در چین قدیم پیرمردی بود که پنج پسر داشت. روزی از روزها پنج پسر را گرد خود جمع کرد و به هر یک یک چوبه تیرداد تا آن را بشکنند. کار آسانی بود هر کدام بدون زحمت تیر خود را شکستند. سپس به هر کدام یک دسته تیر داد تا بشکنند. این بار کار آسان نبود هر یک از پسران کوشیدند، اما هیچکدام موفق نشدند تیرها را بشکنند.
پیرمرددر آن هنگام به ایشان گفت، شما پنج برادر همانند این دسته تیر هستید، چنانچه جداگانه عمل کنید همچون آن یک تیربه آسانی شکسته می شوید، و اگر متحد شوید و باهم از در اتحاد و دوستی در آیید هیچ کس نخواهد توانست شما را درهم بشکند. من بزودی می میرم، شما باید تصیحت مرا به خاطر بسپارید و بدان عمل کنید و بدانید که همبستگی نیرو و قدرت می آورد.
مثل فوق که از این داستان ناشی است در مورد اتحاد و اتفاق به کار می رود و عینأ در ادب فارسی و نیز در ادبیات عرب آمده است و نشان می دهد که سابقه دیرینه و گسترده ای دارد.
