روزها

در این کشور که روزگار بسیار تند و سریع می گذرد. گردش فصل ها و گذر زمان بیش از آنچه که در نظر آید سریع است و بدون هیچ سختی و مشکلی از پس هم می دوند

جای سوال اینجاست که آیا کسانی که در گذشته در این محله ها و شهرهای زندگی می کرده اند هم به این سرعت عمر گذارده و زمان را سپری می کرده اند؟

در شهر پکن به ویژه، برای کسانی که همواره مهمان این شهر هستند، احساس غربت و دوری از خانه بوجود نمی آید. هر چند هوا بسیار آلوده است و بیشتر روزهای سال خبری از هوای نیمه پاک هم نیست، اما ماندن در این شهر و کار و زندگی آنقدرها هم طاقت فرسا نیست و به مزاج هر کسی سازگار است.

شهر پکن تصویری کاملا متفاوت از آن شهر فرنگی های قدیمی دارد و شهر با اینکه کاملا فرنگی است و غربی ساخته شده است، اما هنوز روح چینی و باستانی خود را در خود حفظ کرده است و به ویژه در کوچه و پس کوچه های قدیمی که پرسه می زنی، رنگ و لعاب مدرنیته نتوانسته از رخسار باستانی مردم رنگی بشوید و ببرد.

شهر، امروزیست ولی قلب باستانی و تاریخی اش هنوز زنده است و تپنده.