از شهردار تا کشاورز

در سیزدهمین برنامه

پنج ساله توسعه اجتماعی و اقتصادی چین، "مساعدت به توسعه هماهنگ شهری و روستایی "در جایگاه برجسته‌ای قرار دارد، در این برنامه هم‎ چنین به اصطلاحی موسوم به "فرهنگ شخصیت‌‎های شایسته روستایی" اشاره شده است. لی دائو لوا یکی از شخصیت‎های شایسته روستایی است که پس از بازنشستگی به زادگاه خود بازگشته و با هدایت و کمک وی روستائیان گام در راه ساخت روستای زیبا برداشته‎اند.

چیان نیان سون فرهنگستان علوم اجتماعی استان آن هویی معتقد است فرهنگ شخصیت‌های شایسته روستایی بخشی از فرهنگ سنتی چین است ، مقامات، دانشمندان و بازرگانان به عنوان منابع ارزشمند انسانی هستند که با بازگشت به روستاهای خود پس از بازنشستگی به توسعه هماهنگ و پایداری اجتماعی روستاها کمک می‌‎کنند. دولت برای ترویج فرهنگ شخصیت‎های شایسته روستایی باید تدابیرمناسبی اتخاذ کند.

لی دائو لوا شهردار نن چانمرکز استان جیانگ سی  بوده است و پس از خداحافظی با عرصه سیاست در سال 2010 به زادگاه خود "دهکده لی سیهو "شهرستان جین شیان برگشت.وی می‎گوید: به هر مقام بزرگی که برسیم و به هرجایی که برویم و هر چقدر هم که پول جمع کنیم ، در نهایت برگ‎ها دوباره به ریشه برمی گردند.

در شش سال گذشته ، دهکده لی دستخوش تحولات عظیمی شده است، طبق برنامه ریزی، اول منظره روستا، دوم فرهنگ و سوم صنعت به نوبت توسعه یافته است. در حال حاضر اطراف دهکده درختان و تالاب به چشم می‎خورد، فرهنگ احترام به پدر و مادر و فرهنگ برگزاری جشن ترویج یافته، رسوم اجتماعی مبنی بر احترام به سالمندان، مراقبت از کودکان، احترام به همسایه بیشتر رعایت می‎شود، صنعت گردشگری روستایی به ویژگی فرهنگ مزارع کشاورزی و رسوم مردمی رونق یافته است.

لی دائو لوا در سن 20 سالگی دهکده خود را ترک کرد و ازدبیری کمیته حزبی یک بخش کوچک به شهردار مرکز استان رسید، آخرین مقامش رییس کمیته دائمی مجلس شهر نن چانگ بود. یکی از روزهای ژانویه سال 2010 وی در آخرین جلسه خود حضور یافت و بعد از ظهر همان‎روز به زادگاه خود بازگشت. وی می‌گوید: از کشاورز به شهردار 40 سال طول کشید اما از شهردار به کشاورز فقط چهار ساعت طول کشید."

در زمان شهرداری، لی دائو لوا به دیدار صدها خانواده رفت و در بازسازی نزدیک به هزار خیابان و کوچه شرکت کرد، ساکنان شهر صمیمانه وی را شهردار مردمی می‎خواندند. حالا به عنوان یک مقام بازنشسته نمی‌خواست فقط در روستاها استراحت کند، قصد دارد زادگاه خود را همانند نقاشی‎های سنتی چین بسازد.

حالا شش سال گذشت، هنگامی‌که وارد دهکده لی می‎شوید، اول دیوارهای خاکستری و راه سنگی سرخ دیده می‎شود، دو سوی جاده، کوه، تالاب و حوض همه سرسبز است و به نوعی روستای آبی رویایی چین را نشان می‎دهد.

لی دائو لوا بیش از 40 سال مقامی بالا را برعهده داشته اما هویت کشاورز وی تغییر نکرده است و همه امور کشاورزی مانند شخم زدن، کاشتن سبزیجات و خرمن‎کوبی را به‎خوبی بلداست. پس از برگشتن به روستا نیاز به زمان برای انطباق ندارد. وی می‌گوید: زندگی در روستاها از زندگی فرشته‌ها بهتر است، همه جا سرسبز است و هوا تازه؛ سبزیجات تازه می‌خرم، هر روز با طلوع آفتاب بیدار می‌شوم. در هیچ یک از فعالیت‎های مقامات بازنشسته شرکت نمی‎کنم . آسوده در زادگاه خود مثل یک کشاورز زندگی می‎کنم.

لی دائو لوا سمت مشاور کل دهکده لی در امور سازندگی روستای نوین را برعهده دارد، وی در تمام عمر هرگز هویت کشاورز خود را فراموش نکرده است و با مشکلات موجود در روستاها آشناست و راه حل تغییر سیمای روستاها را پیدا کرده است.

" در ساخت روستای نو، دیگران به شهری شدن، صنعتی شدن و نوگرایی می‌‌پردازند اما ایده من این است که باید از منابع طبیعی وفرهنگی روستایی استفاده شود، هویت روستا باید حفظ گردد.

دهکده لی قدمتی 600 ساله دارد، بسیاری از خانه‎های قدیمی در حال تخریب است اما لی دائو لوا به جای ویران کردن این خانه‎های گروهی برای مرمت و بازسازی آن‎ها دعوت کرد، 400 خانه به سبک باستانی مرمت شد، دروازه سنگ سرخ نیز ساخت شد. راه خاکی که در روزهای بارانی همیشه گلی بود با سنگ سرخ سنگفرش شد و اکنون راه رفتن روی آن در روزهای آفتابی و بارانی کار راحتی است.

