نشست سران سازمان همکاری شانگهای در روزهای نهم و دهم ژوئن در شهر چینگ دائو واقع در شرق چین گشایش می یابد. پس از تاسیس این سازمان در سال 2001میلادی، اعضای مختلف آن با پایبندی به "روحیه شانگهای" بر اساس "اعتماد و منافع متقابل، برابری، مذاکرات، احترام به تنوع تمدن‌ها و جست و جوی توسعه مشترک"، بیش از پیش اعتماد سیاسی، همکاری‌های عملی و مبادلات انسانی بین طرف ها را تعمیق بخشیده و کشورهای هند و پاکستان را نیز به خانواده بزرگ سازمان همکاری شانگهای جلب کرده است. امروز، در نقاط تاریخی جدید، "روحیه شانگهای" به قدرت معنوی برای تحقق توسعه مشترک اعضای سازمان همکاری شانگهای تبدیل شده است.
هفده سال پیش، سازمان همکاری شانگهای در شهر شانگهای چین تاسیس شد و در سال 2002 میلادی، "روحیه شانگهای" بر اساس "اعتماد و منافع متقابل، برابری، مذاکرات، احترام به تنوع تمدن‌ها و جست و جوی توسعه مشترک" در "منشور سازمان همکاری شانگهای" نوشته و در بیش از ده سال اخیر، این روحیه همواره اعضای مختلف سازمان همکاری شانگهای را برای ایجاد جامعه ای با سرنوشت مشترک تحت هدایت قرار داده و به دیدگاه اصلی و روح توسعه این سازمان تبدیل شده است.
اعضای سازمان همکاری شانگهای فرا از قاره‌های آسیا و اروپا هستند و اوضاع ملی آن ها تفاوت بسیار دارد. بر اساس "روحیه شانگهای"، همه اعضای این سازمان، بزرگ و کوچک، باهم برابر هستند و طرف ها بر اساس اصول مذاکرات، برنامه های توسعه را با یکدیگر مورد مشورت قرار می دهند. شی جیه، مدیر اجرایی مرکز پژوهش سازمان همکاری شانگهای بر این باور است که، با وجود این روحیه بر اساس برابری و مذاکرات، نیروهای منسجم در داخل سازمان همکاری شانگهای افزایش یافته و همواره این سازمان در جهت توسعه صحیح هدایت می شود.
در بیش از ده سال گذشته، توسعه جهانی شدن اقتصادی، کشورها را به یکدیگر نزدیک تر کرده و در عین حال، اختلافات و ریسک‌های نامشخص نیز بیش از پیش به وجود آمده است. محسن شریعت نیا، استاد دانشگاه شهید بهشتی ایران اظهار کرد: "روحیه شانگهای" نمونه ای مطلوب برای حل اختلافات و پیشبرد همکاری‌های کشورها ایجاد کرده است. وی افزود: به نظر من، "روحیه شانگهای" از جمله ابزار مهم برای پیشبرد روند حل اختلافات و تعمیق همکاری‌ها به شمار می رود. در چند سال آینده، اوراسیا به ویژه شرق اوراسیا، برای کشورهای نوظهور دارای اهمیت جغرافیایی راهبردی مهم است. این کشورها دارای اختلافات مرزی اند ولی همچنان از منافع مشترک گسترده نیز بهره‌مندند. "روحیه شانگهای" نمونه ای مطلوب برای حل اختلافات و پیشبرد همکاری‌های کشورها ایجاد کرده است.
سازمان همکاری شانگهای در نخستین روزهای تاسیس خود تنها شش عضو داشت، از جمله؛ چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان، تا سال گذشته، هند و پاکستان به عضو رسمی این سازمان تبدیل شده است. علاوه بر این کشورها، اکنون 4 کشور ناظر از جمله افغانستان، بلاروس، ایران و مغولستان و شش شریک گفت و گو از جمله آذربایجان، ارمنستان، کامبوج، نپال، ترکیه، سری لانکا در این سازمان حضور دارند. با اشاره به این موضوع، یائو جینگ، سفیر چین در پاکستان اظهار کرد: این به طور کلی، قدرت و تاثیرعظیم "روحیه شانگهای" در شرایط جدید را نمایان ساخته و نیز اقدام موفقیت‌آمیز دیپلمات های چین برای ایجاد جامعه بشری با سرنوشت مشترک در عصر جدید به شمار می رود.
یائو جینگ اعلام کرد: سوسیالیسم با ویژگی چین در عصر جدید از نگاه خارجی، ابتدا برقراری روابط بین المللی جدید و ایجاد جامعه بشر با سرنوشت مشترک است. به نظر من، این نشانگر "روحیه شانگهای" در عصر جدید است. ما باید از یک سو با پایبندی به "روحیه شانگهای" بر اساس اعتماد و منافع مشترک، از طریق مذاکرات و احترام به یکدیگر، روابط بین المللی جدید برقرار کنیم و از سوی دیگر، از طریق همکاری اقتصادی و امنیتی، تعاملات مردمی را بیش از پیش افزایش داده و به شناخت متقابل و توسعه مشترک بین تمدن‌ها بپردازیم. این نیز اجرایی شدن مفهوم "جامعه بشری با سرنوشت مشترک" محسوب
می شود.
