ساخت آینده‌ای برای محله باستانی

ساکنان، توسعه‌دهنگان و دولت‌ به دنبال بهترین راه برای مناطق "هوتونگ" (hutong) هستند.

"هه هویی جونگ" 68 ساله در راه بازگشت از خرید در میان کوچه‌های باریک در مرکز پکن به بالا نگاه می‌کند و به تماشای پاگودا یا بتکده 51 متری تبتی در میان تلالوی خورشید تماشا می‌پردازد. هویی جونگ می‌گوید: راه رفتن در این کوچه در میان شهری که هر روز در حال تغییر است، به من احساس امنیت می‌دهد.

او بیش از 50 سال است که در محله هوتونگ زندگی می‌کند و این پاگودا بیش از 737 سال است که نظاره‌گر آمد و رفت همسایه‌های هوتونگ است.

همانطور که پکن هر روز بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و بیش‌تر و بیشتر آسمان خراش‌ها آن را احاطه می‌کنند از تعداد هوتونگ‌ها که بیش از 700 سال پیش در دوران سلسه یوان (1368-1644) ساخته شدند، کاسته می‌شود. طبق آمار شهرداری پکن، در سال 2003 میلادی 858 هوتونگ در پکن وجود داشت که این رقم در حال حاضر به 609 هوتونگ کاهش یافته است.

اما امروز به نظر می‌رسد رشد آگاهی عمومی درباره ارزش این خانه‌های تاریخی باعث کاهش تخریب آن‌ها شده است. امروزه بسیاری از شهروندان پکن معماری سنتی این خانه‌ها را برای شهر پکن که خانه امپراتوران با تاریخی طولانی است، ضروری می‌دانند.

در اوایل سال 2005 برنامه‌ریزی کلی شهری 2005-2020 پکن توسط کابینه شورای دولتی چین تصویب شد و برای نخستین با به صورت رسمی برنامه "حفاظت کامل از شهر قدیمی پکن" با هدف حفاظت از معماری سنتی "هوتونگ- سی هه یوان" در دستور کار قرار گرفت.

خانم "هوا شین مین" که یکی از مدافعان سرسخت هوتونگ‌ها است می‌گوید: نمی توان گفت این قانون حفاظت بی‌چون و چرا از هوتونگ‌ها است.

اما رییس بخش طراحی شهری موسسه برنامه‌ریزی و طراحی شهری پکن معتقد است خانه‌های هوتونگ دیگر امن نیستند و حتی اگر تحت حفاظت قرار بگیرند که به دو بخش "منطقه حفاظتی شدید" و "منطقه ساخت و ساز تحت کنترل" تقسیم شده‌اند، بازهم خطرناکند. البته خانه‌های قدیمی منطقه دوم نامزدهای بالقوه تخریب هستند.

در حالت ایده‌آل همه هوتونگ‌ها که بخش جدایی‌ناپذیر شهر قدیمی هستند، حفظ خواهند شد و زمانی تخریب می‌شوند که نگه داشتن آن‌ها خطرناک باشد. از طرفی هنگامی که رشد اقتصادی در اولویت است و تولید ناخالص داخلی به عنوان شاخص‌های اصلی اقتصاد به شمار می‌رود، نباید از ساخت برج‌های تجاری در مرکز شهر تعجب کرد.

در کوتاه مدت، حفظ و نگهداری هوتونگ‌ها بدون شک سودی نخواهد داشت، در حالی که زمین‌های آن‌ها با ارزش هستند و نوسازی هوتونگ‌ها هم به سرمایه قابل توجهی نیاز دارد. با این‌حال هوتونگ‌ها از ارزش ذاتی برخوردارند که تغییر ارزش آن‌ها در بلند مدت محاسبه می‌شود، در نتیجه حفاظت از هوتونگ‌ها ارزش کل منطقه و شهر را افزایش می‌دهد.

امروزه بخشی از شهر که از پاگوداهای سفید احاطه شده‌اند، منطقه تحت حفاظت جدی به شمار می‌روند و هوتونگ‌های این منطقه هم نباید تخریب شوند. در عوض بیش از 900 حیاط در حال بازسازی است. برخی شهروندان زندگی در خانه‌های بازسازی شده را ترجیح می‌دهند و برخی هم انتقال به خانه‌های جدید را دوست دارند.

بسیاری پس از پیشنهاد دولت برای جبران تخریب خانه‌هایشان، تصمیم گرفتند به حومه شهر نقل مکان کنند و از اینکه دیگر مجبور به استفاده از توالت‌های عمومی نیستند خشنودند.

خانه‌های خالی که نوسازی شده‌اند در انتظار مستاجران جدید هستند و در حالی که سایه پاگوداهای سفید و آسمان خراش‌ها بر روی آن‌ها سنگینی می‌کند، در میان پلاستیک‌های قرمز با جمله‌های "تسخیر فرصت‌ها، تحقق رویاها و آرامش" پیچیده شده‌اند.

"هه هویی جونگ" می گوید: این روزها خانه‌های پیچیده شده در پلاستیک‌های قرمز بیشتر و بیشتر می‌شوند، اما او علاقه‌ای به زندگی در این خانه‌ها ندارد. "پس از اینکه به خانه می‌رسم از سرو صدای شهر خبری نیست و پا گذاشتن بر روی زمین احساس دلنشینی دارد که افرادی که در ساختمان‌های سربه فلک کشیده زندگی می‌کنند، از آن بی‌خبرند".