اولین کسی از چینیان که ایران را شناخت «جان چیان» بود.
جان چیان نماینده دودمان هان غربی بود که به سرزمین های غربی فرستاده شد و از کشورهای غرب دوبار با هیئت بزرگ همراه خود، یک بار در سال 138 قبل از میلاد و بار دیگر در سال 119 قبل از میلاد دیدار کرد. در نوبت دوم با همراهان به ایران رسیدند و به عنوان مهمان عالیقدر مورد استقبال گرم اشکانیان قرار گرفتند.
جان چیان پس از آنکه به چین برگشت گزارشی به امپرطور داد و در ان نوشت ایران «دارای چندین صد شهر بزرگ و کوچک است و مساحتش در عرض و طول چندین هزار «لی» (هر لی نیم کیلومتر) است. هنگامیکه ما نمایندگان چین بدانجا رسیدیم شاه آن کشور فرمان داد که بیست هزار نفر سوار به سرحد شرقی کشور بیاید و از هیئت استقبال کنند».
این یاد داشت اقتباس از مجموعه تاریخ «سی ما چیان» است و برای هر دو دولت ایران و چین گرانبها است)
