قتل عام دسته جمعی در آمریکا

یک مطالعه جدید نشان می دهد که استخوان های خرد شده، جمجمه های شکسته و سایر بقایای آسیب دیدۀ انسان ها که 800 سال پس از میلاد مسیح در نواحی سکونت بومیان آمریکایی کشف شده است، حکایت از یک کشتار دسته جمعی می دهد که منجر به از بین رفتن تمرکز جمعیتی و زیستی این بومیان شده است.

این مقاله که مجوز چاپ در مجلۀ باستان شناسی انسانی را دریافت کرده است به توصیف بزرگترین تودۀ بقایای آسیب دیده و اندام معیوب شدۀ انسانی در جنوب غربی آمریکا می پردازد.

این توده بقایا جمعاً تکه های اسکلت 14 هزار و 882 نفر انسان و نیز بقایای سگ ها و دیگر حیواناتی که پیش از کشته شدن، اعضای بدنشان همانند انسان ها، معلول و معیوب شده است را شامل می شود که در ساک رد ریج واقع در جنوب غربی دورانگو در ایالت کلورادو پیدا شده اند.

بر اساس یافته های باستان شناسان و پیدا شدن تبر های دو سر که آلودگی آنان به خون انسان محرز شده است، جیسون چوییب کا و جیمز پاتر که نویسندگان این مقاله هستند چنین دریافته اند که این قتل عام دسته جمعی در نتیجۀ یک نزاع قومی بین دو گروه پوئبلوئان که از اجداد آناسازی بودند، رخ داده است.

جیسون چوییب کا، یکی از باستان شناسان عضو شرکت مشاوران باستان شناسی وودز کانیون به دیسکاوری نیوز می گوید: «این کار یک حرکت کاملاً درون گروهی بوده است. این قتل عام در ساک رد ریج، در بدترین و شدیدترین قسمت طیف نزاع های قومی قرار می گیرد چرا که در این نواحی، روابط اجتماعی کاملاً از بین رفته بود و ساکنان ساک رد بریج در آن روزگار، مسببان این حادثه قلمداد می شوند.»

آقایان چوییب کا و پاتر تمامی اشیای بدست آمده از ساک رد بریج را مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار دادند. در این مطالعات، 22 ساختمان کشف شده است است که به عنوان محل های انجام مراسم و تشریفات مذهبی ساکنان این منطقه در سالهای 800 میلادی و قبل از آن مورد استفاده قرار می گرفته است و این مطلب به خوبی نشان می دهد که قتل عام شدگان، ساکنان دائمی این منطقه در آن روزگار بوده اند و در دوره ای، بر احوالات اجتماعی منطقه، تسلط داشتند.

آقای چوییب کا می افزاید: «فکر می کنم این اتفاق در پی یک فشار روحی و روانی در بین ساکنان این منطقه که احتمالاً بر اثر طولانی شدن زمان قحطی تشدید شده است، رخ داده باشد. حجم این کشتار نشان می دهد که برنامه ریزی برای انجام آن در روزها و یا هفته های قبل از آن، صورت گرفته و این جنایت، در زمانی بسیار کوتاه و در طول چند روز، بوقوع پیوسته است.»

چوییب کا تاکید می کند که تمامی شواهد و قرائن دال بر سرعت عمل در این کشتار است که نیازمند برنامه ریزی و همدستی برخی افراد در داخل گروه برای انجام این کار می باشد.

شواهد بدست آمده حاکی از آن است که اندام برخی از قربانیان به عنوان پاداش، از بدنشان جدا شده و به قاتل، اهدا شده است. سپس، اقلام با ارزش آنان از منازلشان خارج شده و در خاتمه، سقف خانه هایشان به آتش کشیده شده است.