نوزدهم فوریه، روز اول سال جدید، سال بز چین به زودی از راه می رسد و یک ماه دیگر هم عید نوروز ایران فرا خواهد رسید.
این دو عید سنتی در دو کشور با تاریخ دیرینه چه اشترکات و چه اختلافاتی دارند؟
این دو روز برای هر دو کشور مهمترین عید باستانی به شمار می رود با این تفاوت که در چین در میان زمستان و در ایران در اول بهار جشن گرفته می شود. اما هر دو را جشن بهار می گویند و هر دو از فرا رسیدن بهار استقبال می کنند. مردم دو کشور در این روزها با اعضای خوانواده دور هم جمع می شوند و غذای مخصوص سال نو می خورند، به بچه های عیدی می دهند که در فرهنگ هر دو کشور پول مرسوم ترین عیدی است، با این تفاوت که در فرهنگ ایران بزرگ ترها پول را به نشانه برکت در میان کتاب مقدس قرآن می گذارند و در فرهنگ مردم چین، پول را در پاکت قرمز و به نشانه شانس به بچه ها می دهند. خانواده ها برای مسافرت در مدت عید برنامه ریزی می کنند و بسیاری از افرادی که از خانواده های خود دور هستند به شهرهای خود باز می گردند. با توجه به تنوع قومی در هر دو کشور هر منطقه آداب و رسوم خاص خود را دارند، در مناطق مختلف مردم دو کشور در جریان عید فعالیت های مختلفی انجام می دهند. در ایران رسم بر این است که با چیدن سفره هفت سین و نشستن در کنار آن، در ساعت مشخصی آغاز سال نو را جشن می گیرند، در حالی که در چین با تزیین خانه و و چسبادن نمادهای قرمز رنگ به نشانه شانس فضا را برای سال جدید آماده و فانوس های رنگارنگی در جلوی خانه ها آویزان می کنند. برخلاف بیشتر ایرانی ها که خوردن ماهی از رسومات آن ها است، در چین دامپلینگ غذای معروف سال نو است. چینی ها هم مانند مردم ایران پیش از فرا رسیدن سال نو شروع به تمیز کردن خانه و یا همان خانه تکانی می کنند. به نظر می رسد با توصیف مختصری از آداب سنتی سال نوی دو کشور چین و ایران، اشتراکات آن ها بیشتر از اختلافات بوده و فرهنگ دو کشور به هم نزدیک است.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 
