مستندساز ایرانی: باید چین واقعی را به تماشاگران ایرانی معرفی کنم

یک مستندساز ایرانی که ده سال  زمینه‎ی فیلم‎‏های مستند سابقه فعالیت دارد، چند وقت پیش همراه با گروه خود به چین سفر کرد و به مدت 15 روز در نقاط مختلف چین مشغول به کار بود.

محسن اسلام‎زاده که اکنون با شرکت فیلم‎سازی میثاق همکاری می‎کند، متولد سال 1359 است و تا کنون برای ساخت مستندهای خود به جاهایی مثل آمازون در آمریکای جنوبی، مناطق پشتونشین در افغانستان و همین‎طور سوریه سفر کرده است. او به خبرنگار رادیوی بین‎المللی چین در تهران درباره تجربه خود از سفر به شهرهای پکن و شانگهای گفت:

«من نظرم خیلی نسبت به چین تغییر کرد. من فکر می‎کردم در چین همه جا پلیس ایستاده و ما را می‎گیرد و می‎گوید که چرا دوربین آوردید؟ کی هستید؟ برای چه آمده‎اید؟ وقتی به خیابان می‎رویم هیچ کس با ما حرف نمی‎زند و خیلی می‎ترسیدیم ولی وقتی که به چین رفتم دیدم که هیچ کدام از این‎ها نیست و این دروغ را می‎توانم بگویم که کار رسانه‎های غربی است. من در طول دو هفته‎ای که در چین بودم هیچ وقت احساس نکردم که در یک کشور دیگر هستم و فکر می‎کردم که در کشور خودم هستم. چین به نظر من مردمی بسیار مهربان و خونگرم دارد که خیلی زود می‎شود با آن‎ها ارتباط برقرار کرد و با آن‎ها صحبت کرد و شهرهای بسیار پیشرفته و بزرگ و خوبی دارد و خیلی برای ما سفر چین سفر خوبی بود»

شرکت ما در حال ساخت یک فیلم مستند درباره 6 کشور جهان است که در شرایط توسعه اقتصادی متفاوت قرار دارند و قصد داریم در این فیلم تجربیات موفق و شکست‎های این کشورها در مسیر توسعه اقتصادی را به تصویر بکشیم. ما آلمان، فرانسه، چین، روسیه و ترکیه را انتخاب کردیم.

او با اشاره به این که هدف خود و گروهش از سفر به چین، آشنایی با دستاورد‎های چند دهه‎ی گذشته‎ی این کشور در زمینه توسعه اقتصادی و اجتماعی بوده است گفت:

«رئیس جمهور محترم چین درباره احیای جاده ابریشم صحبت‎هایی داشتند علی‎الخصوص با مردم ایران، به پیوندهای تاریخی دو کشور اشاره داشتند که همواره ایران و چین با هم روابط خوبی داشتند و دو کشور متمدن بودند و به همین دلیل ما مستندی که قرار است درباره کشور چین ساخته شود را بسیار جدی گرفتیم و شاید بتوانیم بگوییم مهم‎ترین کشوری که ما می‎توانیم از آن یاد بکنیم چین است؛ یک کشور سوسیالیستی که از سیاست درهای باز اقتصادی پیروی می‎کند و این یک راز بزرگ درباره چین است که چطور این دو را با همدیگر جمع کرده؛ اقتصاد چین رشد چشمگیری در سه دهه اخیر داشته است. شاید الان ایران یک سری مشکلات را دارد که مشابه آن را چین در سه دهه اخیر داشته و می‎تواند درس‎هایی را از اقتصاد چین بگیرد که در راه پیشرفتش مؤثر باشد»

علاوه بر محسن اسلام‎زاده به عنوان کارگردان و تهیه کننده‎ی این مستند، دو نفر دیگر شامل یکی از استادان اقتصاد دانشگاه‎های ایران و یک خبرنگار نیز در این سفر حضور داشتند. در این سفر 15 روزه، آنان هفته اول را در پکن گذراندند و از جاهایی مثل دیوار چین، خیابان دیدنی وانگ فو جین، میدان تیان‎آن‎من و شهر ممنوعه بازدید کردند و پس از آن به شانگهای رفتند و در آنجا نیز علاوه بر بازدید از جاهایی مثل خیابان نان‎جین، برج شرق، با استادان و شخصیت‎های دانشگاهی چین گفت‎وگوهایی را انجام دادند. محسن امیدوار است بتواند از دریچه‎ی دوربین خود، یک چین واقعی در برابر تماشاگران ایرانی به تصویر بکشد و از این طریق شناخت مردم ایران را نسبت به چین افزایش دهد.

گروه محسن تاکنون کار خود در ترکیه، روسیه و چین را به پایان رسانده و مقصد بعدی آن‎ها آلمان و یونان خواهد بود. یک نکته جالب در مورد این مستند آن است که 6 کشور انتخاب‎شده، به دو بخش شرق و غرب تقسیم می‎شوند و از طریق مسیر کمربند و جاده به یکدیگر وصل می‎شوند. محسن درباره پیشنهاد کمربند و جاده گفت:

«جاده ابریشم یک حس بسیار خوب تاریخی برای کشور ما دارد و وقتی که ما بچه بودیم یک مستندی به نام جاده ابریشم [در ایران] تولید شده بود؛ فیلم‎های زیادی در این رابطه تولیدشده و همه به دنبال احیای این جاده هستند چرا که جاده ابریشم نه تنها یک مسیر اقتصادی که یک مسیر فرهنگی اقتصادی از شرق به سوی غرب است و مسیری است که از طریق آن فرهنگ‎ها توسط تجار به جاهای مختلف دنیا منتقل شده و این نگاه شرق به غرب که متأسفانه امروز تبدیل شده است به یک نگاه غرب به شرق نیاز به احیای دوباره دارد و به نظر من ما شرقی‎ها با فرهنگ و تمدن بسیار غنی خود باید به جنگ آن فرهنگی برویم که تلاش می‎کند مردم ما از سنت‎های خود فاصله بگیرند و با این تفکر و احیای جاده ابریشم این کار شدنی خواهد بود»

در پایان مصاحبه، محسن اسلام زاده گفت که امیدواراست تا پایان امسال، فیلم‎برداری و تدوین این فیلم به پایان برسد و همچنین خبر داد که قرار است این فیلم در صدا و سیمای ایران پخش شود.