موسیقی تبتی را به‌طور کلی میتوان به موسیقی بودایی وموسیقی فولک تقسیم کرد. آوازهای قومی تبتی، بخشی از درخشان‌ترین آثار ادبی قومی در تبت می شمار میآید و از ارزش هنری فوقالعاده برخوردار است.
روند توسعه آوازهای قومی تبت، وضعیت کلی تاریخ این قوم، شرایط زندگی، آداب و رسوم محلی و فرهنگ هنر و فرهنگ این منطقه را به خوبی نشان می‌دهد.
قبل از به وجود آمدن زبان تبتی، آوازهای قومی به عنوان بخشی از ادبیات شفاهی در میان عموم مردم تبت رایج بود. پس از به وجود آمدن زبان تبتی و همراه با پیشرفت اجتماعی و اقتصادی، هنرمندان و دانشمندان توانستند به‌طور کامل‌تر آواز قومی تبتی را توسعه دهند.
بر اساس یادداشت‌های کشف شده، در قدیم مردم تبت از طریق آواز با هم گفتوگو می کردند و احساسات خود را به یکدیگر نشان میدادند.
هفتم ژوئن سال 2008، آوازهای قومی تبت با تصویب شورای دولتی چین، در دومین فهرست میراث فرهنگی غیر مادی ملی چین قرار گرفت.
معمولاً خوانندگان تبت با صدایی روشن و رسا آواز می‌خوانند و همزمان با شنیدن صدای آواز آنان انگار که به آسمان آبی و شفاف و علفزاری سبز و پهناور نگاه می‌کنید.