در دهه 1970همه درختان دهکده لی قطع شد. روستائیان تحت رهبری لی دائو لو به درختکاری پرداختند، بیش از 500هزار نهال درخت در اطراف خانه‌ها و مزارع و جاده‎ها و حتی کوهستان کاشته شد.

میزان بارش محلی غیر متعادل است، شش ماه اول سال، فصل سیل، شش ماه دوم خشک سالی است. حالا بیش از ده استخر احداث شده و در فصل باران آب در آن‌ها ذخیره می‎شود و در فصل خشکسالی در اختیار مردم قرار می‌گیرد؛ این اقدام علاوه بر کمک به مقابله با سیل و خشکسالی با ابتکار دولت چین مبنی بر ساخت شهر اسفنجی نیز هم‌خوانی دارد.

همانند بسیاری از دهکده‌های دیگردر دهکده لی نیزاز گذشته تا‎کنون انسان و حیوانات اهلی در کنار یکدیگر می‎زیسته‎اند. روستائیان در اطراف خانه خود آغل‌هایی برای گاو، خوک، سگ و اردک می‌سازند که نه‌‎تنها منظره دهکده را زشت می‎کند بلکه غیربهداشتی نیز هست اما تغییر یک سنت هزار ساله کار آسانی نیست. لی دائو لوا با یک استدلال عاقلانه همه آغل‌‌های روستائیان را تخریب کرد و در نزدیکی دهکده 8 گاوداری احداث کرد و به این ترتیب محل سکونت انسان وحیوانات را از هم جدا کرد. وی همچنین 12سرویس بهداشتی نیز در نقاط مختلف روستا ساخته است.

فرهنگ شخم‎‎زنی و کشاورزی، روح فرهنگ چند هزار ساله چین محسوب می شود. لی دائو لوا طی 3 سال گذشته با جمع‎آوری بیش از 3000 اثر باستانی کشاورزی موزه کشاورزی دهکده لی را تاسیس کرد. در این موزه ازابزار کشاورزی مانند خیش، شن کش، داس، چرخ آبی تا ابزار زندگی از جمله لباس بارانی، بشکه چوبی و سبد بامبو و لوازم آشپزی مانند بخارپزبرنج و چای، مخازن آب و لوازم کارگاه‎های برنج، چای و روغن نیز به‎نمایش درآمده است

علاوه بر موزه کشاورزی، مرکز فرهنگی کشاورزان نیز یکی دیگر از اماکن دیدنی دهکده لی محسوب می‎شود‌. در این مرکز فرهنگی و هنری علاوه بر چند هزار جلد کتاب، آثار خطاطی و نقاشی و دست‌نوشته‎های دوستان خارجی نیز مشاهده می‎شود.

جوانان جشن‎های غربی به اعیاد سنتی ترجیح می‎دهند، لی دائو لوا از این موضوع غمگین است. با رهبری لی، مسابقه قایقرانی اژدها که بیش از 50 سال متوقف بود دوباره برگزار می‎شود، رقص نیمکت چوبی که نیز بیش از 30 سال بود که دیگر انجام نمی‎شد نیز دوباره در حال اجراست. در حال حاضر روز "چین مینگ " مراسم یادبود اجداد، عید "دوان وو" و مسابقه قایقرانی اژدها و عید میانه پائیز مراسم رقص آتش برگزار می‌شود اما پرشکوه‌ترین جشن روستا در روز اول عید بهار برگزار می‎شود، از ساعت نه صبح تا نیمه شب مراسم گوناگون جشن مانند تبریک سال نو، رقص اژدها و نشست جمعی برگزار می‌‎شود.

دهکده لی به خاطر داشتن مناظر زیبا، به لحاظ گردشگری روستایی به‎خوبی توسعه یافته است، چندی پیش این دهکده لقب ناحیه توریستی درجه یک را از آن خود کرد، گردشگری به صنایع غذایی و فروش محصولات کشاورزی روستا نیز کمک کرده است . همه روستائیان شغل و درآمد دارند. از سوی دیگر، دهکده به هر دانشجوی جدید 5000 یوان جایزه می‎دهد و برای درگذشت هر سالمند نیز 2000 یوان یارانه می‎دهد.

مایه خوشوقتی است که جوانان این دهکده دانشجو هستند و هیچ یک از اهالی در زندان نیست، همه به یکدیگر کمک می‎کنند ، دعوا و درگیری دیده نمی‎شود، رسومی مثل احترام به سالمندان و مراقبت از کودکان به تدریج شکل گرفته و برخورد بی‎ادبانه با والدین دیده نمی‎شود.

اما صنعت در این دهکده هنوز توسعه نیافته است، هر سال پس از عید بهار هنوز بسیاری از جوانان برای تجارت و کار روستا را ترک می‎کنند، دهکده لی هنوز تا حدودی خالی از سکنه است. لی دائولوا با ابراز تاسف از این مسئله می‎گوید: سازندگی هنوز به اتمام نرسید و مدیریت تازه شروع شده، روند صنعتی شدن هنوز شروع نشده است. درجه آب به 70درجه رسید اما برای جوشیدن 30 درجه دیگر مانده است. لی دائو لوا این شخصیت شایسته نو همچنان برای ساخت دهکده آرمانی خود در حال تلاش است .