از سیر تا پیاز چین – قسمت 15: سفر به استان چین هائی(6)

روز ششم (روز پایانی) – 15 اوت

صبح خیلی زود از طریق یک بزرگراه، رهسپار دریاچۀ چین هایی شدیم. در طول مسیر، از مرز بین منطقه خودمختار تبت و استان چین هایی عبور کرده و تعدادی از تبتی ها را در مسیر مشاهده کردیم که گاوهای تبتی سفید رنگ خود را آذین بسته و در کنار جاده برای سواری دادن به توریست ها و گردشگران، نگهداری می‌کردند و با عبور هر خودرو، دست تکان می‌دادند و سرنشینان آن را به گرفتن عکس یادگاری با گاو تبتی عظیم الجثۀ سفید رنگشان دعوت می‌کردند. برخی از زنان میانسال و کهنسال هم، بره های کوچکی را در آغوش خود گرفته بودند و از مسافران عبوری برای در آغوش گرفتن چند لحظه‌ای بره زیبا، طلب پول می کردند!!

دریاچۀ چین هایی که بزرگترین دریاچۀ نمکی چین به حساب می آید، تقریباً در تمامی طول مسیر و در کنار جاده، دیده می شد. در طول مسیر، برخی از افراد محلی به فروش عسل مشغول بودند که به مخلوط آب و عسل بیشتر شبیه بود و حدود 17000 ریال در هر کیلو به فروش می رفت. وقتی از یکی از فروشندگان خواستم درب یکی از کندوهای عسل خود را باز کند، به من گفت که لباس مخصوص ضد نیش زنبور، همراه ندارد و عذرخواهی کرد. اما برای من جالب بود که ببینم این نوع عسل رقیق، در داخل کندو، به چه کیفیتی است!!! که میسر نشد.

پس از حدود دو ساعت، به محل توریستی دریاچه رسیدیم که دارای مراکز خرید، غذاخوری، اسکله قایق های تفریحی بر روی دریاچه و موارد دیگر بود. مسابقات 9 مرحله ای دوچرخه سواری تور دریاچه چین هایی نیز که چهارمین دورۀ آن روز سوم مرداد ماه (24 ژوئیه) در شی نین، مرکز این استان به اتمام رسیده بود، با قهرمانی «حسین عسگری» در مجموع انفرادی، «قادر میزبانی» در بخش کوهستان و «پتروشیمی تبریز» در مجموع تیمی، همراه بود. در پایان این رقابت ها و پس از هزار و 241 کيلومتر رکاب زدن، حسين عسگري از پتروشيمي تبريز با زمان 26 ساعت و 54 دقيقه و 59 ثانيه در صدر مجموع انفرادی تور بين المللي دوچرخه سواری دریاچۀ چین هایی جای گرفت و رادوسلاو روجينا از کرواسی با 44 ثانيه و کيل رينن آمريکايي با يک دقيقه و 19 ثانيه اختلاف، در رده های بعدی ايستادند.

مسابقات دوچرخه سواری تور دریاچه چین هایی، از سال 2002 آغاز شد و دولت استان چین هایی، در زمينه های مالی،نیروی کار و تجهيزات از آن حمایت کرد. دولت محلی همچنین یک گروه تدارکاتی و نیز کمیته ای تشکیلاتی به رهبری یکی از معاونان استاندار را برای برپایی این مسابقات ایجاد کرده و این تلاش ها منجر به ارتقای سطح این مسابقات شده است.

این مسابقات، راهی برای تبلیغ این استان بوده و با استفاده از آن، چهرۀ نسبتا عقب ماندۀ چین هایی تا حدودی بهبود یافته و به چینیان و حتی جهانیان نشان داده شده است. استان چین هایی برای تضمین موفقیت برگزاری این مسابقات از هیچ تلاشی دریغ نکرده است و با آنکه این استان از نظر اقتصادی، از درآمد کمی برخوردار است،اما از لحاظ مناظر طبیعی و فرهنگي و قومیت های مختلف،قابل توجه بسیار است . تمام این نکات از طریق مسابقات دوچرخه سواری تور دریاچه چین هایی، به مردم نشان داده شده و بر شهرت این استان افزوده است. این مسابقات به ساخت جاده ها و رونق گردشگری استان، مساعدت کرده است و مناطقی که مسیر این مسابقات از آنها عبور می کند، هم اکنون از جاده های بهتری برخوردارند. مسیر این مسابقات از مناطق کم جمعیت و با نیروی بالقوه گردشگری عبور می کند و بهترین راه تبلیغ برای شناسایی این مناطق محسوب می‌شود و به افزایش درآمد این استان از محل گردشگری کمک شایانی نموده است.

راجع به دریاچۀ چین هایی (青海湖) باید بگویم که این دریاچه در قدیم به کوکه نایور که در زبان مغولی معنای دریای آبی را می دهد، معروف بوده است و در 110 کیلومتری غرب شهر شی نین واقع شده است. مساحت این دریاچه که بزرگترین دریاچۀ شور چین به حساب می آید، چهارهزار و صد و هشتاد و شش کیلومتر مربع است و طول پیرامون آن به بیش از 360 کیلومتر می رسد. این دریاچه در فلات تبت و در 3300 متر بالاتر از سطح آبهای بین‌المللی قرار گرفته و آب آن شور است. در زبان تبتی به آن، کوکو نور می گویند. حدود 21 رودخانه فصلی، آب خود را به این دریاچه می ریزند و با وجود شوری آب آن، برخی از انواع ماهی‌ها از جمله نوعی ماهی کپور در آن یافت می شود.