معلم شین جیآنی و بیش از 2000 بچه اش

در شهرستان شوله منطقه خودمختار اویغور شین جیآن در غرب چین یک پیرزن بیشتر از70 ساله در 25 سال گذشته رایگان به آموزش کودکان محلی پرداخته است. بدین ترتیب سرنوشت بیش از 2000 کودک به دلیل باز شدن چشم و دلشان به نور دانش تغییر کرده است. مردم محلی این زن را معلم پان می خوانند.

شامگاه هر روز صدای درس خواندن از کوچه ای معمولی در شهرستان شوله بلند می شود. دهها کودک در این خانه 20 متری بازآموزی می کنند. این اولین کارشان بعد از خارج از کلاس مدرسه است، زیرا می دانند یک معلم هر روز در خانه منتظر آنان است. این معلم به مدت 25 سال بر این کار مداومت کرده است، حتی در روزهای بادی و بارانی هم به این کار ادامه می دهد.

عادله دانش اموز سال پنجم دبستان جن تایی شهرستان شوله می گوید: اول می رویم پای تخته سیاه و کلمات جدید را می نویسیم ، بعد نوبت درس ریاضیات می شود، بعد معلم پان شعر کلاسیک و زبان انگلیسی به ما یاد می دهد.

خانم پان یو لیان امسال 75سال دارد. بچه ها معمولا صمیمانه او را مادر بزرگ صدا می کنند.

25سال پیش، پان یو لیان که سالها در مناطق دیگر کار کرده بود، به زادگاه خود در شهرستان شوله برگشت، مسئله آموزش کودکان محلی موجب اندوهگینی خاطرش شد.

می گوید: دیدم کودکان در خیابان می دویدند، به پنجره ها سنگ و آجر پرتاب می کردند، واقعا نمی توانستند تحمل کنم . در نهایت به آنان گفتم به خانه من بیایئد، با هم بازی کنیم. قبول کردند. اول دو نفر آمدند، من با آنها بازی می کردم و ضمن بازی دانستنیهایی هم به آنها یاد می دادم. کم کم بچه های بیشتری به خانه من آمدند.

به این ترتیب "کلاس کوچک عشق" ایجاد شد. ابتدا این کلاس در اتاقی کوچکتر از 10 متری خانه پان یو لیان دائر شد و یک میز کوچک و یک تخته سیاه داشت، گرچه امکانات بسیار ساده بود، اما کودکان به آن خیلی علاقه پیدا کردند. تفاوتش با کلاس های دیگر این است که کلاس خانم پان کاملا رایگان است و حتی غذا و لوازم التحریر را هم رایگان به کودکان می دهد. فقط یک معلم داشت و به دهها دانش اموز از سال اول تا سال پنجم دبستانی در تحصیل زبان و ادبیات، ریاضیات و زبان خارجی کمک می کرد. همه هزینه این کلاس برعهده خود خانم پان یو لیان بود و به این دلیل زندگی او هم چندان ثروتمند نیست، دشوارتر شده بود. اعضای خانواده اش به خصوص پسرش از این موضوع ناراحت بودند:

"آن موقع نه تنها من مخالف بودم، همسرم هم مخالف بود، بچه خودمان کوچک بود، هیچ کاری نمی شد کرد، درآمدی هم نداشتیم."

پدر پان یو لیان از قوم هان و مادرش از قوم اویغور است، به این دلیل از کودکی دو زبان چینی و اویغوری را یاد گرفته و در تمام عمر به مناطق مختلف سفر کرده و با اهمیت زبان در زندگی انسان کاملا آشنا شده ا ست.

حالا به دنبال شهرت یافتن "کلاس کوچک عشق" و اعتماد بیشتر به پان یو لیان، بسیاری والدین بچه خود را به اینجا می آورند. خانم ریحان گلی پسر خود را که هنوز در کودکستان درس می خواند، به کلاس کوچک خانم پان فرستاده است.

وی می گوید: "حرف زدن بچه ام روان شده، شعرهای سنتی یاد گرفته، معلم از بچه ها انتظارات جدی دارد، سطح زبان و ادبیات بچه ام هم پیشرفت کرده است، هر روز وقتی به خانه بر می گردد دوست دارد با من صحبت کند، نتیجۀ آموزش در این کلاس واقعا عالی است .

برای پذیرایی از کودکان بیشتر، پان یو لیان بزرگترین اتاق خانه خود را خالی کرده و به کلاس کوچکی تبدیل کرد و خودش در اتاق کوچک 10 متری اقامت کرد.

خانم پان یو لیان بیشتر از نتیجه تحصیل رفتار کودکان اهمیت می دهد.

"من قبل از همه چگونگی رفتار را به آنان آموزش می دهم، از کودکی عادت خوب بپرورند و با آدمها مؤدبانه رفتار کنند. حالا دانش آموزان من پس از ورود به مغازه اول به مغازه داران سلام می کنند، همه می گویند شاگردان شما بسیار مودب هستند، با شنید این حرف ها خیلی خوشحال می شوم."

در حال حاضر کلاس خانم پان 70 دانش اموز دارد، دولت محلی برای پشتیبانی از این کلاس، اتاق های تدریس، بدن سازی و کتابخانه جدید در اختیار آنان گذاشته است. در 25 سال گذشته، بیش از 2000 دانش آموز از اقوام ایغور، هان ، هویی و ازبک در کلاس‌های خانم پان شرکت کرده اند، امروز برخی از آنان در دانشگاه تحصیل می کنند، برخی هم سر کار رفته اند.

خانم پان یو لیان با آنکه 75 سال دارد، هنوز امیدوار است بتواند کارهای بیشتری برای کودکان انجام دهد تا آنان آینده بهتری داشته باشند.