اگر در ماه های گرم سال به چین سفر کنید، متوجه موردی در خیابان های شهرهای مختلف این کشور می شوید که به طور قطع شما را شوکه و متعجب خواهد کرد. البته این مورد مخصوص فصل تابستان نیست و چهارفصل می باشد!
در پیاده رو ها، بوستان ها و فروشگاه ها، اگر به شلواری که برخی از کودکان چینی پایشان است نگاه کنید، متوجه خواهید شد که خشتک این شلوار، پاره است! بله درست متوجه شدید. شلوار بچه ها، از بالای باسن تا تقریباً روی ناف پاره است. اگر تجسم فضایی تان خوب نیست، عکس هایی از این هنر خیاطی خانگی چینی را در بلاگ نافه مشک ختن می توانید مشاهده کنید. به این نوع شلوارها، «کای دان کو» 开裆裤 می گویند که معنای آن می شود: «شلوار خشتک باز» یا «شلوار خشتک پاره». این شلوارها و پوشاندن آن به کودکان، یک سنت قدیمی در میان مردم چین است. این شلوارها که اکثر چینی ها افتخار پوشیدن آن را در دوران کودکی داشته اند، روشی ابتکاری است برای قضای حاجت کردن بی سر و صدا. در زمانی هایی که پوشک در چین وجود نداشت و اگر هم داشت به قدری گران بود که نشود آن را خرید، کای دان کو به کمک خانواده های کم درآمد می آمد. در نوع مدرن امروزی آن که افتخار دیدنش در خیابان های پکن نصیب بنده شده است، کودک کای دان کو پوش ما که می تواند دختر و یا پسر باشد، به همراه مادربزرگ و یا پدربزرگ خود به گردش خیابانی آمده است و در این بین، گلاب به رویتان، دستشویی نوع یک و یا دو به سراغش می آید. خیلی راحت و با عذرخواهی از عابران و رهگذران که البته، در دلش این کار را می کند؛ چمباتمه زده و کارش را در کمال آرامش و راحتی در کنار خیابان انجام می دهد. به لطف تکنیک منحصر بفردی که در کای دان کو به کار رفته است، نیازی به پایین کشیدن شلوار نیست. مادربزرگ، معمولاً یک شیشه آب همراه خود دارد که هم کودک و هم محل گلباران شده بر روی زمین را، بشوید. البته، در مواردی که شخصاً مشاهده شده است، شیشه اّب به ندرت این گل افشانی در ملاء عام را همراهی کرده است و صرفاً دستمال کاغذی مورد استفاده قرار گرفته است.
با تحقیقاتی که در این زمینه انجام دادم، متوجه شدم این روش، یک سنت قدیمی است و اکثر خانواده های جوان چینی که از تحصیلات دانشگاهی بهره مند می باشند، تمایلی به پوشاندن کای دان کو به فرزندان خود ندارند. این سنت، کماکان توسط پدربزرگ و مادربزرگ ها اجرا می شود. در شهر های بزرگ، اگر جوانان چینی شانس حضور والدین شان را در شهر محل اقامت خود داشته باشند، فرزند خود را برای نگهداری، نزد آنان می گذارند. باقی داستان هم مشخص است. سرعت مدرنیته، هنوز نتوانسته است در کشور چین طوفان بپا کند و چینی ها، به آداب، رسوم و سنت های خود بسیار پایبند و وفادارند؛ حتی در مورد کای دان کو!!!
