سال 2018 مصادف با چهلمین سالگرد اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز است. رضا حیدری پژوهشگر پروژه چین شناسی مؤسسه مطالعات سیاسی و بین المللی در مصاحبه با خبرنگار رادیو بین المللی چین گفت: ملت چین با اجرای اصلاحات و درهای باز به سمت شکوفایی و اقتدار رفته است.
رضا حیدری گفت: «اگر چین را با سایر کشورهای جهان سوم مقایسه کنیم، بلافاصله می فهمیم که سیاست اصلاحات و درهای باز چین چقدر صحیح بوده است!
! به نظر من راه توسعۀ چین در 40 سال گذشته در تاریخ بی سابقه است. سایر کشورهای در حال رشد باید مجدانه از چین یاد بگیرند و راه توسعه چین را مطالعه کنند. توسعۀ چین در زمینه های مختلف بی سابقه است؛ ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زندگی مردم همه خوب توسعه یافته است. به نظر من، ایران و همه کشورهای مشابه باید از چین بیاموزند».
رضا حیدری عنوان کرد سرعت رشد اقتصاد چین در قرن بیست و یکم بی سابقه است. در حال حاضر چین با توجه به توسعۀ پایدار در داخل با قدرت از محیط زیست حفاظت می کند و در سطح جهانی پیشنهاد یک کمربند - یک جاده را ارائه داد، که همه اینها رشد اقتصاد چین در آینده را تضمین خواهد کرد.
وی افزود راه اصلاحات و درهای باز در چهل سال گذشته ثابت کرده است که راه چین با وضعیت کشور چین منطبق و با فرهنگ چین هماهنگ است.
«توسعۀ چین ویژگی خاصی دارد. به نظرم این راه از همۀ راههای توسعه دیگر متفاوت است. بسیار عالی است که ظرف این مدت کوتاه یک کشور کاملا تغییر کرده است، اقتصاد و جامعۀ چین دستخوش تحولات عظیمی شده است. فکر می کنم هر کشور به مدل توسعه خود نیاز دارد و نباید کورکورانه از کشورهای دیگر نسخه برداری کند. یکی از برجسته ترین ویژگی راه چین انطباق با مردم چین و سازگاری با فرهنگ چین است».
آقای حیدری در دانشگاه زبان چینی آموخته و نام چینی «وی مینگ» را برای خود برگزیده است. او سپس در تحقیقات پروژۀ یک کمربند یک جادۀ چین وابسته به مؤسسه مطالعات سیاسی و بین المللی اندیشکده زیر نظر وزارت امور خارجه ایران حضور دارد. وی اعتراف کرد قبل از آمدن به چین درک عمیقی از توسعۀ سریع چین نداشت، اما پس از اولین سفر به چین در سال 2015 از دستاوردهای توسعۀ این کشور شگفت زده شده است.
وی گفت: قبلا فکر می کردم اگرچه ممکن است چین در صنعت و تجارت بسیار قوی شده باشد، اما زندگی مردم چین یا شهرهای چین چندان مطلوب نباشد، حقوق مردم پائین باشد، راندن خودروهای خوب از توان مصرف کنندگان خارج باشد و خانه های مردم مطلوب نباشد. اما بعد از سفر به چین دیدگاه من عوض شد. اصلا فکر نمی کردم توسعۀ چین آنقدر سریع باشد، فکر می کردم در یک کشور اروپایی یا آمریکا بودم، نه در یک کشور آسیایی.»
