد.

باغ ژاپنی بخشی از پارک است که پرندگان آبزی در آن نگهداری می‌شوند. همچنین حوضچه لاک‌پشت‌ها از بخش‌هایی است که در چند دهه گذشته نظر کودکان را به خود جلب کرده است.

زمین اسکیت، زمین تنیس روی میز، آلاچیق، باغ‌وحش کوچک و شهربازی کودکان نیز در این پارک وجود دارد.

پارک قیطریه

پارک قیطریه در گذشته باغ خواهر ناصرالدین شاه قاجار بود. این باغ در سال ۱۹۷۷ توسط شهردار وقت تهران که خود از نوادگان قاجار بود، به پارک عمومی تبدیل شد. این پارک مهم‌ترین نقش را در تغییر آب و هوای منطقه دارد.

فضای دلنشین پارک قیطریه محیط خوبی را برای استراحت و گذران اوقات فراغت در اختیار تهرانی‌های پرمشغله قرار می‌دهد. بوستانی که با درختان در هم تنیده و فضای جنگلی خود، محل امنی برای زندگی انواع پرنده‌هاست.

پیاده‌راه‌های فراوان پارک قیطریه با پوششی از درختان سربلند محل مناسبی را برای ورزش‌های سبک و پیادهروی پدید آورده است. همچنین گل‌کاری‌ها، درختان سر به فلک کشیده، حوضچه‌های آب، آب‌نماها و استخر میانی پارک و راه‌های تو در توی و پیچ در پیچ جاده‌های بوستان و آواز پرنده‌ها بر لذت حضور در این پارک اضافه می‌کند.

بوستان قیطریه به خاطر گربه‌هایی که در آن زندگی می‌کنند نیز بسیار مشهور است و خیلی از اهالی منطقه هر روز برای غذا دادن به آنها به آنجا می‌روند.

پارک چیتگر

پارک جنگلی چیتگر با ۹۵۰ هکتار زمین پر درخت از بزرگ‌ترین پارک‌های جنگلی استان تهران محسوب می‌شود که در حاشیه غربی شهر تهران قرار دارد و به منظور افزایش مقدار اکسیژن هوای پایتخت ایجاد شده است.

از امکانات این پارک می‌توان به پیست سوارکاری، اسکیت، پیست دوچرخه‌سواری و نیز مسیرهای ویژه دوچرخه‌سواری اشاره کرد که سال‌هاست مورد علاقه مردم قرار داشته.

منطقه‌ای كه پارک چیتگر در آن واقع شده، دارای پستی و بلندی‌های بسیاری بوده و به همین نسبت نوسانات شیب آن زیاد است. از همین جهت برای پیاده‌روی طبیعت نیز بسیار مناسب است.

پارک هنرمندان

جایی که مردم آن را با نام پارک هنرمندان می‌شناسند، در حقیقت از مکان‌های تاریخی دوران قاجار است. این پارک ۵۹۱۴۰ مترمربع مساحت دارد که ساختمان خانه هنرمندان ایران و تماشاخانه ایرانشهر نیز در آن واقع شده. این پارک زمانی باغ دوره ناصری تهران بود.

خانه هنرمندان که با هدف تجمع و تبادل نظر آثار بین هنرمندان ساخته شده، فضایی فرهنگی و هنری دارد. ساختمان آن نیز یکی از بناهای نظامی به جا مانده از جنگ جهانی دوم است که پس از مرمت و تغییر کاربری تبدیل به خانه هنرمندان شد و در آن کتابخانه و نگارخانه وجود دارد.