من می روم؟!

این روزها هر دوستی را که می بینی، به نحوی نغمه های رفتن به سر دارد. منظورم دوستان در ایران و رفتن از دیار و در جست و جوی آمال و آرزوها در خارج از کشور نیست. این جا منظورم از رفتن، بازگشت است. بازگشت به وطن! بازگشت به خانه و البته از قول دوستان خارجی در چین!

آلودگی هوا ده برابر حد مجاز! میزان آلودگی از مرز هشدار هم گذشت! آلودگی هوای پکن در وضعیت هشدار نارنجی! و خبرهایی از این دست است که همه ساکنان این کلان شهر را نگران کرده!

این روزها هر دوستی را می بینی که پس از خواندن خبر از استودیو خارج می شود با چهره ای غمگین می گوید که، آه من باید الان هوای پاک زادگاهم را استنشاق کنم، نه هوای این جا را! و بعد با اطمینان می گویند که باید برگشت! قرارداد جدید را هرگز امضا نمی کنم!

البته من هم در اظهار نگرانی و این حرف ها با آن ها هم کلام هستم! اما هوای تهران من به چه میزان با هوای پکن که حالا ساکنش هستم تفاوت دارد! به نظرم تفاوتی نیست!

به ویژه این که حالا به عنوان خواهر خوانده هم نیز شناخته شده اند!!!