- اصلا انگار سینمایی نیستم.
انگار در فضای سینمای ما نیستید. در خیلی از ضیافت ها و مراسمی که چهره های سینمایی دعوت می شوند، حضور ندارید…
- این دیسیپلینی است که از ابتدای ورودم به سینما با من بوده. آدم ها را گزینش می کنم و با آنهایی که وجوه مشترک دارم معاشرت می کنم.
در نهایت می شود گفت در این سینما بودید و نبودید…
- ببین نمی توانم بگویم این روش را عامدانه برای موفقیت انتخاب کرده ام. تو هر دیسیپلینی که در زندگی ات داشته باشی، هیچ کدام را خودآگاهانه انتخاب نمی کنی، طرز رفتارت از بچگی شکل می گیرد.
بخش دوم: حرفه بازیگر
وقتی کارتان را با «عروس» و «برج مینو» شروع کردید، خیلی جوان بودید. تا 21 سالگی با صاحب نام ترین کارگردان ها کار کرده بودید؛ کیمیایی، مهرجویی، حاتمی و افخمی. فیلم های سختی بودند. به خصوص کارهای مهرجویی که پروژه های سنگین بازیگری بودند. اینکه از پس این پروژه های سنگین برآمدیدتا چه حد مدیون پیش زمینه ادبی تان بوده؟ نشده بودبا خودتان بگویید شاید توقعی را که این کارگردان سرشناس از من دارد نتوانمبرآورده کنم؟
- چرا خب. من که از سینما سررشته ای نداشتم ولی همان زمان در همان 18 سالگی بازی در فیلم عروس همه وقتم را می گذاشتم و می نشستم با بهروز افخمی و نعمت حقیقی ساعت ها درباره ادبیات و کتاب هایی که خوانده بودند صحبت می کردم. در مجموع اولش سخت بود ولی به هر حال هر کسی باید از یک جایی شروع کند.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 
