فرصت جدید جهانی شدن اقتصادی ناشی از پیشرفت چین

نشست سالانه اخیر مجلس ملی نمایندگان خلق و کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین که در آن سیاست‌ها و برنامه‌های چین در زمینه‌های مختلف تدوین می‎شود، بسیار مورد توجه افکار عمومی جهان قرار گرفته است.

در سال‌های اخیر، جهان با چالش‌های متنوعی مواجه شده است که از جمله آن‎ها می توان به ناآرامی سیاسی، رکود اقتصادی، مخالفت با جهانی شدن و گسترش تروریسم اشاره کرد. رویدادهایی که در سال 2016 به وقوع پیوسته، موجب شده است که دورنمای رشد اقتصاد جهانی با عوامل نامشخص روبه رو شود؛ این در حالی است که اقتصاد چین نیز با مشکلاتی مواجه شده و مسایل چون تولید مازاد، تضاد در ساختار تقاضا، کمبود نیروی محرکه اقتصادی و افزایش خطرهای مالی چشمگیرتر شده است.

در چنین شرایطی، جهان به چه طرف حرکت خواهد کرد؟ چین در زمان حساس راه خود را برگزیده است. همان‌طور که شی جین‎پینگ رئیس جمهوری خلق چین بارها تأکید کرد: "دروازه‎های چین برای همیشه به روی جهان باز است و هیچ‌گاه بسته نمی‎شود."

اکنون چین یکی از شرکت‎کنندگان عمده در فرایند جهانی شدن اقتصاد است که از این روند بهره‌مند شده است. چین در پایان دهه 70 قرن گذشته میلادی، سیاست اصلاحات و درهای باز را به اجرا در آورد که با پیشرفت‎های شگفت‌انگیز در چند دهه گذشته همراه بود؛ این در حالی است که چین در پیشرفت جهان نیز بسیار تأثیرگذار بوده است.

طبق گزارش‎های منتشر شده، در سال 2016 میلادی، سهم چین در رشد اقتصاد جهان به 34 درصد رسید. ظرف پنج سال آینده ارزش وارادت چین به 8 هزار میلیارد دلار خواهد رسید، این کشور موفق به جذب 600 میلیارد دلار سرمایه خارجی خواهد شد، 750 میلیارد دلار در خارج از کشور سرمایه‌گذاری خواهد کرد و شمار چینی‌هایی که به خارج از کشور سفر می‎کنند به 700 میلیون نفر می‎رسد.

اکنون بسیاری از کشورهای جهان به مفاهیم پشت این عددها پی برده‎اند چرا که با پیشرفت‎های چین فرصت‌های زیادی برای توسعه این کشورها ایجاد شده است. چین نیز در گذشته مدت‎های نسبت به جهانی شدن اقتصاد تردید داشت اما واقعیت نشان می‎دهد که چین نه تنها از این روند بسیار بهره‌ برده است بلکه توانسته اطمینان و اراده دیگر کشورهای در حال توسعه جهان را در مسیر توسعه راسخ‎تر و محکم‎تر کند.

دولت چین همواره بر این باور بوده است که راه‎ حل‎ها از مشکلات بیشتر هستند؛ بنابراین، این کشور چه در اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز و چه در روند جهانی شدن گام‎های محکم برداشته است. با وجود فشارهای واردشده به رشد اقتصادی، چین اقداماتی از جمله انجام اصلاحات در عرضه و تولید، تغییر روش رشد اقتصادی، بهینه‌سازی ساختار اقتصادی، کاهش مازاد و هزینه تولید و جستجوی نیروی محرکه جدید اقتصادی را در پیش گرفته است. چین با توجه به مسایل موجود در روند جهانی شدن اقتصادی، ایده‌هایی جدید چون "پایبندی بر برابری، درهای باز، همکاری، بهره‌وری مشترک" را در راستای مدیریت جهان مطرح کرده است. به ویژه آنکه پس از ارایه شدن طرح "یک کمربند، یک راه" توسط چین، در 3 سال گذشته بیش از 100 کشور و سازمان‌های بین‌المللی در این طرح شرکت و از آن پشتیبانی کرده‌اند. چین در چارچوب این طرح بزرگ، بیش از 40 توافق‌نامه همکاری با کشورها و سازمان‌های بین‌المللی امضا کرده و در بیش از 20 کشور در امتداد راه ابریشم، 56 منطقه همکاری اقتصادی ایجاد کرده است.

یک سال پس از راه‌اندازی بانک سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های آسیا، یک میلیارد و 730 میلیون دلار وام به هفت کشور از جمله پاکستان اختصاص داده شده و در ایجاد تأسیسات زیربنایی در آسیا خدماتی بزرگ انجام شده است.

چین در 38 سال گذشته پس از اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز از یک کشور ضعیف به دومین قدرت اقتصادی در جهان تبدیل شده و در عین حال نیروی محرکه‎ای جدید را برای رشد اقتصاد جهانی به ارمغان آورده است.

از آغاز اجرای این سیاست، چین در مجموع هزار و 700 میلیارد دلار سرمایه خارجی را جذب و هزار و 200 میلیارد دلار در سایر کشورها سرمایه‌گذاری کرده است. از زمان وقوع بحران مالی بین‌المللی در سال 2008 به این طرف، سهم چین در رشد اقتصاد جهان به بیش از 30 درصد رسیده است.