مزایا و نتایج اولیۀ برنامۀ تعاون پزشکی در روستاهای منطقۀ خودمختار اویغور شین جیان چین

منطقۀ خودمختار اویغور شین جیان در شمال غرب چین واقع است و 47 قوم در آن زندگی می کنند. اویغورها 45 درصد جمعیت کل این منطقه را تشکیل می دهند. بیشترِ اویغورها در روستاها زندگی می کنند و به کشاورزی و دامداری مشغولند. ولی آیا مردم این منطقه هم مانند روستاییان و دامداران دیگر مناطق چین از خدمات پزشکی مطلوب برخوردار هستند؟ چندی پیش خبرنگار رادیوی بین المللی چین (سی آر آی) با این پرسش به شهرستان خُتن واقع در جنوب شین جیان رفت و از خانوادۀ رجب نیازی محمد، یک مرد سالمند اویغور بازدید کرد.

ظهر یک روز در ماه شهریور، آقای نیازی محمد که 60 سال دارد و همسرش در حیاط خانه شان نشسته اند و با دو نوۀ پسر خود بازی می کنند.

خانوادۀ نیازی محمد با کِشت سیب و انار هزینۀ زندگی را تأمین می کند و چندان ثروتمند نیست. درآمد سالانۀ این خانواده حدود 20 هزار یوان (معادل حدود 3 هزار دلار) می شود. از سال 2004 میلادی که حملۀ ناگهانی قلبی به نیازی محمد دست داد، تا کنون پول زیادی را هزینۀ درمان بیماری به ویژه عمل جراحی بای پَسِ قلب که در اردیبهشت همین سال انجام شد، کرده است. ولی جای خوشبختی است که این مرد سالمند با شرکت در نظام تعاون پزشکی روستایی، برای این جراحی بزرگ، هزینۀ چندانی نکرد. نیازی محمد در این باره می گوید:

«خرج جراحی جمعاً 120 هزار یوان شامل هزینه های بستری شدن در بیمارستان، دارو و غذا می شد. 90 هزار یوان آن خرج دارو و جراحی بود که 85 هزار یوان آن از یارانۀ دولت تأمین شد».

دولت چین برنامۀ تعاون پزشکی جدید در روستاها را از سال 2003 میلادی به اجرا گذاشته و اقدامات ویژه ای را در منطقۀ شین جیان که اقوام زیادی در آن زندگی می کنند و اقتصاد منطقه نسبتاً کمتر توسعه یافته، به عمل آورده است. طبق نظام جدید تعاون پزشکی، هر عضو با پرداخت سالانۀ 10 یوان می تواند از خدمات کامل پزشکی بهره مند شود.

نیازی محمد می گوید:

«اگر نظام تعاونی نبود، من اصلاً نمی توانستم هزینۀ این جراحی را بدهم. نظام تعاونی برای من خیلی مفید بود».

نیازی محمد پس از جراحی بای پس قلبش، هر روز باید دارو بخورد که هزینۀ آن ماهانه حدود 1800 یوان می شود و برای خانوادۀ او بار مالی سنگینی است. ولی به دلیل این که او عضو تعاون پزشکی روستایی است و از طرف دولت کمک های دیگری نیز دریافت می کند، حدود نیمی از هزینۀ دارو از دوش او برداشته می شود.

خودش می گوید: بعد از اتفاقی که برای من افتاد، همسایه ها، فامیل و دوستان و آشنایان من هم عضو تعاونی پزشکی شده اند.

میرنِسا تورسون تَختی، پزشک یک درمانگاه شهرستان ختن در گفت و گو با خبرنگار سی آر ای گفت:

«قبلاً اکثر بیماران مبتلا به بیماری های جدی مثل سرطان، به دلیل کمی درآمد و هزینه های زیاد درمان به بیمارستان مراجعه نمی کردند. ولی با اجرای نظام تعاون پزشکی، مردم حتی به علت کوچک ترین بیماری به بیمارستان مراجعه می کنند و همۀ آنها از این نظام بهره مند شده اند».

همۀ کشاورزان و دامداران می توانند داوطلبانه در نظام تعاون پزشکی روستایی عضو شوند. ربیعه عبدالرحمن رئیس ادارۀ بهداشت شهرستان ختن در این باره گفت: تا سال جاری میلادی، کشاورزان و دامداران عضو تعاونی پزشکی روستایی 99.2 درصد کل جمعیت این شهرستان را شامل شده است. بر اساس اطلاعات منتشر شده از دفتر بهداشت منطقۀ خودمختار شین جیان در اوایل سال 2010، این نظام در سراسر این منطقه راه اندازی شده و بیش از 10 میلیون نفر را در منطقه پوشش داده است. با اجرای این نظام، خدمات لازم برای تضمین سلامت و تندرستی کشاورزان و دامداران که بخش عمده ای از جمعیت منطقۀ اویغور شین جان را تشکیل می دهند، ارائه می شود.