عید آمد

عید بهار چین شباهت های بسیاری با عید نوروز در ایران دارد. در کشور چین، در هنگام عید بهار، همه اعضای خانواده دور هم جمع می شوند و اوقات خوشی را درکنار هم می گذارنند. بازدید از بستگان و دوستان نیز حتما در این روزها انجام می شود.

نکته با اهمیت دیگر آن است که هر دو عید، در ابتدای سال، و طبق تقویم های دو کشور آغاز می شود. عید بهار چینی براساس تقویم کشاورزی این کشور محاسبه می شود.

فصل بهار، نخستین فصل یک سال است. نام عید بهار، که به چینی به آن " " می گویند، علاوه بر آغاز فصل بهار و سال نو، معنی آرزومندی برای شکوفایی همه موجودات جاندار و زندگی انسان ها را دربر دارد.

تعطیلات بهاری نیز از جمله نکاتی است که باعث خوشحالی کوچک ترها می شود. کشور چین، به طور قانونی، 7 روز تعطیلی رسمی برای این روزها اعلام کرده است که معمولا یک روز پیش از سال نو شروع شده و تا ششمین روز آن ادامه دارد. البته، از لحاظ رسمی و سنتی، جشن عید بهار باید تا پانزدهمین روز سال نو ادامه داشته باشد که در همین روز، عید دیگری به نام "یوان شیائو" وجود دارد.

از زمان قدیم تا دوران معاصر و در میان مناطق مختلف، برای برگزاری جشن و گذراندن ایام در عید بهار آداب و رسوم بسیاری وجود داشته است. اما آنچه در این متن عرضه می شود، مربوط به رسم های امروزی است. خانه تکانی، دید و بازدید از بستگان و دوستان و پذیرایی از یکدیگر، آتش بازی و بازدید از "میائو هوی" از جمله این رسوم است. میائو هوی یا "بازار اطراف معبد" بازاری موقتی است که فقط در ایام عید بهار فعالیت

می کند. در زمان باستان مردم در ایام عید بهار برای عبادت به معابد می رفتند. با توجه به جمعیت زیادی که در اطراف معبد حضور داشتند، تعدادی از هنرمندان و فروشندگان کالاهای مختلف، این فرصت را به دست می آوردند که کار و هنر خود را برای این جمعیت زیاد عرضه کنند. بنابراین، از آن زمان تا کنون، مردم در این بازارها، علاوه بر این که می توانند کالاهای متنوعی خریداری کنند، از دیدن نمایش، اپرا و آکروبات هم لذت می برند. البته، کالاهایی که در این بازارها به فروش می رسد، معمولا لوازمی کوچک و تزیینی است که ممکن است در ایام عید بهار هم کاربرد داشته باشد. میائو هوی، در واقع یک بازار تفریحی است که مردم اوقات خوشی را در آن می گذرانند. ناگفته نماند که چنین بازاری، در مناسبت های گوناگون، در نقاط مختلف چین برپا می شود.