به گزارش رسانه‌های روسیه، حدود 40 سال است که اقتصاد چین شاهد رشد سریع است. با این حال، برخی پتاسیل‌های این کشور در رشد اقتصادی هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است که از میان آن ها می توان به شهری شدن اشاره کرد. اکنون نقش شهرهای فوق‌العاده بزرگ در تحریک رشد اقتصادی و ایجاد رفاه مردم بسیار مورد توجه کارشناسان قرار گرفته است.
به گزارش رادیو بین المللی چین به نقل از تارنمای تلویزیون ملی روسیه، چین در 10 سال گذشته برای ترفیع الگوی رشد اقتصادی از استفاده از نیروی کار ارزان به ارتقای کارآیی و بازدهی تولید و افزایش ارزش افزوده محصولات تولید خود تلاش کرده است و روند شهری شدن این کشور در این فرایند نقش تعیین‌کننده ای ایفا کرده است.
چین اکنون پرجمعیت‌ترین کشور و دومین قدرت اقتصادی جهان است. با این حال، تنها حدود 50 درصد جمعیت این کشور در شهرها و کم‌تر از 10 درصد جمعیت در شهرهای فوق‌العاده بزرگ زندگی می کنند. بدین ترتیب، سطح شهری شدن چین به طور چشمگیر از سطح متوسط جهانی پایین‌تر است.
جانگ جون، رییس موسسه علم اقتصاد دانشگاه فودان چین، چندی پیش با انتشار مقاله‌ای اعلام کرد: با توجه به وجود نظام نامطلوب، شهرهای فوق‌العاده بزرگ چین (که جمعیت آن به بیش از 10 میلیون نفر می رسد) در رشد و توسعه با موانعی رو به رو شده است. طوری که این شهرها در جلب سرمایه خارجی و کارآفرینی، برتری‌های بیشتری از شهرهای متوسط و کوچک دیگر این کشور نداشته است. بلکه، برخی شهرهای متوسط و کوچک چین با استفاده از برخی فرصت‌ها به مرکز صنایع تولید این کشور تبدیل شده اند.
برای نمونه، شهر کونشان در استان جه جیانگ در جنوب شرقی چین، در سال 1990 میلادی، به پایگاه تولید محصولات الکترونیک چین تبدیل شده است. همچنین شهرهایی کوچک مانند دونگ گوان، هوی جو، جونگ شان، شون ده در استان گوانگ دونگ در جنوب چین نیز در تبدیل شدن چین به "کارخانه جهان" نقش مهم ایفا کرده اند.
با آن که پیشرفت‌های این شهرهای کوچک چین تشویق‌کننده است، باید توجه داشته باشیم که شهرهای فوق‌العاده بزرگ نیز همچنان از بیشترین پتاسیل توسعه در چین در آینده برخوردارند. اکنون چین چهار شهر بزرگ با جمعیت بیش از 20 میلیون جمعیت از جمله پکن، شانگهای، گوانگ جو و شن جن دارد. اما تعداد این نوع شهرهای فوق‌العاده بزرگ با جمعیت کل و حجم کل اقتصادی چین سازگار نیست. پتاسیل و ظرفیت و گنجایش جمعیت این شهرها هنوز به حد کافی نرسیده است.
با این حال، برخی دیگر از شهرهای بزرگ چین مانند، چنگ دو، تین جین، هانگ جو، وو هان و سوجو در حال رشد و توسعه سریع هستند و تا بعد از مدتی در آینده، این شهرها نیز به شهرهای فوق العده بزرگ تبدیل خواهند شد.
پایگاه اینترنتی تلویزیون ملی روسیه در مقاله خود همچنین اعلام کرد: به منظور دستیابی به رشد هرچه بیشتر شهرهای بزرگ، چین باید تا حد ممکن محدودیت در اکتشاف و سهم‌بندی استفاده از زمین شهرها را لغو کند. نظام سختگیرانه در استفاده از زمین شهرها که از سال 1990 میلادی ایجاد شده و به اجرا در آمده، به شدت توسعه شهر را محدود کرده است و دولت محلی زمین قابل استفاده بیشتر در زمینه ساخت کارخانجات به کار گرفته است. کنترل استفاده از زمین شهری بی تردید باعث ارتقای قیمت زمین و مسکن در شهرهای بزرگ چین شده است.
با این حال، دولت چین به این مساله توجه کرده و برای حل این مساله تدابیری در پیش گرفته است. طوری که دولت محلی در صدد است تا شهرستان‌های اطراف شهر را به عنوان نواحی وابسته شهری تبدیل کند تا محدودیت اداری و موانع رشد اقتصادی شهر برطرف شود.
