دیواری به عظیمت چین

توریست های خارجی تصور می کنند که دیوار بزرگ یک دیوار بلند و دراز ساده در مرز شمالی چین و طولش خیلی زیاد است. با این تصور که خود را در میان دیوار قرار می دهند، حتما از خود سئوال می کنند که انتهای این دیوار به کجا می رسد و سعی می کنند با چشم خود به آخرین نقطه دیوار در معرض دید خود نگاه کنند. این واقعا حس زیبایی می دهد.

اما چینی ها معمولا این جوری دیوار را معرفی می کند: دیوار را امپراتور "چین شی هوان" نخستین پادشاه کشور چین در بیش از 2000 سال سال پیش ساخته و طولش به بیش از 5000 کیلومتر می رسد و تنها ساختمان مصنوعی است که می شود مستقیم از فضا ماورای جو مشاهده کرد. این توضیح خیلی ساده است. در واقع، اطلاعات در باره دیوار بسیار مفصل تر از این است یا حتی فرق می کند.

خرابه دیوار سلسله "چین"

اکثر دیوار بزرگ که تا حالا باقی مانده، به دست امپراتور چین شی هوانگ ساخته نشد، بلکه در سلسله "مینگ" در حدود پانصد شش صد سال پیش ساخته شد. در طول تاریخ چین در دو دوره به ساخت دیوار اقدام شده است. ذوره اول سلسله "چین" و "هان" بود دو حدود دو هزار سال پیش بود. این دو سلسله پشت سر هم بوده و چون سلسله "چین" فقط قدمت 15 سال داشت، این دو سلسله را به عنوان یک دوره در نظر می گیریم. دیوار که در این دوره یعنی در حدود دو هزار سال ساخته شد، به دلیل جنگ ها و عوامل طبیعی ویران شده و تا امروز عمدتا در استان "گان سو" باقی مانده است. دوره دوم که به ساخت دیوار بزرگ اقدام شد، سلسله "مینگ" است که بیشتر دیوار که امروز می توانیم ببینیم، متعلق به همین زمان است. مثلا دیوار که در پکن می توانید ببینید. دیوارهای سلسله های "چین" و "مینگ" در یک مسیر هم نیستند و دیوار سلسله "مینگ" طول بیشتر دارد و به بیش از هشت هزار کیلومتر می رسد. حتی دیوار سلسله مینگ نیز کامل نیست و تیکه تیکه شده است که از میان این تیکه ها، برخی به خوبی حفاظت شده و رو به توریست ها باز است. همچون دیوار "با دا لین".

دیوار بزرگ امروز تیکه تیکه شده است. دیوار بزرگ در پکن به ده ها قسمت تقسیم شده است که از میان آنها، فقط دو سه تا قسمت به خوبی حفاظت شده و رو به توریست ها باز است و بیشتر قسمت ها به طور حفاظت نشده باقی مانده و برای امنیت توریست ها، گردشگری در این قسمت های دیوار بزرگ توصیه نمی شود. اما سال های اخیر مردم که از بازدید از آثار تاریخی حفاظت شده خسته شده اند، کم کم به بازدید از این چنین آثار تاریخی که مرمت نشده و سیمای اولیه خود را حفظ کرده است، علاقه پیدا کرده اند.